Lieve Soetkin en lieve Moemoe,
Hoe gaat het daar met jullie? Zijn jullie elkaar al tegen gekomen? Ik dacht het wel hé? Deze namiddag had ik rijles en plots begon de zon heel hard te schijnen, ik dacht jaja...ik weet het zeker Soetje en Moemoe zijn elkaar tegengekomen. Het was een teken naar ons, dat alles nu weer goed gaat. Moemoe voelt zich beter, Soetje is blij dat moemoe er ook is en daar is het nu heel hard feest. In tegenstelling tot hoe het hier is, vandaag de mis, het afscheid nemen, het eeuwig moeten omgaan met het gemis,... Sorry dat ik deze morgen niet op de begraffenis kon aanwezig zijn, ik was zeker met mijn gedachten bij jullie! Vandaar mijn tekstje hieronder:
Met tranen in mijn ogen, Zeg ik jou vaarwel.
Voor de allerlaatste keer, Het ging allemaal zo snel.
Ik zal je moeten missen, En zonder jou verder gaan.
Je hebt me heel veel geleerd oma,
Nu moet ik zelf leren om te blijven staan.
Met tranen in mijn ogen, Sta ik hier vandaag.
Ik kan het gewoon niet geloven, Dat jij weg bent blijft heel vaag.
Toch zal ik moeten wennen, Aan een eeuwig lang gemis.
Je hebt zo lang geleden, Ik denk dat het zo beter is.
Tot sta ik met tranen in mijn ogen, Gewoon omdat ik niet beter weet.
Want hoeveel je me ook hebt geleerd, Ik weet dat ik jou nooit vergeet!
Mijn oprechte deelnemen aan iedereen!
Soetje, Moemoe wees er voor elkaar!
Slaapzacht!
Je Vriendinneke,
Stefanieke...
Soetkin* & Willem*
dinsdag 8 december 2009
woensdag 2 december 2009
02/12/2009
Lieve Soetje,
Vandaag wat minder nieuws ontvangen, m.heeft het niet gehaald. Ze heeft haar laatste dagen zo hard gevochten, zo hard als ze kon, maar ze heeft de strijd tegen het lelijke k-monster verloren. Net zoals jij! Het enige positieve wat we kunnen zeggen is dat jullie terug samen zijn en dat m.geen pijn meer hoeft te lijden. Maar voor diegene die hier achterblijven is het minder positief. We zullen elkaar steunen en er voor elkaar zijn...
Zo blijven er maar mensen bijkomen bij jullie daarboven, zit het daar al niet overvol?
Soetje,
Het leven is toch niet voor iedereen gelijk hé. De ene heeft veel geluk, de andere niet veel. Maar als we elkaar hebben is dit al een grote steun.
Ps: mijn deelnemen aan de achtergebleven familieleden, vrienden, kennissen!
Veel liefs,
Heel veel dikke zoenen en knuffels
Je Vriendinneke Nieke
Vandaag wat minder nieuws ontvangen, m.heeft het niet gehaald. Ze heeft haar laatste dagen zo hard gevochten, zo hard als ze kon, maar ze heeft de strijd tegen het lelijke k-monster verloren. Net zoals jij! Het enige positieve wat we kunnen zeggen is dat jullie terug samen zijn en dat m.geen pijn meer hoeft te lijden. Maar voor diegene die hier achterblijven is het minder positief. We zullen elkaar steunen en er voor elkaar zijn...
Zo blijven er maar mensen bijkomen bij jullie daarboven, zit het daar al niet overvol?
Soetje,
Het leven is toch niet voor iedereen gelijk hé. De ene heeft veel geluk, de andere niet veel. Maar als we elkaar hebben is dit al een grote steun.
Ps: mijn deelnemen aan de achtergebleven familieleden, vrienden, kennissen!
Veel liefs,
Heel veel dikke zoenen en knuffels
Je Vriendinneke Nieke
maandag 2 november 2009
2 november 2009
Dag lieve meid,
Vandaag weinig woorden, doodop en weer misselijk. Maar met enkele mooie afbeeldingen ben jij ook tevreden hé, je kan er denk ik wel mijn gevoelens uit afleiden... Heb je ons roosje gezien? Het is maar klein maar het heeft veel betekenis!
Gisteren een rare dag, en het weer verbeterde het zeker niet. Ik was blij dat de dag op zijn einde kwam en jij? Waarschijnlijk veel bezoek gehad hé?
Maar Soetje kga je laten, Sorry voor de weinig woorden!
Khou nog steeds van je,
Je zit nog steeds in mijn hart!
Dikke kus,
Je Vriendinneke Stefanieke
Vandaag weinig woorden, doodop en weer misselijk. Maar met enkele mooie afbeeldingen ben jij ook tevreden hé, je kan er denk ik wel mijn gevoelens uit afleiden... Heb je ons roosje gezien? Het is maar klein maar het heeft veel betekenis!
Gisteren een rare dag, en het weer verbeterde het zeker niet. Ik was blij dat de dag op zijn einde kwam en jij? Waarschijnlijk veel bezoek gehad hé?
Maar Soetje kga je laten, Sorry voor de weinig woorden!Khou nog steeds van je,
Je zit nog steeds in mijn hart!
Dikke kus,
Je Vriendinneke Stefanieke
maandag 26 oktober 2009
26 oktober 2009
Dag lieve meid,
Veel te lang geleden... veel te lang! Maar het is hier heel druk! Hoe gaat het met je? Hier gaat alles goed, maar zoals eerder gezegt wel heel druk. Je hebt het koud zeker? Of houdt je fleeceke je een beetje warm? Je plekje ziet er nog steeds prachtig uit!!!
Soetje,
Je papa vertelde eerder dat hij mij was tegen gekomen en dat ik goed nieuws had, hij wou u in spanning laten wachten en zei dat ik het zelf nog zou komen vertellen hé? Zo kennen we hem :-) haha...wel kzal het eens vertellen hé.
Ik werk nu in het RVT te bissegem hé en pieter werkt ook (nu nog in gent maar verandert naar Kortrijk) en we zijn al 4,5j samen en we gaan samenwonen. We hebben een huisje gevonden in Gullegem, dus nu zal ik nog dichter zijn bij jouw en kan ik vaker langskomen! We hopen dat wij de eer mogen hebben om dit huisje te huren. We zijn nog geen contract gaan tekenen maar dit zal niet lang meer duren, we zijn met vele dingen bezig. We zouden super content zijn mochten we deze woning huren want het is echt een groot huis waar je iets heel moois van kan maken! Er is ook veel plaats dus ik zou graag een hoekje maken met enkele foto's van jou en van pieter's overleden meme die ik super graag zag en ook nog steeds heel hard mis!!! En ja nu is het zo zoeken naar meubels, en overeenkomen van meubels :-) maar we zijn gaan winkelen en we hebben beiden dezelfde smaakt wat blijkt :-) (tot onze grote verbazing) maar we kennen mekaar misschien door en door en leven al een beetje naar mekaar. Haha ...best wel spannend eigenlijk. Nu is het enkel discutieëren over de kleur van ons huisje (hoe we het gaan schilderen) daar verschillen de smaken nogal veel. We hebben een nogal donkere living en salon dus best iets wat het opvrolijkt maar niet te fel is vb.appelblauwzeegroen :-) Dus dit dokteren we nog uit!
Dat is dus het goede nieuws, trouwen zit er nog niet in , daar is onze spaarboek nog niet klaar voor :-) maar als het er van komt dan laat ik het zeker weten, is dat oké?
Anders op mijn werk stel ik het zeer goed, ik amuseer me echt, tis echt fijn om werkmens te zijn :-) Maar ja dat wil wel ook zeggen dat ik heel rare uren heb en dat ik eigenlijk ook wel moe ben. Zo werken kruipt wel in de kleren maar wij hebben mentaal en fysiek wel een zeer zware job (vind ik hé) ik werk soms 7op7 en dan ben ik 1 dagske thuis kmoet zeggen dat dit wel tamelijk zwaar is. Ik werk 2 weekends op 4 dus dit is ook redelijk druk. Maar ik hou van mijn werk en ga ook met plezier naar mijn werk en dat is fijn om het zo te hebben.
Nu kga u alweer laten, want ben eigenlijk iets aan het forceren op de computer voor uw mis die komt in juni en er kruipt wel wat tijd is... Nu kan je weer uitkijken naar deze verrassing :-) en zo blijven we bezig en blijven we in spanning wachten :-)
Ps: Pieter is nu volledig gestopt met het koor, hij gaf dit weekend zijn laatste repetities. Canteclaer blijft bestaan, maar de maxi's zijn verleden tijd. Volgende week is het 25jarig bestaan en dan is het gedaan voor pieter. Kben blij dat dit hoofdstuk afgesloten is... Vlieg jij daar even langs? Fries en Katlijn gaan jullie? Ik ga allesinds niet, voor mij is dit hoofdstuk al een heel eind gesloten en kheb daar geen spijt van,... Jammer dat het zo moest lopen.
Vele groetjes Soetje aan meme* en aan de anderen hé!
Een hele dikke kus en knuffel
Van nog steeds uw Vriendinneke met een hoofdletter :-)
Ik ben je zeker niet vergeten, maar tijd... dat is iets anders.
Ik kom veel naar je plekje he dus jij weet dat ik je niet vergeet!
Tot later!
Een hele dikke kus
Khou van jou!
Kmis jou!
Veel te lang geleden... veel te lang! Maar het is hier heel druk! Hoe gaat het met je? Hier gaat alles goed, maar zoals eerder gezegt wel heel druk. Je hebt het koud zeker? Of houdt je fleeceke je een beetje warm? Je plekje ziet er nog steeds prachtig uit!!!
Soetje,
Je papa vertelde eerder dat hij mij was tegen gekomen en dat ik goed nieuws had, hij wou u in spanning laten wachten en zei dat ik het zelf nog zou komen vertellen hé? Zo kennen we hem :-) haha...wel kzal het eens vertellen hé.
Ik werk nu in het RVT te bissegem hé en pieter werkt ook (nu nog in gent maar verandert naar Kortrijk) en we zijn al 4,5j samen en we gaan samenwonen. We hebben een huisje gevonden in Gullegem, dus nu zal ik nog dichter zijn bij jouw en kan ik vaker langskomen! We hopen dat wij de eer mogen hebben om dit huisje te huren. We zijn nog geen contract gaan tekenen maar dit zal niet lang meer duren, we zijn met vele dingen bezig. We zouden super content zijn mochten we deze woning huren want het is echt een groot huis waar je iets heel moois van kan maken! Er is ook veel plaats dus ik zou graag een hoekje maken met enkele foto's van jou en van pieter's overleden meme die ik super graag zag en ook nog steeds heel hard mis!!! En ja nu is het zo zoeken naar meubels, en overeenkomen van meubels :-) maar we zijn gaan winkelen en we hebben beiden dezelfde smaakt wat blijkt :-) (tot onze grote verbazing) maar we kennen mekaar misschien door en door en leven al een beetje naar mekaar. Haha ...best wel spannend eigenlijk. Nu is het enkel discutieëren over de kleur van ons huisje (hoe we het gaan schilderen) daar verschillen de smaken nogal veel. We hebben een nogal donkere living en salon dus best iets wat het opvrolijkt maar niet te fel is vb.appelblauwzeegroen :-) Dus dit dokteren we nog uit!
Dat is dus het goede nieuws, trouwen zit er nog niet in , daar is onze spaarboek nog niet klaar voor :-) maar als het er van komt dan laat ik het zeker weten, is dat oké?
Anders op mijn werk stel ik het zeer goed, ik amuseer me echt, tis echt fijn om werkmens te zijn :-) Maar ja dat wil wel ook zeggen dat ik heel rare uren heb en dat ik eigenlijk ook wel moe ben. Zo werken kruipt wel in de kleren maar wij hebben mentaal en fysiek wel een zeer zware job (vind ik hé) ik werk soms 7op7 en dan ben ik 1 dagske thuis kmoet zeggen dat dit wel tamelijk zwaar is. Ik werk 2 weekends op 4 dus dit is ook redelijk druk. Maar ik hou van mijn werk en ga ook met plezier naar mijn werk en dat is fijn om het zo te hebben.
Nu kga u alweer laten, want ben eigenlijk iets aan het forceren op de computer voor uw mis die komt in juni en er kruipt wel wat tijd is... Nu kan je weer uitkijken naar deze verrassing :-) en zo blijven we bezig en blijven we in spanning wachten :-)
Ps: Pieter is nu volledig gestopt met het koor, hij gaf dit weekend zijn laatste repetities. Canteclaer blijft bestaan, maar de maxi's zijn verleden tijd. Volgende week is het 25jarig bestaan en dan is het gedaan voor pieter. Kben blij dat dit hoofdstuk afgesloten is... Vlieg jij daar even langs? Fries en Katlijn gaan jullie? Ik ga allesinds niet, voor mij is dit hoofdstuk al een heel eind gesloten en kheb daar geen spijt van,... Jammer dat het zo moest lopen.
Vele groetjes Soetje aan meme* en aan de anderen hé!
Een hele dikke kus en knuffel
Van nog steeds uw Vriendinneke met een hoofdletter :-)
Ik ben je zeker niet vergeten, maar tijd... dat is iets anders.
Ik kom veel naar je plekje he dus jij weet dat ik je niet vergeet!
Tot later!
Een hele dikke kus
Khou van jou!
Kmis jou!
zaterdag 26 september 2009
26 september 2009
Dag lieve meid,
Hier ben ik ... alweer veeeeeeeeel te lang geleden ik weet het! Sorry... Mijn eerste werkmaand zit er bijna op en ik voel me super! Ik geniet van mijn werk, de mensen, de collega's,... Maar zoals het leven nu eenmaal is, komt er bij mij ook eens een zwarte periode aan. Dit is nu eenmaal normaal in mijn werksector. Om een lang verhaal kort te maken... een aantal dagen geleden ging ik een mevrouw gaan goed leggen samen met een collega. Ze had een tia'tje gedaan, dat is een klein hersenbloedingske. We gingen ze goed leggen en vonden dat ze wel heel warm had. We nemen de temperatuur en het was 39°C. We willen ze een beetje opheffen om goed te leggen en plots doet ze nog een tia'tje als we ze vast hadden...redelijk vies moet ik zeggen. Ze was helemaal in klam zweet, had gigantische koorts, haar ogen draaiden van links naar rechts heel snel... echt vies! We wilden alles doen voor haar maar op zo'n moment sta je (zoals vele momenten in je leven) machteloos. We probeerden na haar tia'tje haar terug wat af te koelen door coldpacks te leggen, natte washand op haar hoofd te leggen... Nu hadden we gedacht dat ze er wel zou doorkomen want vele mensen herstellen daar van. Maar nu zijn we zaterdag en gaat het echt niet goed. Ze doet constant tia's en het gaat echt niet goed... Ik wil nu samen met de collega's en de familie haar dagen zo comfortabel mogelijk te maken en haar zo goed mogelijk te verzorgen! Maar dat is ook een aanpassing. Zo stond ik er die avond alleen voor want ik had de laten en was echt heel bezorgd. Ik belde mijn collega die eigenlijk om 15u gedaan had op om te vragen wat ik moest doen omdat ze een zeer hoge bloeddruk had. Ze zei bel gewoon voor het zekerste de dokter. Rond 20u krijg ik telefoon en het was mijn collega, kzei dat de dokter er was en dat ik nog zou terug bellen maar ze zei dat ze wou afkomen. Ze is die avond nog af gekomen, eenderzijts om afscheid te nemen (voor het geval dat het die avond fataal zou aflopen) en anderzijts om mij te steunen! Kvond dit echt prachtig! Kvoelde mij goed, begrepen,...kwas echt blij dat ze er was. Nu gaat het nog steeds bergaf maar ik heb fantastische collega's en dit is echt geweldig. Ik hoop dat alles goed komt of dat alles voor haar stilletjes verloopt en zacht. Maar we zien wel hé! Dus om maar te zeggen dat ik het heel druk heb en dat ik op zoek ben naar een huisje (Pieter en ik gaan samenwonen en we zoeken een huisje om te huren)... dus een hele stap in ons leven. We doen ons best om niemand te verwaarlozen maar ja... sorry voor de blog in de steek te laten! Ik lees elke avond de mailtjes, maar had gewoon geen tijd om te reageren. Nu is pieter nog gaan optreden en dacht ik, ik mail nu meteen! Ik denk nog steeds elke dag aan jou Soetkin! Echt waar! Maar in mijn sector heb ik het echt moeilijk met het afscheid nemen van mensen waar ik van hou... zo moest ik afscheid nemen van jou, van pieter's meme, van zovele dierbaren,... maar het went echt niet! Dus excuseer soetje dat ik je soms even in de steek laat! Ik doe echt mijn best om dit nog goed te maken!
Kwil nog even melden, dat ik je zeker niet vergeten ben en dat ik nog steeds van je hou!
Het blijft moeilijk, het blijft hard, maar als ik weet dat je er nog steeds in mijn gedachten en in mijn hart bent is dit voor mij de rots! Kwil ook nog zeggen dat ook ik nog iets in petto heb voor uw herdenkingsmis! Ook in de drukke tijd, heb ik tijd om iets te creeëren voor jou!
Hopelijk tot gauw!
Kzie jou nog steeds doodgraag lieve meid!
Een dikke knuffel en kus van U Vriendinneke
Nieke!
Hier ben ik ... alweer veeeeeeeeel te lang geleden ik weet het! Sorry... Mijn eerste werkmaand zit er bijna op en ik voel me super! Ik geniet van mijn werk, de mensen, de collega's,... Maar zoals het leven nu eenmaal is, komt er bij mij ook eens een zwarte periode aan. Dit is nu eenmaal normaal in mijn werksector. Om een lang verhaal kort te maken... een aantal dagen geleden ging ik een mevrouw gaan goed leggen samen met een collega. Ze had een tia'tje gedaan, dat is een klein hersenbloedingske. We gingen ze goed leggen en vonden dat ze wel heel warm had. We nemen de temperatuur en het was 39°C. We willen ze een beetje opheffen om goed te leggen en plots doet ze nog een tia'tje als we ze vast hadden...redelijk vies moet ik zeggen. Ze was helemaal in klam zweet, had gigantische koorts, haar ogen draaiden van links naar rechts heel snel... echt vies! We wilden alles doen voor haar maar op zo'n moment sta je (zoals vele momenten in je leven) machteloos. We probeerden na haar tia'tje haar terug wat af te koelen door coldpacks te leggen, natte washand op haar hoofd te leggen... Nu hadden we gedacht dat ze er wel zou doorkomen want vele mensen herstellen daar van. Maar nu zijn we zaterdag en gaat het echt niet goed. Ze doet constant tia's en het gaat echt niet goed... Ik wil nu samen met de collega's en de familie haar dagen zo comfortabel mogelijk te maken en haar zo goed mogelijk te verzorgen! Maar dat is ook een aanpassing. Zo stond ik er die avond alleen voor want ik had de laten en was echt heel bezorgd. Ik belde mijn collega die eigenlijk om 15u gedaan had op om te vragen wat ik moest doen omdat ze een zeer hoge bloeddruk had. Ze zei bel gewoon voor het zekerste de dokter. Rond 20u krijg ik telefoon en het was mijn collega, kzei dat de dokter er was en dat ik nog zou terug bellen maar ze zei dat ze wou afkomen. Ze is die avond nog af gekomen, eenderzijts om afscheid te nemen (voor het geval dat het die avond fataal zou aflopen) en anderzijts om mij te steunen! Kvond dit echt prachtig! Kvoelde mij goed, begrepen,...kwas echt blij dat ze er was. Nu gaat het nog steeds bergaf maar ik heb fantastische collega's en dit is echt geweldig. Ik hoop dat alles goed komt of dat alles voor haar stilletjes verloopt en zacht. Maar we zien wel hé! Dus om maar te zeggen dat ik het heel druk heb en dat ik op zoek ben naar een huisje (Pieter en ik gaan samenwonen en we zoeken een huisje om te huren)... dus een hele stap in ons leven. We doen ons best om niemand te verwaarlozen maar ja... sorry voor de blog in de steek te laten! Ik lees elke avond de mailtjes, maar had gewoon geen tijd om te reageren. Nu is pieter nog gaan optreden en dacht ik, ik mail nu meteen! Ik denk nog steeds elke dag aan jou Soetkin! Echt waar! Maar in mijn sector heb ik het echt moeilijk met het afscheid nemen van mensen waar ik van hou... zo moest ik afscheid nemen van jou, van pieter's meme, van zovele dierbaren,... maar het went echt niet! Dus excuseer soetje dat ik je soms even in de steek laat! Ik doe echt mijn best om dit nog goed te maken!
Kwil nog even melden, dat ik je zeker niet vergeten ben en dat ik nog steeds van je hou!
Het blijft moeilijk, het blijft hard, maar als ik weet dat je er nog steeds in mijn gedachten en in mijn hart bent is dit voor mij de rots! Kwil ook nog zeggen dat ook ik nog iets in petto heb voor uw herdenkingsmis! Ook in de drukke tijd, heb ik tijd om iets te creeëren voor jou!
Hopelijk tot gauw!
Kzie jou nog steeds doodgraag lieve meid!
Een dikke knuffel en kus van U Vriendinneke
Nieke!
dinsdag 1 september 2009
1september
Dag lieve meid,
Hier ben ik weer na een lastig maar vré tof kamp! Hoe gaat het met jou? Alvast bedankt voor de kaartjes (Tante Veerle, Fam.verschaete,...) Kga eens snel vertellen hé! Ik was dit jaar Groepsmoni op kamp, dat wil zeggen dat ik verantwoordelijk was voor 9 gehandicapte kinderen en 8 monitoren. Het was een heel geslaagd kamp! Ik had geweldig goeie monitoren en emens toffe gasten! Maar de 3de laatste dag gebeurde er iets raars... Een gastje van in mijn groep had al een 6tal dagen obstipatie en zijn buik was zeer opgezet! Ik zei tegen de verpleegkundige, dit is niet normaal. Hij at en dronk bijna niets en sliep de hele tijd! We besloten om 's morgens vroeg naar spoed te gaan en hoopten op enkel een lavement met zeer goed resultaat en daarna mee op daguitstap. Maar helaas...heb mocht niet baten! Hij kreeg inderdaad een lavement, maar hij had ook koorts en moest bloed getrokken worden. In dat bloed zagen ze geen enkele normale waarde, alles was tot in het dubbele, zelf vierdubbele gestegen. Geen wonder dus dat hij niet oké was! Nu de dokter starte antibiotica op en wij gingen ondertussen snel zijn valies maken en dan snel terug keren naar het ziekenhuis. Toen we terug keerden riep een verpleegster ja kom we zoeken jullie! En we gingen de kamer binnen en hij had net een heel erge allergische reactie gedaan op die antibiotica! Ze gaven hem iets om dit te verminderen en daar moet er iets verkeerd gelopen zijn. Plots hoorde ik 's avonds dat hij nog steeds niet wakker was! Hij is dus een 3tal dagen in een zeer diepe slaap geweest! Natuurlijk was ik op en ten hé! We keerden verslagen terug naar de kampplaats, toen we aan tafel zaten kreeg er een jongen (gelukkig niet uit mijn groep) een crise en heeft hij maar liefst 8 vensters ingeslagen! Toen we onze gasten in bed staken kreeg ik plots telefoon van een moni: " nieke je moet vlug komen!" dus ik loop naar die kamer, we deden een luier af van een ander gastje en het was allemaal bloed-etter,... het is namelijk al een bijna dialise patiënt! Ik nam zijn temperatuur: 38,8°C. Ik belde de verpleegkundige op komaan we moeten naar spoed. Wij weer naart spoed. Die jongen is uiteindelijk daar geholpen en na 3u mochten we terug naar kampplaats met hem erbij! Ik heb die dag maar liefst 8uur in het ziekenhuis vertroeft! Terwijl iedereen op daguitstap was! Ik doe dit zeker voor onze gasten, maar het is zeer vermoeiend om te weten dat het jou verantwoordelijkheid is als er iets gebeurd. Nu Die jongen die in diepe slaap was is dan uiteindelijk wakker geworden. De laatste dag net voor ik ging vertrekken kreeg ik telefoon van zijn mama dat hij reageerde. Vanavond belde ik haar op en hij is naar huis, hij heeft plots een positieve opstoot gehad en is er weer helemaal door! Toch prachtig hé... Maar ja, twas wel nogmaals een verschot van mijn leven! Dus de 31augustus heb ik bijna de hele dag geslapen om te bekomen en vandaag was mijn eerste werkdag. Jaja...ik ben school af! Ik werk nu, in het Biezenheem te Bissegem en khou van mijn werk. MAar kga je laten, want voel nog steeds het kamp in mijn benen en moet morgen vroeg op!
Zo Soetje, zo heb je weer heel wat lees plezier!
Weet dat ik nog steeds heel veel van u hou!
Dat ik u nog steeds zeer hard mis!!!
Slaapzacht lieve meid,
Dikke kus,
Je Vriendinneke Nieke
Hier ben ik weer na een lastig maar vré tof kamp! Hoe gaat het met jou? Alvast bedankt voor de kaartjes (Tante Veerle, Fam.verschaete,...) Kga eens snel vertellen hé! Ik was dit jaar Groepsmoni op kamp, dat wil zeggen dat ik verantwoordelijk was voor 9 gehandicapte kinderen en 8 monitoren. Het was een heel geslaagd kamp! Ik had geweldig goeie monitoren en emens toffe gasten! Maar de 3de laatste dag gebeurde er iets raars... Een gastje van in mijn groep had al een 6tal dagen obstipatie en zijn buik was zeer opgezet! Ik zei tegen de verpleegkundige, dit is niet normaal. Hij at en dronk bijna niets en sliep de hele tijd! We besloten om 's morgens vroeg naar spoed te gaan en hoopten op enkel een lavement met zeer goed resultaat en daarna mee op daguitstap. Maar helaas...heb mocht niet baten! Hij kreeg inderdaad een lavement, maar hij had ook koorts en moest bloed getrokken worden. In dat bloed zagen ze geen enkele normale waarde, alles was tot in het dubbele, zelf vierdubbele gestegen. Geen wonder dus dat hij niet oké was! Nu de dokter starte antibiotica op en wij gingen ondertussen snel zijn valies maken en dan snel terug keren naar het ziekenhuis. Toen we terug keerden riep een verpleegster ja kom we zoeken jullie! En we gingen de kamer binnen en hij had net een heel erge allergische reactie gedaan op die antibiotica! Ze gaven hem iets om dit te verminderen en daar moet er iets verkeerd gelopen zijn. Plots hoorde ik 's avonds dat hij nog steeds niet wakker was! Hij is dus een 3tal dagen in een zeer diepe slaap geweest! Natuurlijk was ik op en ten hé! We keerden verslagen terug naar de kampplaats, toen we aan tafel zaten kreeg er een jongen (gelukkig niet uit mijn groep) een crise en heeft hij maar liefst 8 vensters ingeslagen! Toen we onze gasten in bed staken kreeg ik plots telefoon van een moni: " nieke je moet vlug komen!" dus ik loop naar die kamer, we deden een luier af van een ander gastje en het was allemaal bloed-etter,... het is namelijk al een bijna dialise patiënt! Ik nam zijn temperatuur: 38,8°C. Ik belde de verpleegkundige op komaan we moeten naar spoed. Wij weer naart spoed. Die jongen is uiteindelijk daar geholpen en na 3u mochten we terug naar kampplaats met hem erbij! Ik heb die dag maar liefst 8uur in het ziekenhuis vertroeft! Terwijl iedereen op daguitstap was! Ik doe dit zeker voor onze gasten, maar het is zeer vermoeiend om te weten dat het jou verantwoordelijkheid is als er iets gebeurd. Nu Die jongen die in diepe slaap was is dan uiteindelijk wakker geworden. De laatste dag net voor ik ging vertrekken kreeg ik telefoon van zijn mama dat hij reageerde. Vanavond belde ik haar op en hij is naar huis, hij heeft plots een positieve opstoot gehad en is er weer helemaal door! Toch prachtig hé... Maar ja, twas wel nogmaals een verschot van mijn leven! Dus de 31augustus heb ik bijna de hele dag geslapen om te bekomen en vandaag was mijn eerste werkdag. Jaja...ik ben school af! Ik werk nu, in het Biezenheem te Bissegem en khou van mijn werk. MAar kga je laten, want voel nog steeds het kamp in mijn benen en moet morgen vroeg op!
Zo Soetje, zo heb je weer heel wat lees plezier!
Weet dat ik nog steeds heel veel van u hou!
Dat ik u nog steeds zeer hard mis!!!
Slaapzacht lieve meid,
Dikke kus,
Je Vriendinneke Nieke
donderdag 20 augustus 2009
20augustus
Dag lieve meid,
Hier in de rapte nog eens een mailtje! Ik ben thuisgekomen van reis de 14de en moest dan de dag erna van 9u tot 21u gaan vergaderen voor het kamp, de dagen erna tot vandaag ben ik iedere dag van 7u op geweest en gewerkt voor het kamp tot 2u 's nachts. Kvoel me al kapot en het kamp moet nog beginnen! Straks vertrek ik dus op kamp, dus als Tante Karen nog eventjes wil de blogg overnemen zou dit super zijn! (Alvast Bedankt hoor Tante Karen)...
Hoe gaat het met jou? Cva'kes daar een beetje? Met mij dus ook cava maar zeer druk! Kga straks met Sieglinde op kamp, kzal goed voor haar zorgen ist oké :-) Tis wok een super meiske eh dat maar ja wa wildje tis familie van jouw :-)
Ja Soetkin, de tijd gaat zo snel... Gaat die van jou ook zo snel?
Het mag dan wel snel gaan, maar missen dat zal altijd zo blijven!
Kmis u dus nog steeds super hard!
Maar kga u laten, want kga dan de auto vullen om te vertrekken!
Briefjes en kaartjes zijn welkom, het adres is :
Stefanie Clement 20-30augustus
Kazou West-Vlaanderen
Heibrand
Wijngaardstraat 30
2390 Westmalle
Voor de mensen die even tijd hebben, dat is een nuttige tijdbesteding :-)
Allé ik kom de 30ste terug, en laat dan weten hoe het geweest is!
Dikke kus en knuffel!
Je Vriendinneke Nieke
Hier in de rapte nog eens een mailtje! Ik ben thuisgekomen van reis de 14de en moest dan de dag erna van 9u tot 21u gaan vergaderen voor het kamp, de dagen erna tot vandaag ben ik iedere dag van 7u op geweest en gewerkt voor het kamp tot 2u 's nachts. Kvoel me al kapot en het kamp moet nog beginnen! Straks vertrek ik dus op kamp, dus als Tante Karen nog eventjes wil de blogg overnemen zou dit super zijn! (Alvast Bedankt hoor Tante Karen)...
Hoe gaat het met jou? Cva'kes daar een beetje? Met mij dus ook cava maar zeer druk! Kga straks met Sieglinde op kamp, kzal goed voor haar zorgen ist oké :-) Tis wok een super meiske eh dat maar ja wa wildje tis familie van jouw :-)
Ja Soetkin, de tijd gaat zo snel... Gaat die van jou ook zo snel?
Het mag dan wel snel gaan, maar missen dat zal altijd zo blijven!
Kmis u dus nog steeds super hard!
Maar kga u laten, want kga dan de auto vullen om te vertrekken!
Briefjes en kaartjes zijn welkom, het adres is :
Stefanie Clement 20-30augustus
Kazou West-Vlaanderen
Heibrand
Wijngaardstraat 30
2390 Westmalle
Voor de mensen die even tijd hebben, dat is een nuttige tijdbesteding :-)
Allé ik kom de 30ste terug, en laat dan weten hoe het geweest is!
Dikke kus en knuffel!
Je Vriendinneke Nieke
donderdag 13 augustus 2009
dag lieve meid!
Dag soetje,
Even vlug een mailtje vanuit wachtebeke. Het is wel niet ver maar het doet deugd om er even uit te zijn. Hier alles heel goed, mooi weer, lekker relax, en eigenlijk doe ik hier niets. Haha kben een zo danig bezige bij dak dan in mijn vakantie niets doe. Maar morgen kom ik naar huis, dan heb ik 5 dagen waarvan al 1dag de hele dag vergaderen voor het kamp, dan nog 2 dagen huisbezoeken , en dan nog 2 dagen voorbereiden voor op kaMp en dan de 20ste vertrek ik. Kzal het adres weer achterlaten op de blog en dan kunnen de mensen die willen terug schrijven. Kga u nu weer laten want ben moe.
Soetje je bent bijna jarig hè, tis zo raar hè... Ik kom in september 20jaar en kwou dak da nog samen me jou kon vieren. Weetje nog dat we dan zongen in het koor voor een verjaardag, jij had het laatste jaar dat je kwam twix mee en mars, niewaar? Jaja soetje kga u 1ding beloven, kheb voor uw verjaardag iets heel mooi!
Kzie u zo graag meisje, tis zo moeilijk! Kzie u echt graag, khoop da je da nooit vergeet!!!
Slaapzacht soetje,
Dikke kus en knuffel!
Nog steeds uw Vriendinneke!
Xje Nieke
Even vlug een mailtje vanuit wachtebeke. Het is wel niet ver maar het doet deugd om er even uit te zijn. Hier alles heel goed, mooi weer, lekker relax, en eigenlijk doe ik hier niets. Haha kben een zo danig bezige bij dak dan in mijn vakantie niets doe. Maar morgen kom ik naar huis, dan heb ik 5 dagen waarvan al 1dag de hele dag vergaderen voor het kamp, dan nog 2 dagen huisbezoeken , en dan nog 2 dagen voorbereiden voor op kaMp en dan de 20ste vertrek ik. Kzal het adres weer achterlaten op de blog en dan kunnen de mensen die willen terug schrijven. Kga u nu weer laten want ben moe.
Soetje je bent bijna jarig hè, tis zo raar hè... Ik kom in september 20jaar en kwou dak da nog samen me jou kon vieren. Weetje nog dat we dan zongen in het koor voor een verjaardag, jij had het laatste jaar dat je kwam twix mee en mars, niewaar? Jaja soetje kga u 1ding beloven, kheb voor uw verjaardag iets heel mooi!
Kzie u zo graag meisje, tis zo moeilijk! Kzie u echt graag, khoop da je da nooit vergeet!!!
Slaapzacht soetje,
Dikke kus en knuffel!
Nog steeds uw Vriendinneke!
Xje Nieke
zondag 2 augustus 2009
Soetkin,
Stefanie vroeg me zopas om de blog weer een tijdje helemaal over te nemen.
Natuurlijk doe ik dat !
Zij heeft, op haar beurt, ook nood aan vakantie hé...
Je papa stuurde deze namiddag een berichtje met vele groeten uit Vrankrijk.
Deze morgen hadden ze (voor het eerst) een fel onweer. Nu is het weer droog en het wordt weer warm de komende dagen...
Dat hopen wij hier ook hoor !
t Zonnetje doet zo'n deugd en onder het toeziende oog van onze vlindertjes uit Pézenas is het heerlijk vertoeven op ons terras !
Tante Karen.
Stefanie vroeg me zopas om de blog weer een tijdje helemaal over te nemen.
Natuurlijk doe ik dat !
Zij heeft, op haar beurt, ook nood aan vakantie hé...
Je papa stuurde deze namiddag een berichtje met vele groeten uit Vrankrijk.
Deze morgen hadden ze (voor het eerst) een fel onweer. Nu is het weer droog en het wordt weer warm de komende dagen...
Dat hopen wij hier ook hoor !
t Zonnetje doet zo'n deugd en onder het toeziende oog van onze vlindertjes uit Pézenas is het heerlijk vertoeven op ons terras !
Tante Karen.
dinsdag 21 juli 2009
21 juli 2009
Dag lieve meid,
Vandaag een kort mailtje want ik ben doodop. Kmoest vandaag (mijn 7de dag op een rij) de laten werken (das van 12.30u - 21u), en twas kweetnie oe warm boven opt 2de amai amai! Plus ook dat ze een nieuwbouw aan het bijzetten zijn en dat door de werken er nu water binnenstroomt van met dat het een beetje regent, maar nu was dat niet een beetje hé! Amai... kheb meer mogen dweilen dan wat anders :-) Nuja...kben dus gewoon TEN! En dat voor een feestdag. Vandaag kwam papa me halen met de moto, tdeed deugd...kon dan nog eens uitwaaien! :-) Ja soetje, van mij is er ook niets speciaals, buiten dat ik morgen de hele dag thuis ben...tmocht wel.
Oh ja... kben gestopt met school. Kben werk aan het zoeken en dan denk ik van alleen te gaan wonen (alle met pieter eh natuurlijk)... Sjah...kzal zeker nog verder doen in avondschool maar nu moet ik er even uit, kwil niet dat ik er ziek van wordt...
Maar kga u laten, kmis u nog altijd heel erg!
Een dikke proficiat aan uw mama en papa voor hun verjaardag gisteren!
Kziej graag Soetje!!!
Dikke knuffel, slaapzacht!
Groetjes aan alle kennissen daarboven!
Xje Je Vriendinneke
Nieke
Vandaag een kort mailtje want ik ben doodop. Kmoest vandaag (mijn 7de dag op een rij) de laten werken (das van 12.30u - 21u), en twas kweetnie oe warm boven opt 2de amai amai! Plus ook dat ze een nieuwbouw aan het bijzetten zijn en dat door de werken er nu water binnenstroomt van met dat het een beetje regent, maar nu was dat niet een beetje hé! Amai... kheb meer mogen dweilen dan wat anders :-) Nuja...kben dus gewoon TEN! En dat voor een feestdag. Vandaag kwam papa me halen met de moto, tdeed deugd...kon dan nog eens uitwaaien! :-) Ja soetje, van mij is er ook niets speciaals, buiten dat ik morgen de hele dag thuis ben...tmocht wel.
Oh ja... kben gestopt met school. Kben werk aan het zoeken en dan denk ik van alleen te gaan wonen (alle met pieter eh natuurlijk)... Sjah...kzal zeker nog verder doen in avondschool maar nu moet ik er even uit, kwil niet dat ik er ziek van wordt...
Maar kga u laten, kmis u nog altijd heel erg!
Een dikke proficiat aan uw mama en papa voor hun verjaardag gisteren!
Kziej graag Soetje!!!
Dikke knuffel, slaapzacht!
Groetjes aan alle kennissen daarboven!
Xje Je Vriendinneke
Nieke
zaterdag 11 juli 2009
11juli 2009
Dag lieve meid,
Al weer veel te lang geleden...maar druk druk druk! Zoals je weet ben ik dus eerst een maand bij mijn meme geweest om te blokken hé, dus kon ik je echt niet mailen omdat wij daar nog geen internet hebben. Ben wel naar uw plekje gekomen om te vertellen hé! Maar op de blog kon ik echt niet, vanwaar mijn excuses. Dan eind juni ben ik te weten gekomen dat ik geslaagd ben op school en sinds dien ben ik bezig met mijn vakantiejob... ook daar is het super druk want de dagen dat ik niet lang moet werken heb ik savonds vergadering in kortrijk, roeselare of Gent voor ons jombakamp. Ja je kent me hé, voor die kindjes doe ik alles! En dit jaar ben ik voor de eerste keer Groeps van een groep. Khad graag Sieglinde bij mij gehad maar dit is niet gelukt :-) Ze zit in de andere groep, maar een groep waar we vaak mee gaan samen werken, dus we zullen elkaar we zien! Gisteren te weten gekomen dat ons kamp dankzij Sieglinde 3000euro gewonnen heeft! Tof eh! Nu kunnen we nog meer voor onze gastjes doen! Twordt een spetterend kamp Soetje! Kzal dan terug het adres van de kampplaats noteren op de blog, dan kan iedereen die wil een kaartje of briefje sturen goed? En dan weet jij weer naar waar je moet vliegen als het mooi weer is. Iedere dag denk ik aan je, er is altijd wel iets die een link geeft naar jou. Gisteren ging ik voor de eerste keer na de examen weer eens met Pieter weg, hij moest optreden welliswaar in Bissegem en met dat het niet ver was ging ik mee. Daar kwam ik uw tante tegen en Sieglinde... We begonnen te praten over willem, over jou,... en dan in de sketch up 's avonds waren de jongens bezig over vliegen als een vlinder! Toch raar hé? Doe jij dat? Ben jij dan eigenlijk ook aanwezig? Soetje, kwou dat ik mee tijd had en dat ik elke avond (zoals vroeger) kon op de blog zitten, maar mijn mama zegt dat ik een beetje teveel hooi op mijn vork neem, zou dit waar zijn? Kmoet 8u per dag werken, dan nog 2of 3u vergaderen en als ik geen vergadering heb werk ik voor jomba thuis, dan moet ik nog naar pieter, dan ga ik nog gaan thuiswachten met oppas + op kinderen met autisme, dan ga ik lopen of zwemmen met een vriend als ik tijd heb, dan wil ik nog gaan shoppen en meestal als ik een dagje verlof heb zou ik uitslapen maar zelfs dit kan ik niet meer. Kheb er ook weer een tijdje doorgezeten... maar ja je kent dat wel hé. Je voelt je slecht en wil het maar niet toegeven omdat je niet als een zaag wilt overkomen. Nuja van mij is dat zo, ik ben niet iemand die rap klaagt dus laat ik dit ook niet blijken. Kheb vooral 's nachts moeilijkheden, om te slapen. Heb nachten dat ik maar 2 of 3 u slaap, kan gewoon de slaap niet vatten. Maar ksta dan op en kwerk nog een beetje thuis voort kamp of huisbezoeken voorbereiden :-) Nja soetje, tis allemaal zo raar hé! MAar toch blijven we gaan, we blijven je graag zien, we blijven je gedenken, we blijven er voor je zijn, we blijven maar met je praten, we blijven je voelen, blijven je laatste en leuke momenten van vroeger terug zien... Kzei het gisteren ook nog tegen uw tante dat ik blij ben dat ik toch 1x bij u in Gent geraakt ben, maar dat ik er toch spijt van heb dat ik niet meer ben langsgekomen. Niet tegenstaand we wel 2x/week telefoneerden maar telefoneren en zien is wel een groot verschil hé. Soms denk ik had ik maar meer voor Soetkin gedaan, maar dan zegt pieter van besef je wel wat je allemaal al gedaan hebt! Gelukkig zet pieter me vaak met bijde voeten op de grond, wat de laatste tijd sta ik veel te zweven! Soetkin, khoop daj gewoon nooit vergeet dat ik er altijd voor je ben geweest en dit nog altijd zo is. Dat ik nog steeds aan je denk en dit niet zal verdwijnen! Khoop dat je daar nu ook gelukkig bent en dat je ons nooit zal vergeten. Zorg daar goed voor alle kindjes, Seppeke, Quinten, Xante,... Goed? Trouwens hé, als je ooit eens iets opvangt van Quinten, zeg hem dan dat ik voor zijn mama ook wel een Blog wil maken... dat dit misschien zal helpen om haar verdriet te verwerken. Ik denk dat dit voor jou familie een grote steun is en zal blijven, misschien is dat ook zo voor Quinten zijn familie? Weet dus dat ik er altijd voor jullie zal blijven zijn! Kga jou nu laten, ik ben vandaag thuis maar moet sebiets dus gaan vergaderen. Kzal dan proberen van zodra ik even tijd heb nog eens op de blog te zitten, oké? Allé zorg je alvast voor wat meer zon?
Kzie u graag Soetkin!
Dikke kus en knuffel!
Je Vriendinneke Nieke
Al weer veel te lang geleden...maar druk druk druk! Zoals je weet ben ik dus eerst een maand bij mijn meme geweest om te blokken hé, dus kon ik je echt niet mailen omdat wij daar nog geen internet hebben. Ben wel naar uw plekje gekomen om te vertellen hé! Maar op de blog kon ik echt niet, vanwaar mijn excuses. Dan eind juni ben ik te weten gekomen dat ik geslaagd ben op school en sinds dien ben ik bezig met mijn vakantiejob... ook daar is het super druk want de dagen dat ik niet lang moet werken heb ik savonds vergadering in kortrijk, roeselare of Gent voor ons jombakamp. Ja je kent me hé, voor die kindjes doe ik alles! En dit jaar ben ik voor de eerste keer Groeps van een groep. Khad graag Sieglinde bij mij gehad maar dit is niet gelukt :-) Ze zit in de andere groep, maar een groep waar we vaak mee gaan samen werken, dus we zullen elkaar we zien! Gisteren te weten gekomen dat ons kamp dankzij Sieglinde 3000euro gewonnen heeft! Tof eh! Nu kunnen we nog meer voor onze gastjes doen! Twordt een spetterend kamp Soetje! Kzal dan terug het adres van de kampplaats noteren op de blog, dan kan iedereen die wil een kaartje of briefje sturen goed? En dan weet jij weer naar waar je moet vliegen als het mooi weer is. Iedere dag denk ik aan je, er is altijd wel iets die een link geeft naar jou. Gisteren ging ik voor de eerste keer na de examen weer eens met Pieter weg, hij moest optreden welliswaar in Bissegem en met dat het niet ver was ging ik mee. Daar kwam ik uw tante tegen en Sieglinde... We begonnen te praten over willem, over jou,... en dan in de sketch up 's avonds waren de jongens bezig over vliegen als een vlinder! Toch raar hé? Doe jij dat? Ben jij dan eigenlijk ook aanwezig? Soetje, kwou dat ik mee tijd had en dat ik elke avond (zoals vroeger) kon op de blog zitten, maar mijn mama zegt dat ik een beetje teveel hooi op mijn vork neem, zou dit waar zijn? Kmoet 8u per dag werken, dan nog 2of 3u vergaderen en als ik geen vergadering heb werk ik voor jomba thuis, dan moet ik nog naar pieter, dan ga ik nog gaan thuiswachten met oppas + op kinderen met autisme, dan ga ik lopen of zwemmen met een vriend als ik tijd heb, dan wil ik nog gaan shoppen en meestal als ik een dagje verlof heb zou ik uitslapen maar zelfs dit kan ik niet meer. Kheb er ook weer een tijdje doorgezeten... maar ja je kent dat wel hé. Je voelt je slecht en wil het maar niet toegeven omdat je niet als een zaag wilt overkomen. Nuja van mij is dat zo, ik ben niet iemand die rap klaagt dus laat ik dit ook niet blijken. Kheb vooral 's nachts moeilijkheden, om te slapen. Heb nachten dat ik maar 2 of 3 u slaap, kan gewoon de slaap niet vatten. Maar ksta dan op en kwerk nog een beetje thuis voort kamp of huisbezoeken voorbereiden :-) Nja soetje, tis allemaal zo raar hé! MAar toch blijven we gaan, we blijven je graag zien, we blijven je gedenken, we blijven er voor je zijn, we blijven maar met je praten, we blijven je voelen, blijven je laatste en leuke momenten van vroeger terug zien... Kzei het gisteren ook nog tegen uw tante dat ik blij ben dat ik toch 1x bij u in Gent geraakt ben, maar dat ik er toch spijt van heb dat ik niet meer ben langsgekomen. Niet tegenstaand we wel 2x/week telefoneerden maar telefoneren en zien is wel een groot verschil hé. Soms denk ik had ik maar meer voor Soetkin gedaan, maar dan zegt pieter van besef je wel wat je allemaal al gedaan hebt! Gelukkig zet pieter me vaak met bijde voeten op de grond, wat de laatste tijd sta ik veel te zweven! Soetkin, khoop daj gewoon nooit vergeet dat ik er altijd voor je ben geweest en dit nog altijd zo is. Dat ik nog steeds aan je denk en dit niet zal verdwijnen! Khoop dat je daar nu ook gelukkig bent en dat je ons nooit zal vergeten. Zorg daar goed voor alle kindjes, Seppeke, Quinten, Xante,... Goed? Trouwens hé, als je ooit eens iets opvangt van Quinten, zeg hem dan dat ik voor zijn mama ook wel een Blog wil maken... dat dit misschien zal helpen om haar verdriet te verwerken. Ik denk dat dit voor jou familie een grote steun is en zal blijven, misschien is dat ook zo voor Quinten zijn familie? Weet dus dat ik er altijd voor jullie zal blijven zijn! Kga jou nu laten, ik ben vandaag thuis maar moet sebiets dus gaan vergaderen. Kzal dan proberen van zodra ik even tijd heb nog eens op de blog te zitten, oké? Allé zorg je alvast voor wat meer zon?
Kzie u graag Soetkin!
Dikke kus en knuffel!
Je Vriendinneke Nieke
vrijdag 10 juli 2009
woensdag 3 juni 2009
3 juni 2009
Lieve meid,
Hier ben ik weer, terug van school. Man het was een zware dag. Vanacht zo slecht geslapen, steeds met jou in mijn gedachten. Vandaag in school leerden we over overleden patiënten hoe we er mee moesten omgaan. Het deed er om! Niet te doen! Pfff..twas weer een zware dag. Net een uur geleden ben jij heen gegaan. Om 16.17u had ik even een stil moment, ... de vrienden van mijn klas vroegen wat er was, maar dat hou ik liever voor mezelf! Soetkin* kwou dat je bij me was, dat ik je kon omhelzen, telkens als ik een vlinder zie krijg ik kippenvel! Kzie u zo graag Soetkin! Nu kga u laten, kga vlug nog achter iets voor op JOUW plekje en dan komen we straks naar jou! Vergeet me niet Soetkin* alsjeblieft! En ik ben zeker dat je goed voor Quinten zorgt, je ziet graag kinderen en Quinten is daar in goeie handen!
Tot straks!
Dikke kus
Je Vriendinneke Nieke
Hier ben ik weer, terug van school. Man het was een zware dag. Vanacht zo slecht geslapen, steeds met jou in mijn gedachten. Vandaag in school leerden we over overleden patiënten hoe we er mee moesten omgaan. Het deed er om! Niet te doen! Pfff..twas weer een zware dag. Net een uur geleden ben jij heen gegaan. Om 16.17u had ik even een stil moment, ... de vrienden van mijn klas vroegen wat er was, maar dat hou ik liever voor mezelf! Soetkin* kwou dat je bij me was, dat ik je kon omhelzen, telkens als ik een vlinder zie krijg ik kippenvel! Kzie u zo graag Soetkin! Nu kga u laten, kga vlug nog achter iets voor op JOUW plekje en dan komen we straks naar jou! Vergeet me niet Soetkin* alsjeblieft! En ik ben zeker dat je goed voor Quinten zorgt, je ziet graag kinderen en Quinten is daar in goeie handen!
Tot straks!
Dikke kus
Je Vriendinneke Nieke
3 juni 2009
Lieve Soetkin,
Brrr....vandaag geen leuke dag. Ik heb een slechte nacht gehad, om 4u20 kwam ik wakker, was jij dat? Nu zie ik er natuurlijk super mottig uit hé! Maar ja...vandaag gaan alle gedachten naar jouw. Vandaag om 16.17u een moment om kippenvel te krijgen, brrrr... Geef je mij vandaag een duwtje? Kga je laten want ik moet naar school. Maar kdacht ik wens iedereen veel sterkte toe vandaag! En wou dit via de blog laten weten! Tot vanavond Soetkin* ik ben niet-familie maar zal toch aanwezig zijn!
Soetkin, kzie je graag. Kmis je heel hard!
Dikke zoen,
Je Vriendinneke Nieke
Brrr....vandaag geen leuke dag. Ik heb een slechte nacht gehad, om 4u20 kwam ik wakker, was jij dat? Nu zie ik er natuurlijk super mottig uit hé! Maar ja...vandaag gaan alle gedachten naar jouw. Vandaag om 16.17u een moment om kippenvel te krijgen, brrrr... Geef je mij vandaag een duwtje? Kga je laten want ik moet naar school. Maar kdacht ik wens iedereen veel sterkte toe vandaag! En wou dit via de blog laten weten! Tot vanavond Soetkin* ik ben niet-familie maar zal toch aanwezig zijn!
Soetkin, kzie je graag. Kmis je heel hard!
Dikke zoen,
Je Vriendinneke Nieke
donderdag 28 mei 2009
28 mei 2009
Lieve Soetkin,
Hier ben ik nog een keer en ook met de woorden die al reeds veel werden gemeld. We zijn 28 mei, ... een moment dat ik me nog steeds herinner. Ik vertrok op weekend dat weekend, je mama wou me toen niet vertellen dat je in coma lag omdat mij weekend ging verpest zijn. Toen ik dan de zondag van het weekend thuis kwam vroeg ik nogmaals hoe het met je ging, dan vertelde ze het. Ik was kapot, wou je nog zien maar kon onmogelijk bij jou graken. Ik hoopte dat je er door zou komen (zoals vele anderen ook wilden hé)... maar het mocht niet baten. De 3de juni kreeg ik een smsje van je papa dat het niet lang meer ging duren, een kwestie van uren, minuten, seconden ... dat ze je machine zouden afleggen. Plots kreeg ik een smsje ik herinner me het nog goed het was om 16u17 dat je uit je zelf was heen gegaan. Ik huilde en liep naar buiten, kon niet meer op mijn benen staan en viel neer op de grond. Begon te hyperventileren en viel uiteindelijk flauw. Mijn titularis liet me zo niet met de fiets naar huis gaan en belde mijn ouders op dat ze mij gingen brengen. Eenmaal ik thuis was liep ik naar mijn kamer en huilde ik er de hele avond, de hele nacht. Je mama belde me nog op...het gesprek verliep moeilijk. De dag erna kon ik niet naar school, ik was een wrak, was kapot ik kon niet meer... Van zodra je dan hier terug in Gullegem was kwam ik naar je toe, eerst met Tine want ik durfde niet alleen, wist niet of ik dit wel ging kunnen. Maar mijn hart brak nog meer toen ik je zag, ... je mama stond bij je en we namen elkaar vast. Ik schreef iets neer voor jou... De dag nadien ben ik nogmaals gekomen maar dan alleen... er was niemand. Ik zette me bij jou neer en vertelde de hele tijd. Ik nam je hand vast en hoopte dat je me nog eens stevig zou nijpen... Toen ik je een kusje gaf ging ik weg, huilend naar huis. De laatste dag dat we je konden bezoeken, 6juni ik weet het nog goed... ik kwam toe voor de lezing begon en je papa riep me toe dat je al aan het wachten was op mij, dat je al had gevraagt waar ik was. Maar zoals beloofd kwam ik dan ook af. Jilly was ook méé, weetje nog we waren altijd samen : de drie musketiers! Nu zijn we maar met twee meer! Jilly en ik kregen het beiden moeilijk, we praten wat tegen jou, keken je aan, we spelden een engelbewaarder op je pyjama en later spelde je mama het in je fleeceke. Ze had gelijk want het zou je anders prikken. Die avond was voor velen moeilijk, maar zeker voor je ouders en peter jan die mee mochten om je de laatste keer te zien. Hoe kon men dit geloven, de laatste keer... het is raar net of je hart in duizend stukken breekt! Op 7 juni was jouw viering, je ouders en familie maakte de viering zo prachtig dat ik ze nog steeds van het begin tot het einde kan na vertellen. Ik vertelde ook iets in het begin van de viering want naar het midden toe was ik een wrak. Toen ik je hoorde brak ik... Soetje, we kunnen dit hier enkel nog neerpennen en komen vertellen bij je plekje, maar hoe zal het zijn binnen een aantal jaar? Hoe zal het zijn als er nog iets gebeurd? Hoe zal het zijn als wij er niet meer zijn? Zien we elkaar dan weer? Soetkin, bijna een jaar later en nog steeds zitten we met dat zeer grote gemis,...nog steeds kunnen we dit niet verwerken! Soetkin, kga vlug slapen want kben doodop, geef je me wat extra kracht want binnenkort examen en kheb niet zoveel moed meer! Alsjeblieft Soetje! Weet dat je altijd in mijn hart zit!!!
Slaap maar zacht lieve meid,
Rust maar uit...
Morgen komt een nieuwe dag, een nieuw begin...
Dikke zoen,
Je Vriendinneke Nieke
Kzie je heel graag!!!!
Hier ben ik nog een keer en ook met de woorden die al reeds veel werden gemeld. We zijn 28 mei, ... een moment dat ik me nog steeds herinner. Ik vertrok op weekend dat weekend, je mama wou me toen niet vertellen dat je in coma lag omdat mij weekend ging verpest zijn. Toen ik dan de zondag van het weekend thuis kwam vroeg ik nogmaals hoe het met je ging, dan vertelde ze het. Ik was kapot, wou je nog zien maar kon onmogelijk bij jou graken. Ik hoopte dat je er door zou komen (zoals vele anderen ook wilden hé)... maar het mocht niet baten. De 3de juni kreeg ik een smsje van je papa dat het niet lang meer ging duren, een kwestie van uren, minuten, seconden ... dat ze je machine zouden afleggen. Plots kreeg ik een smsje ik herinner me het nog goed het was om 16u17 dat je uit je zelf was heen gegaan. Ik huilde en liep naar buiten, kon niet meer op mijn benen staan en viel neer op de grond. Begon te hyperventileren en viel uiteindelijk flauw. Mijn titularis liet me zo niet met de fiets naar huis gaan en belde mijn ouders op dat ze mij gingen brengen. Eenmaal ik thuis was liep ik naar mijn kamer en huilde ik er de hele avond, de hele nacht. Je mama belde me nog op...het gesprek verliep moeilijk. De dag erna kon ik niet naar school, ik was een wrak, was kapot ik kon niet meer... Van zodra je dan hier terug in Gullegem was kwam ik naar je toe, eerst met Tine want ik durfde niet alleen, wist niet of ik dit wel ging kunnen. Maar mijn hart brak nog meer toen ik je zag, ... je mama stond bij je en we namen elkaar vast. Ik schreef iets neer voor jou... De dag nadien ben ik nogmaals gekomen maar dan alleen... er was niemand. Ik zette me bij jou neer en vertelde de hele tijd. Ik nam je hand vast en hoopte dat je me nog eens stevig zou nijpen... Toen ik je een kusje gaf ging ik weg, huilend naar huis. De laatste dag dat we je konden bezoeken, 6juni ik weet het nog goed... ik kwam toe voor de lezing begon en je papa riep me toe dat je al aan het wachten was op mij, dat je al had gevraagt waar ik was. Maar zoals beloofd kwam ik dan ook af. Jilly was ook méé, weetje nog we waren altijd samen : de drie musketiers! Nu zijn we maar met twee meer! Jilly en ik kregen het beiden moeilijk, we praten wat tegen jou, keken je aan, we spelden een engelbewaarder op je pyjama en later spelde je mama het in je fleeceke. Ze had gelijk want het zou je anders prikken. Die avond was voor velen moeilijk, maar zeker voor je ouders en peter jan die mee mochten om je de laatste keer te zien. Hoe kon men dit geloven, de laatste keer... het is raar net of je hart in duizend stukken breekt! Op 7 juni was jouw viering, je ouders en familie maakte de viering zo prachtig dat ik ze nog steeds van het begin tot het einde kan na vertellen. Ik vertelde ook iets in het begin van de viering want naar het midden toe was ik een wrak. Toen ik je hoorde brak ik... Soetje, we kunnen dit hier enkel nog neerpennen en komen vertellen bij je plekje, maar hoe zal het zijn binnen een aantal jaar? Hoe zal het zijn als er nog iets gebeurd? Hoe zal het zijn als wij er niet meer zijn? Zien we elkaar dan weer? Soetkin, bijna een jaar later en nog steeds zitten we met dat zeer grote gemis,...nog steeds kunnen we dit niet verwerken! Soetkin, kga vlug slapen want kben doodop, geef je me wat extra kracht want binnenkort examen en kheb niet zoveel moed meer! Alsjeblieft Soetje! Weet dat je altijd in mijn hart zit!!!
Slaap maar zacht lieve meid,
Rust maar uit...
Morgen komt een nieuwe dag, een nieuw begin...
Dikke zoen,
Je Vriendinneke Nieke
Kzie je heel graag!!!!
zondag 24 mei 2009
24 mei 2009
Lieve Soetkin,
Amai wat denk je nu...tzal morgen sneeuwen nu Nieke hier een reactie plaatst!? Sorry dat dit steeds langer duurt dan anders. Maar kmoet zeggen dat ik behoorlijk 'Ten' ben. Kheb voor niets meer zin. Kheb nu nog stage tot woensdag, nog steeds op de geronto-psychiatrie. Ik amuseer me er echt. Kzit er wel heel erg mee in dat ik niet zal slagen in mijn tweede module. Kwil het nogtans zeer hard! Het is gewoon die praktijk is nooit geen probleem voor mij, maar die theorie! Man man man... kheb zo'n schrik Soetje! Echt... Ik doe nogtans erg mijn best. Ik ben gewoon bang, bang om te falen, bang om af te gaan, bang om te weten hoe ik verder moet. Normaal ben ik nogtans altijd optimitisch maar ik weet niet wat me overkomt... krijg het steeds zwaarder. Ik heb gewoon nood om er even uit te zijn, om even weg te zijn van alles hier. Gewoon op mijn eentje of met z'n tweetjes. Kverlang tot ik alleen woon (zeker niet omdat het hier slecht is thuis, verre van) maar kwil zelfstandig zijn, kwil mijn eigen leven leiden, kwil voor Pieter zorgen, kwil ons 'thuis' oprichten. Khoop nu enkel dat ik nu geslaagd ben, dat ik al mijn eerste jaar gedaan heb en dan ga ik een jaar fulltime werken. Kmoet even uit dat school gedoe! Kwil eerst werken en dan in september 2010 start er een avondcursus voor verpleegkunde. Kzou dan verder doen in avondschool. Zo kan ik blijven werken en moet ik niet hele dagen naar school. We zien wel, eerst zorgen dat ik erdoor ben (wat wel moeilijk zal zijn)... Maar we geven niet op hé Soetje, dat deed jij ook nooit. En denk zeker niet dat ik die belangrijke data's vergeten ben : 7maart, 23mei! Zeker niet maar kheb gewoon geen tijd om even op de blog te zitten. Ik lees wel elke avond alle mailtjes maar het is te zwaar om iedere avond een tekst te typen. Nu ben ik even alleen thuis, is het hier even rustig (alhoewel onze nieuwe buren het huis aan het afbreken zijn :p) en ik moet toch beneden blijven want mijn zus heeft haar sleutel niet mee en komt straks thuis... en dan ga ik ff genieten in het bad. Dan zal ik mij buiten zetten om te blokken hé... En khoop dat pieter dan vnv even zin heeft om te gaan wandelen, zo zijn we er alletwee keer uit. Kheb dinsdag van mijn tante en nonkel hun oude tv gekregen voor als ik alleen zou gaan wonen, ze hebben een nieuwe gekocht en ik mocht hun oude hebben. Zo hebben we al iets hé, want anders moeten we dit nog kopen. Kzal hier en daar eens rondkijken wat ik nog kan nodig hebben voor later... want nu al beginnen te sparen is een goeie optie hé, als dit allemaal in 1 keer komt. Oh ja... kwens alle plechtige communicantjes een dikke proficiat en alle eerste communicantjes ook een dikke proficiat! Nu nog even voor iedereen duimen voor de blok en de examen en dan proberen te genieten van de vakantie. De mijne staat al helemaal volgeboekt! Soetje...hoe is het daar? Heb je het ook zo warm? Kun je er wat tegen? Je hebt toch wel je zonnepetje aan hé... Kwou dat ik even tot bij jouw kon komen, je een dikke zoen geven, een knuffel en wuiven tot ik nog eens kon komen. Maar daar hebben we nu je plekje voor hé, we kunnen het wel niet kussen en omhelzen maar we kunnen wel wuiven tot de volgende keer. Wat ben ik blij dat ik dit nog heb! soetje kzie jouw echt graag! Khoop dat je dit nooit vergeet! En de viering binnenkort voor jouw...khoop dat ik daar zoals gewoonlijk weer een tekstje mag voor schrijven en voorlezen. Zo blijven we de gewoonten verder zetten en weet je dat ik je nog steeds niet vergeten ben! Nu mijn zus zal er bijna zijn...kga je laten. De bloglezers hebben weeral iets te lezen :) en jij ook hé want straks volgen er weer super veel reacties en dan heb je altijd iets te doen :-) is dit oké voor jouw? Nu dada meisje en tot dat ik nog eens tijd heb hé:) weet dat ik je niet vergeet! Hieronder een vergeet me nietje! Zo weet je dat je nog steeds bij me bent!
Dikke zoen! Knuffel!
Je Vriendinneke Nieke
Amai wat denk je nu...tzal morgen sneeuwen nu Nieke hier een reactie plaatst!? Sorry dat dit steeds langer duurt dan anders. Maar kmoet zeggen dat ik behoorlijk 'Ten' ben. Kheb voor niets meer zin. Kheb nu nog stage tot woensdag, nog steeds op de geronto-psychiatrie. Ik amuseer me er echt. Kzit er wel heel erg mee in dat ik niet zal slagen in mijn tweede module. Kwil het nogtans zeer hard! Het is gewoon die praktijk is nooit geen probleem voor mij, maar die theorie! Man man man... kheb zo'n schrik Soetje! Echt... Ik doe nogtans erg mijn best. Ik ben gewoon bang, bang om te falen, bang om af te gaan, bang om te weten hoe ik verder moet. Normaal ben ik nogtans altijd optimitisch maar ik weet niet wat me overkomt... krijg het steeds zwaarder. Ik heb gewoon nood om er even uit te zijn, om even weg te zijn van alles hier. Gewoon op mijn eentje of met z'n tweetjes. Kverlang tot ik alleen woon (zeker niet omdat het hier slecht is thuis, verre van) maar kwil zelfstandig zijn, kwil mijn eigen leven leiden, kwil voor Pieter zorgen, kwil ons 'thuis' oprichten. Khoop nu enkel dat ik nu geslaagd ben, dat ik al mijn eerste jaar gedaan heb en dan ga ik een jaar fulltime werken. Kmoet even uit dat school gedoe! Kwil eerst werken en dan in september 2010 start er een avondcursus voor verpleegkunde. Kzou dan verder doen in avondschool. Zo kan ik blijven werken en moet ik niet hele dagen naar school. We zien wel, eerst zorgen dat ik erdoor ben (wat wel moeilijk zal zijn)... Maar we geven niet op hé Soetje, dat deed jij ook nooit. En denk zeker niet dat ik die belangrijke data's vergeten ben : 7maart, 23mei! Zeker niet maar kheb gewoon geen tijd om even op de blog te zitten. Ik lees wel elke avond alle mailtjes maar het is te zwaar om iedere avond een tekst te typen. Nu ben ik even alleen thuis, is het hier even rustig (alhoewel onze nieuwe buren het huis aan het afbreken zijn :p) en ik moet toch beneden blijven want mijn zus heeft haar sleutel niet mee en komt straks thuis... en dan ga ik ff genieten in het bad. Dan zal ik mij buiten zetten om te blokken hé... En khoop dat pieter dan vnv even zin heeft om te gaan wandelen, zo zijn we er alletwee keer uit. Kheb dinsdag van mijn tante en nonkel hun oude tv gekregen voor als ik alleen zou gaan wonen, ze hebben een nieuwe gekocht en ik mocht hun oude hebben. Zo hebben we al iets hé, want anders moeten we dit nog kopen. Kzal hier en daar eens rondkijken wat ik nog kan nodig hebben voor later... want nu al beginnen te sparen is een goeie optie hé, als dit allemaal in 1 keer komt. Oh ja... kwens alle plechtige communicantjes een dikke proficiat en alle eerste communicantjes ook een dikke proficiat! Nu nog even voor iedereen duimen voor de blok en de examen en dan proberen te genieten van de vakantie. De mijne staat al helemaal volgeboekt! Soetje...hoe is het daar? Heb je het ook zo warm? Kun je er wat tegen? Je hebt toch wel je zonnepetje aan hé... Kwou dat ik even tot bij jouw kon komen, je een dikke zoen geven, een knuffel en wuiven tot ik nog eens kon komen. Maar daar hebben we nu je plekje voor hé, we kunnen het wel niet kussen en omhelzen maar we kunnen wel wuiven tot de volgende keer. Wat ben ik blij dat ik dit nog heb! soetje kzie jouw echt graag! Khoop dat je dit nooit vergeet! En de viering binnenkort voor jouw...khoop dat ik daar zoals gewoonlijk weer een tekstje mag voor schrijven en voorlezen. Zo blijven we de gewoonten verder zetten en weet je dat ik je nog steeds niet vergeten ben! Nu mijn zus zal er bijna zijn...kga je laten. De bloglezers hebben weeral iets te lezen :) en jij ook hé want straks volgen er weer super veel reacties en dan heb je altijd iets te doen :-) is dit oké voor jouw? Nu dada meisje en tot dat ik nog eens tijd heb hé:) weet dat ik je niet vergeet! Hieronder een vergeet me nietje! Zo weet je dat je nog steeds bij me bent!
Dikke zoen! Knuffel!
Je Vriendinneke Nieke
maandag 27 april 2009
27 april 2009 en 28 april 2009 (Thx tante Isa)
Dag kleine meid,
Onze Quinten is inderdaad overleden...zijn verwondingen kosten hem het leven. Hij is nog maar 6jaar, ga je goed voor hem zorgen! Hij zal u nodig hebben... Wellicht moest hij binnenkort zijn eerste communie doen of had hij dit al gedaan! Soetje, de pijn komt terug naar boven. Kheb even een gaatje vrij en dan komt mijn down moment, ben aan het wenen...aan het luisteren naar Enya --> Only time en alles komt terug naar boven, net alsof het gisteren was! Kleine meid, ksnap nog altijd niet waarom, kzit nog steeds met zoveel vragen... Hoe en wanneer worden die beantwoord?! Kwou dat ik je nog eens kon zien, horen, voelen... Kheb je armen rond mijn middel nodig! Zorg goed voor iedereen daar, ik ben zeker dat je daar nu een voorbeeldfunctie hebt en dat je nog steeds een druk leven lijdt, nu zonder pijn! Soetje, laat ons nooit in de steek. Vergeet ons nooit, want ook wij zullen u nooit vergeten! Zorg goed voor Quinten en de rest!!! Alweer een sterretje bij aan de hemel...
En mama van Seppe* om te antwoorden, hoe ik het volhoud: geen idee, misschien is dat wel niet zo goed een te druk leven lijden, want zo blijf ik het steeds aan de kant zetten en kan ik het niet verwerken. Ik heb mijn werk in school over lijden en dood gemaakt over mijn verlies van Soetkin en ben tot de conclusie gekomen dat ik nog maar in de 1ste fase zit... het zijn er 4 dus ben belange nog niet erover! Geen idee, maar het enthousiasme is er en ik probeer bezig te blijven!
Soetje kga u laten,
Jouw sneeuwbal met je foto staat hier nu op mijn laptop, zo ben je steeds dicht bij mij!
Slaapzacht lieve meid!
Kzie u heel graag!!
Xje
Nieke
Dag mijn lieve meid,
Alweer veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te lang geleden dat ik hier een berichtje plaatste. Maar mijn agenda staat dan ook alweer zo druk hé dat ik nergens een gaatje vind om eens lekker lui op mijn gemak te zitten. De eerste week van de vakantie op kamp geweest, daar was het super druk maar super tof. De tweede week weer bij meme gaan logeren maar meme is moeten opgenomen zijn int spoed en je kent dit hé... ik ben toekomstig verpleegkundige en zorg ook wel veel voor meme. Dan het laatste weekend ben ik op weekend geweest met Pieter, eindelijk nog eens een weekendje dat we hadden voor onszelf! Dat was lang geleden. Dan eenmaal thuisgekomen gestart op stage: gerontopsychiatrie : zwaar dementerende bewoners+ bewoners die eigenlijk ook een zeer psychisch probleem hebben! Dus twee in één klap zou ik zo zeggen. Echt lastig... Klappen en duwen, nepen, ... dat is nu eenmaal mijn stage. En dit gedurende 6 weken, na die zes weken heb ik 1 week les en dan examen. Tussen die zes weken stage werk ik nog eens 3 weekends op 4 waaronder 1 weekend dat ik telkens 12u werk, dus de zaterdag en de zondag 12u. En dan terug op stage starten. Zoals ge al een beetje kunt afleiden hoor je dat het druk is hé. Want ik leer in auto rijden, ook dit komt er nog bij, dan mijn stage werk zelf, dan mijn blok die tussen mijn stage zit, dan ben ik nog geselecteerd tot GROEPS voor kamp dit jaar (dat wil zeggen verantwoordelijke voor een groep gasten en moni's) dus terug de zware dit jaar... Dat wil zeggen extra vergaderingen met de groepsen, vergaderingen met mijn monitoren, extra werk thuis om opdrachten te organiseren, thuisbezoeken bij onze gastjes,... en zo gaan we maar door. Misschien is mijn leven toch wat te druk opgesteld maar ja... Ik hou nu eenmaal van drukte. Maar soms vind ik het jammer dat ik 's avonds niet eens kan zeggen van nu zet ik me achter de computer en ga ik even een mailtje typen aan mijn liefste vriendin! Hou wel in uw gedachten Soetje dat ik alweer iets klaargestoomd heb voor op de volgende herdenkings mis: een tekst + lied. Maar da's nog een surprise hé. En ik probeer deze week nog eens langs te komen en dan vertel ik nog veel meer goed? Laten we alvast duimen voor dat kindje van uit je mama's school, dat alles oké komt ermee! Leven is niet eerlijk hé! Daar kunnen wij van meepraten! Nu kga vlug slapen want morgen om 7u beginnen in Kortrijk, dat wil zeggen om 5u opstaan en om 6u bus pakken... Dus vroeg uit de veren! Meisje...hopelijk is het daar bij jouw wat opt gemak, dan weet ik al dat mijn tijd komt waar ik kan rusten...
Slaapwel kleine meid!
Tot later!
Dikke kus,
Je Vriendinneke
Nieke
Ps: Aan alle lezers wil ik even melden dat ik Soetje zeker niet vergeten ben, maar dat ik super weinig tijd heb... Ik probeer iedere dag te kijken en ik doe echt mijn best! Hopelijk vergeten jullie dat niet en denken jullie niet dat ik haar al uit mijn gedachten heb gezet! Verre van!
Groetjes,
Nieke
Onze Quinten is inderdaad overleden...zijn verwondingen kosten hem het leven. Hij is nog maar 6jaar, ga je goed voor hem zorgen! Hij zal u nodig hebben... Wellicht moest hij binnenkort zijn eerste communie doen of had hij dit al gedaan! Soetje, de pijn komt terug naar boven. Kheb even een gaatje vrij en dan komt mijn down moment, ben aan het wenen...aan het luisteren naar Enya --> Only time en alles komt terug naar boven, net alsof het gisteren was! Kleine meid, ksnap nog altijd niet waarom, kzit nog steeds met zoveel vragen... Hoe en wanneer worden die beantwoord?! Kwou dat ik je nog eens kon zien, horen, voelen... Kheb je armen rond mijn middel nodig! Zorg goed voor iedereen daar, ik ben zeker dat je daar nu een voorbeeldfunctie hebt en dat je nog steeds een druk leven lijdt, nu zonder pijn! Soetje, laat ons nooit in de steek. Vergeet ons nooit, want ook wij zullen u nooit vergeten! Zorg goed voor Quinten en de rest!!! Alweer een sterretje bij aan de hemel...
En mama van Seppe* om te antwoorden, hoe ik het volhoud: geen idee, misschien is dat wel niet zo goed een te druk leven lijden, want zo blijf ik het steeds aan de kant zetten en kan ik het niet verwerken. Ik heb mijn werk in school over lijden en dood gemaakt over mijn verlies van Soetkin en ben tot de conclusie gekomen dat ik nog maar in de 1ste fase zit... het zijn er 4 dus ben belange nog niet erover! Geen idee, maar het enthousiasme is er en ik probeer bezig te blijven!
Soetje kga u laten,
Jouw sneeuwbal met je foto staat hier nu op mijn laptop, zo ben je steeds dicht bij mij!
Slaapzacht lieve meid!
Kzie u heel graag!!
Xje
Nieke
Dag mijn lieve meid,
Alweer veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te lang geleden dat ik hier een berichtje plaatste. Maar mijn agenda staat dan ook alweer zo druk hé dat ik nergens een gaatje vind om eens lekker lui op mijn gemak te zitten. De eerste week van de vakantie op kamp geweest, daar was het super druk maar super tof. De tweede week weer bij meme gaan logeren maar meme is moeten opgenomen zijn int spoed en je kent dit hé... ik ben toekomstig verpleegkundige en zorg ook wel veel voor meme. Dan het laatste weekend ben ik op weekend geweest met Pieter, eindelijk nog eens een weekendje dat we hadden voor onszelf! Dat was lang geleden. Dan eenmaal thuisgekomen gestart op stage: gerontopsychiatrie : zwaar dementerende bewoners+ bewoners die eigenlijk ook een zeer psychisch probleem hebben! Dus twee in één klap zou ik zo zeggen. Echt lastig... Klappen en duwen, nepen, ... dat is nu eenmaal mijn stage. En dit gedurende 6 weken, na die zes weken heb ik 1 week les en dan examen. Tussen die zes weken stage werk ik nog eens 3 weekends op 4 waaronder 1 weekend dat ik telkens 12u werk, dus de zaterdag en de zondag 12u. En dan terug op stage starten. Zoals ge al een beetje kunt afleiden hoor je dat het druk is hé. Want ik leer in auto rijden, ook dit komt er nog bij, dan mijn stage werk zelf, dan mijn blok die tussen mijn stage zit, dan ben ik nog geselecteerd tot GROEPS voor kamp dit jaar (dat wil zeggen verantwoordelijke voor een groep gasten en moni's) dus terug de zware dit jaar... Dat wil zeggen extra vergaderingen met de groepsen, vergaderingen met mijn monitoren, extra werk thuis om opdrachten te organiseren, thuisbezoeken bij onze gastjes,... en zo gaan we maar door. Misschien is mijn leven toch wat te druk opgesteld maar ja... Ik hou nu eenmaal van drukte. Maar soms vind ik het jammer dat ik 's avonds niet eens kan zeggen van nu zet ik me achter de computer en ga ik even een mailtje typen aan mijn liefste vriendin! Hou wel in uw gedachten Soetje dat ik alweer iets klaargestoomd heb voor op de volgende herdenkings mis: een tekst + lied. Maar da's nog een surprise hé. En ik probeer deze week nog eens langs te komen en dan vertel ik nog veel meer goed? Laten we alvast duimen voor dat kindje van uit je mama's school, dat alles oké komt ermee! Leven is niet eerlijk hé! Daar kunnen wij van meepraten! Nu kga vlug slapen want morgen om 7u beginnen in Kortrijk, dat wil zeggen om 5u opstaan en om 6u bus pakken... Dus vroeg uit de veren! Meisje...hopelijk is het daar bij jouw wat opt gemak, dan weet ik al dat mijn tijd komt waar ik kan rusten...
Slaapwel kleine meid!
Tot later!
Dikke kus,
Je Vriendinneke
Nieke
Ps: Aan alle lezers wil ik even melden dat ik Soetje zeker niet vergeten ben, maar dat ik super weinig tijd heb... Ik probeer iedere dag te kijken en ik doe echt mijn best! Hopelijk vergeten jullie dat niet en denken jullie niet dat ik haar al uit mijn gedachten heb gezet! Verre van!
Groetjes,
Nieke
dinsdag 14 april 2009
Lieve Soetkin,Stefanie is wel degelijk vrijdag terug gekeerd vanop het kamp.
Ze stelde het héél goed en ik citeer haar woorden 't was zalig' !
Ze voelde jou héél dicht bij haar want in de ardennen fladderden er blijkbaar superveel vlinders rond...
Gedurende het weekend moest ze dubbele shift (12u) werken en daarom had ze geen tijd om te bloggen.
Voor het ogenblik is ze bij haar meme aan het blokken, tot zondag.
Stefanie vroeg mij om dit te melden...
Tante Karen, peter Jan, Lowie, Ernest, Fien, Tuur.
zondag 5 april 2009
Lieve Soetkin,
Stefanie vroeg me om te melden dat ze deze avond op kamp vertrekt.
Vrijdag komt ze terug...
Hopelijk doet het haar deugd eens weg te zijn !
We waren deze middag op jouw plekje.
Enkele vlinders kwamen ons 'goeie dag' zeggen...
Je blijft voor altijd in ons hart !
Tante Karen, peter Jan, Lowie, Ernest, Fien, Tuur.
zaterdag 21 maart 2009
21 maart 2009
Dag lieve meid,
Vandaag een kort berichtje van mij voor jou! Ik heb de ene migraine aanval achter de andere, mijn zware pijnstillers helpen me momenteel niet... Ik lig al de hele dag plat in de zetel. Wanneer ik recht sta komt alles voor mijn ogen zwart en val ik bijna flauw. M.a.w het gaat vandaag niet zo goed met me. Ben super gevoelig ook, na mijn ziekenhuis stage val ik meestal in mijn zwarte gat weetje nog, want dan heb ik de hele stage aan u gedacht en moet ik me dan inzetten maar dan is dat super zwaar. Ik wordt dan bij elke handeling die ik doe aan u herinnerd en dat is redelijk zwaar om dat alles te dragen... Want de zorgen van de patiënt komen daar dan ook nog een bij. Wil je mij een duwtje geven, want kan het wel goed gebruiken. Kben nu net een zombie, krijg mijn ogen bijna niet meer open, is het van te wenen of van de migraine geen idee... Wie zou het weten ? Pfff...Soetje waarom zijn sommige dagen toch zwaarder dan anderen. Tis zo niet eerlijk hé! Wil je mij een duw geven...kan het goed gebruiken! Hoe gaat het met jou? Genoten van het mooie weer? Ik sta klaar om u een duwtje te geven wanneer jij die nodig hebt dat weet je hé? De eerste vlinders komen ook alweer uit... dat wil zeggen dat de zomer er aankomt! Kmis u mijn liefste vriendin! Tgaat me niet vandaag... Net gekeken naar onze video die we opgenomen hebben rond uw ziekte weet je nog? Pfff... pijnlijk om aan te zien! Maar kga je laten, kvoel me weeral minder dus kga vlug weer in de zetel liggen voor ik hier van mijn sus draai. Kziej graag meisje! Tot later! Ik kom morgen nog eens naar JOUW plekje! Misschien voel ik me dan beter!
Dikke kus, dikke knuffel!
Uw Vriendinneke
Kleine Nieke
Vandaag een kort berichtje van mij voor jou! Ik heb de ene migraine aanval achter de andere, mijn zware pijnstillers helpen me momenteel niet... Ik lig al de hele dag plat in de zetel. Wanneer ik recht sta komt alles voor mijn ogen zwart en val ik bijna flauw. M.a.w het gaat vandaag niet zo goed met me. Ben super gevoelig ook, na mijn ziekenhuis stage val ik meestal in mijn zwarte gat weetje nog, want dan heb ik de hele stage aan u gedacht en moet ik me dan inzetten maar dan is dat super zwaar. Ik wordt dan bij elke handeling die ik doe aan u herinnerd en dat is redelijk zwaar om dat alles te dragen... Want de zorgen van de patiënt komen daar dan ook nog een bij. Wil je mij een duwtje geven, want kan het wel goed gebruiken. Kben nu net een zombie, krijg mijn ogen bijna niet meer open, is het van te wenen of van de migraine geen idee... Wie zou het weten ? Pfff...Soetje waarom zijn sommige dagen toch zwaarder dan anderen. Tis zo niet eerlijk hé! Wil je mij een duw geven...kan het goed gebruiken! Hoe gaat het met jou? Genoten van het mooie weer? Ik sta klaar om u een duwtje te geven wanneer jij die nodig hebt dat weet je hé? De eerste vlinders komen ook alweer uit... dat wil zeggen dat de zomer er aankomt! Kmis u mijn liefste vriendin! Tgaat me niet vandaag... Net gekeken naar onze video die we opgenomen hebben rond uw ziekte weet je nog? Pfff... pijnlijk om aan te zien! Maar kga je laten, kvoel me weeral minder dus kga vlug weer in de zetel liggen voor ik hier van mijn sus draai. Kziej graag meisje! Tot later! Ik kom morgen nog eens naar JOUW plekje! Misschien voel ik me dan beter!
Dikke kus, dikke knuffel!
Uw Vriendinneke
Kleine Nieke
donderdag 19 maart 2009
19 maart 2009
Dag mijn lieve meid,
1000x mijn excuses omdat het al bijna 1maand geleden is dat ik een mailtje poste. Maar het is hier ook zo ontzettend druk. Ik heb net een ziekenhuis-stage achter de rug. En je kent me hé? Ziekenhuizen das niet mijn ding! Maar kheb het alweer eens overleefd, soms denk ik van Goooo zo'n stomme stage maar kmoet zeggen dat dit wel leuk was. Ik stond in Maria's Voorzienigheid op 5c (cardiologie), kmoet zeggen een heel toffe bende collega's en dat doet veel in een stage. De technieken gingen vlot, het contact ging vlot en het was gewoon super. Maar wel heel intens, kben blij dat het gedaan is, want dat is echt vermoeiend, het was redelijk druk. Ik heb ondertussen ook een autotje gekocht (een flashy groentje, dus wie dit ziet rijden --> Grote kans dat ik het ben) en gisteren ook voor de eerste keer gaan rijden...amai tegen dat ik daar mee weg zal zijn. Van jou ging dat vlot hé? Nuja kzal er ook wel mee weg zijn. Hoe gaat het nog met jou? Aan het genieten ook van het mooie zomer weer? Ik ben weeral in short enzo naar stage gegaan, je kent me hé altijd meteen veel te warm! Ja Soetkin,'t leven is zo raar, 't leven is zo dom, 't leven kan mooi zijn maar wie zegt dan waarom? Weetje Soetkin, kmis u...kmis u super hard! Weetje wat ik nu al een paar keer meegemaakt heb... Op het moment dat ik me wat minder voel hé, gebeurd er iets raars in mijn kamer, er staat vanboven op mijn kast een kader met jouw foto, de foto van pieter zijn meme en Seppeke*,... wel die kader is al 5x afgevallen, en telkens is er iets kapot. Een kaarsje in glas, het glas voor de foto, mijn beeldje,... wil je daarmee zeggen: Scherven brengen geluk? Of ben jij een Geest in mijn kamer? Kvind het soms wat griezelig, maar kweet dat je nog altijd bij mij bent! Toen ik op stage ging, dacht ik iedere dag aan jou, toen ik binnen ging, toen ik boven was, toen ik aan een zieken patiënt passeerde, toen ik praatte met de patiënten over het K-monster, toen ik naar buiten ging, als ik ga slapen... Kmoet zeggen, veel dus! Is dat normaal? Hou jij ons allemaal in de gaten? Denk jij nog aan ons? Zie je ons graag? Dat zijn zo van die vragen, waar ik o zo graag een antwoord op wou... Kun jij mij het nog vertellen?
Aan de overkant van het meer,
Zal ik je weer ontmoeten.
Als ik mag varen met het veer,
En jou, mijn lief, voor eeuwig mag begroeten,
Maar mijn tijd is nog niet gekomen,
Ik mag nog niet gaan,
Moet het doen met van jou dromen,
Ver van jou vandaan!
Kzie u graag mijn meisje!
Dikke knuffel van uw Vriendinneke
Stéfanieke!
Kmis u :'(
1000x mijn excuses omdat het al bijna 1maand geleden is dat ik een mailtje poste. Maar het is hier ook zo ontzettend druk. Ik heb net een ziekenhuis-stage achter de rug. En je kent me hé? Ziekenhuizen das niet mijn ding! Maar kheb het alweer eens overleefd, soms denk ik van Goooo zo'n stomme stage maar kmoet zeggen dat dit wel leuk was. Ik stond in Maria's Voorzienigheid op 5c (cardiologie), kmoet zeggen een heel toffe bende collega's en dat doet veel in een stage. De technieken gingen vlot, het contact ging vlot en het was gewoon super. Maar wel heel intens, kben blij dat het gedaan is, want dat is echt vermoeiend, het was redelijk druk. Ik heb ondertussen ook een autotje gekocht (een flashy groentje, dus wie dit ziet rijden --> Grote kans dat ik het ben) en gisteren ook voor de eerste keer gaan rijden...amai tegen dat ik daar mee weg zal zijn. Van jou ging dat vlot hé? Nuja kzal er ook wel mee weg zijn. Hoe gaat het nog met jou? Aan het genieten ook van het mooie zomer weer? Ik ben weeral in short enzo naar stage gegaan, je kent me hé altijd meteen veel te warm! Ja Soetkin,'t leven is zo raar, 't leven is zo dom, 't leven kan mooi zijn maar wie zegt dan waarom? Weetje Soetkin, kmis u...kmis u super hard! Weetje wat ik nu al een paar keer meegemaakt heb... Op het moment dat ik me wat minder voel hé, gebeurd er iets raars in mijn kamer, er staat vanboven op mijn kast een kader met jouw foto, de foto van pieter zijn meme en Seppeke*,... wel die kader is al 5x afgevallen, en telkens is er iets kapot. Een kaarsje in glas, het glas voor de foto, mijn beeldje,... wil je daarmee zeggen: Scherven brengen geluk? Of ben jij een Geest in mijn kamer? Kvind het soms wat griezelig, maar kweet dat je nog altijd bij mij bent! Toen ik op stage ging, dacht ik iedere dag aan jou, toen ik binnen ging, toen ik boven was, toen ik aan een zieken patiënt passeerde, toen ik praatte met de patiënten over het K-monster, toen ik naar buiten ging, als ik ga slapen... Kmoet zeggen, veel dus! Is dat normaal? Hou jij ons allemaal in de gaten? Denk jij nog aan ons? Zie je ons graag? Dat zijn zo van die vragen, waar ik o zo graag een antwoord op wou... Kun jij mij het nog vertellen?
Aan de overkant van het meer,
Zal ik je weer ontmoeten.
Als ik mag varen met het veer,
En jou, mijn lief, voor eeuwig mag begroeten,
Maar mijn tijd is nog niet gekomen,
Ik mag nog niet gaan,
Moet het doen met van jou dromen,
Ver van jou vandaan!
Kzie u graag mijn meisje!
Dikke knuffel van uw Vriendinneke
Stéfanieke!
Kmis u :'(
woensdag 25 februari 2009
25 februari 2009
Lieve Soetkin,
Vandaag een redelijk positieve dag voor mij. Deze morgen mijn theorie gaan doen voor rijbewijs en kben geslaagd... gelukkig, nu nog leren rijden. Dan doorgereden naar Het Biezenheem (rvt) en kga waarschijnlijk mogen beginnen werken voor 2op de 4 weekends. Dus kben aan het zoeken achter een autotje, zo'n kleintje... Lik van Tante Karen ofzo. Voor niet veel geld. Maar kmoet wel werk hebben anders kan ik dat niet betalen. Nuja... Toen ik daarjuist keek naar Hart voor Mekaar linkte ik voordurend dat meisje Claire naar jou! Het was een meisje van een drieling (2meisjes en 1jongen) Die twee meisjes hadden mucovisidose (een longziekte), dat ene meisje haar stem was net die stem van jou, en ze zag er een beetje zo uit ook. Ze mochten mee op een boot en toen herinnerde ik me nog die foto van jou op de boot met uw zwemvest... Juist hé? Alles wordt toch aan u gelinkt hé, zo zie je maar dat iedereen toch elke dag nog aan jou denkt! Ik alvast wel en ik ben zeker dat ik niet de enige ben. Soetkin* Ik heb een mail gekregen van een journaliste die vraagt of ik zou willen meewerken aan haar reportage over het verwerken van een dierbare adhv een blog. Omdat er meer en meer mensen zijn die een blog opstarten nadat een dierbare gestorven is wil ze er een reportage over maken. Sterretjes aan de hemel is de titel. Zou ik eraan meewerken? Wil jij dat, dat ik over u praat met een journaliste? Kon je me nu maar een antwoord geven, want ik ben bang om mensen te kwetsen als ik het doe, maar langs de andere kant, ben ik ook TROTS op het oprichten van de blog! Nu ik kom zaterdag naar jouw plekje en dan moet je het maar vertellen! Nu kga nog een beetje gaan ontspannen en dan slapen, morgen en vrijdag studeren, studeren en studeren zodat ik mee ben met mijn werk! Vanaf maandag terug stage in Kortrijk, maria's voorzienigheid op cardiologie... Tot later meisje! Ps: ik ben al iets aan het organiseren voor op de volgende herdenkingsmis... Je zal terug trots zijn!!!
Vandaag een redelijk positieve dag voor mij. Deze morgen mijn theorie gaan doen voor rijbewijs en kben geslaagd... gelukkig, nu nog leren rijden. Dan doorgereden naar Het Biezenheem (rvt) en kga waarschijnlijk mogen beginnen werken voor 2op de 4 weekends. Dus kben aan het zoeken achter een autotje, zo'n kleintje... Lik van Tante Karen ofzo. Voor niet veel geld. Maar kmoet wel werk hebben anders kan ik dat niet betalen. Nuja... Toen ik daarjuist keek naar Hart voor Mekaar linkte ik voordurend dat meisje Claire naar jou! Het was een meisje van een drieling (2meisjes en 1jongen) Die twee meisjes hadden mucovisidose (een longziekte), dat ene meisje haar stem was net die stem van jou, en ze zag er een beetje zo uit ook. Ze mochten mee op een boot en toen herinnerde ik me nog die foto van jou op de boot met uw zwemvest... Juist hé? Alles wordt toch aan u gelinkt hé, zo zie je maar dat iedereen toch elke dag nog aan jou denkt! Ik alvast wel en ik ben zeker dat ik niet de enige ben. Soetkin* Ik heb een mail gekregen van een journaliste die vraagt of ik zou willen meewerken aan haar reportage over het verwerken van een dierbare adhv een blog. Omdat er meer en meer mensen zijn die een blog opstarten nadat een dierbare gestorven is wil ze er een reportage over maken. Sterretjes aan de hemel is de titel. Zou ik eraan meewerken? Wil jij dat, dat ik over u praat met een journaliste? Kon je me nu maar een antwoord geven, want ik ben bang om mensen te kwetsen als ik het doe, maar langs de andere kant, ben ik ook TROTS op het oprichten van de blog! Nu ik kom zaterdag naar jouw plekje en dan moet je het maar vertellen! Nu kga nog een beetje gaan ontspannen en dan slapen, morgen en vrijdag studeren, studeren en studeren zodat ik mee ben met mijn werk! Vanaf maandag terug stage in Kortrijk, maria's voorzienigheid op cardiologie... Tot later meisje! Ps: ik ben al iets aan het organiseren voor op de volgende herdenkingsmis... Je zal terug trots zijn!!!
Slaapzacht, khou van jou!
Dikke kus,
Je Vriendinneke Nieke
maandag 23 februari 2009
Maandag 23 februari
Dag lieve Soetkin,
Joepie! Vakantie! Dus heb ik weer meer tijd voor jou. Of toch...als ik mijn schema bekijk staat dit al weer redelijk vol :-) Maar voor een mailtje naar jouw heb ik altijd tijd hé! Hoe gaat het met je? Hier cva, kwil je even meedelen dat mijn familielid die getroffen was van kanker een negatieve meededeling gekregen heeft maar ook positief. Het is kwaadaardig, maar het is niet uitgezaaid. Wat wil zeggen dat hij nu nog een lange revalidatie tegemoet gaat. Het was dus een tumor in zijn tong. Ze moeten nu zijn tong opereren, gaan 1/4 van de tong wegsnijden en wat weefsel uit het bovenbeen in de plaats steken + ze moeten al zijn klieren in zijn nek ook uithalen. Daar houden ze hem waarschijnlijk een dag of twee in slaap omdat het teveel pijn zou doen en dan zal hij moeten terug proberen te praten, eten,... hij moet 5dagen met sondevoeding eten omdat hij zijn tong niet meteen kan gebruiken. Zo zie je maar hé Soetkin, dat in iedere familie 1 of meerdere mensen getroffen zijn met het K-monster! Erg eigenlijk hé! Soms ben je bang, bang als je ergens pijn hebt of als je moe bent of eender wat. Iedereen is bang van het K-monster. Toch vind ik het heel bizar want naar het schijnt wordt iedereen geboren met het K-monster, bij sommige mensen breekt het uit, bij anderen niet. Maar wat de oorzaak is, daar heeft niemand een idee van. Zo zie je maar mijn familielid... hij is super sportief, drinkt zelden, eet gezond,... en toch heeft het K-monster hem te pakken! Een vriendin van mijn klas verloor vorige week haar papa, ook hij had al 15maanden het K-monster in zich, hij heeft zich proberen te verdedigen maar heeft ook de oorlog ertegen verloren! Vorige week had ik dus een nare week, ook al ken ik hem niet persoonlijk, toch doet het me wat. Ook omdat alles in mijn leven me terug aan u doet denken. Ze speelden tijdens de viering: "Afscheid van een vriend" wat me zeker naar u deed denken. Soms vraag ik me af hoe het is, hoe het is om d**d te zijn, hoe het voelt, wat je ziet, wat je doet, wat jij denkt over ons. Heb jij nog tijd om aan ons te denken? Verveel je u daar? Kvind het allemaal raar. En weetje Soetkin, ik zei altijd tegen u dat ik Verpleegster ging worden en u ging komen verzorgen hé maar nu ik de stages moet doen, nu ik moet studeren vind ik het raar. De stages in het ziekenhuis kan ik emotioneel niet aan... het doet me allemaal terug denken aan u, maar ik geef niet op en hou vol, het worden altijd 3 zware weken maar het lukt me wel. Jij was ook zo'n doorzettertje hé? Nu, kzal u laten... want het is alweer bijna 21u. Ik probeer om morgen terug te mailen goed? Ik zal mijn best doen! Soetkin*, slaapzacht en weet: uit het oog is zeker niet uit het hart!
Dikke kus,
van je Vriendinneke Stéfanieke
Slaapzacht!
Khou van jou!
Kmis jou!!
Joepie! Vakantie! Dus heb ik weer meer tijd voor jou. Of toch...als ik mijn schema bekijk staat dit al weer redelijk vol :-) Maar voor een mailtje naar jouw heb ik altijd tijd hé! Hoe gaat het met je? Hier cva, kwil je even meedelen dat mijn familielid die getroffen was van kanker een negatieve meededeling gekregen heeft maar ook positief. Het is kwaadaardig, maar het is niet uitgezaaid. Wat wil zeggen dat hij nu nog een lange revalidatie tegemoet gaat. Het was dus een tumor in zijn tong. Ze moeten nu zijn tong opereren, gaan 1/4 van de tong wegsnijden en wat weefsel uit het bovenbeen in de plaats steken + ze moeten al zijn klieren in zijn nek ook uithalen. Daar houden ze hem waarschijnlijk een dag of twee in slaap omdat het teveel pijn zou doen en dan zal hij moeten terug proberen te praten, eten,... hij moet 5dagen met sondevoeding eten omdat hij zijn tong niet meteen kan gebruiken. Zo zie je maar hé Soetkin, dat in iedere familie 1 of meerdere mensen getroffen zijn met het K-monster! Erg eigenlijk hé! Soms ben je bang, bang als je ergens pijn hebt of als je moe bent of eender wat. Iedereen is bang van het K-monster. Toch vind ik het heel bizar want naar het schijnt wordt iedereen geboren met het K-monster, bij sommige mensen breekt het uit, bij anderen niet. Maar wat de oorzaak is, daar heeft niemand een idee van. Zo zie je maar mijn familielid... hij is super sportief, drinkt zelden, eet gezond,... en toch heeft het K-monster hem te pakken! Een vriendin van mijn klas verloor vorige week haar papa, ook hij had al 15maanden het K-monster in zich, hij heeft zich proberen te verdedigen maar heeft ook de oorlog ertegen verloren! Vorige week had ik dus een nare week, ook al ken ik hem niet persoonlijk, toch doet het me wat. Ook omdat alles in mijn leven me terug aan u doet denken. Ze speelden tijdens de viering: "Afscheid van een vriend" wat me zeker naar u deed denken. Soms vraag ik me af hoe het is, hoe het is om d**d te zijn, hoe het voelt, wat je ziet, wat je doet, wat jij denkt over ons. Heb jij nog tijd om aan ons te denken? Verveel je u daar? Kvind het allemaal raar. En weetje Soetkin, ik zei altijd tegen u dat ik Verpleegster ging worden en u ging komen verzorgen hé maar nu ik de stages moet doen, nu ik moet studeren vind ik het raar. De stages in het ziekenhuis kan ik emotioneel niet aan... het doet me allemaal terug denken aan u, maar ik geef niet op en hou vol, het worden altijd 3 zware weken maar het lukt me wel. Jij was ook zo'n doorzettertje hé? Nu, kzal u laten... want het is alweer bijna 21u. Ik probeer om morgen terug te mailen goed? Ik zal mijn best doen! Soetkin*, slaapzacht en weet: uit het oog is zeker niet uit het hart!
Dikke kus,
van je Vriendinneke Stéfanieke
Slaapzacht!
Khou van jou!
Kmis jou!!
vrijdag 13 februari 2009
vrijdag de 13de...
Dag lieve meid,
Hoe gaat het met je? Hier eigenlijk nie goed... Kben al de hele week op een sukkelstraatje. Al van dinsdag ziek, vandaag naar dokter geweest en hij vreest voor een lastige appendix! Dat beloofd dus, laten we maar hopen dat dit een foutje is... Vandaag bloed getrokken, morgen uitslag! Gisteren te horen gekregen dat er een familielid een kwaadaardige kanker zitten heeft :'( vandaag, maandag en dinsdag onderzoeken om te kijken of het uitgezaaid is of niet. Als het niet uitgezaaid is kan hij/zij er volledig aan genezen, als het uitgezaaid is krijgt hij/zij stralen en chemo en dan... afwachten. De ene loopt er 5 maanden mee, de ander 20 jaar... Gooo wat is de wereld toch niet eerlijk hé! Ik word daar zo vies van eh!!! GOOOOOO.... Nuja Soetkin, hopelijk geef je hem/haar uw beschermengel en kan hij/zij er aan genezen hé! Wat doen uw duimen waarschijnlijk veel pijn? Je moet voor iedereen duimen en er blijven maar mensen bijkomen voor wie je moet duimen!!! Toch doen we het hé!!! Soetkin, kga ff gaan rusten... tot later hé!
Kmis je!
Dikke kus
Je Vriendinneke Stéfanieke
Hoe gaat het met je? Hier eigenlijk nie goed... Kben al de hele week op een sukkelstraatje. Al van dinsdag ziek, vandaag naar dokter geweest en hij vreest voor een lastige appendix! Dat beloofd dus, laten we maar hopen dat dit een foutje is... Vandaag bloed getrokken, morgen uitslag! Gisteren te horen gekregen dat er een familielid een kwaadaardige kanker zitten heeft :'( vandaag, maandag en dinsdag onderzoeken om te kijken of het uitgezaaid is of niet. Als het niet uitgezaaid is kan hij/zij er volledig aan genezen, als het uitgezaaid is krijgt hij/zij stralen en chemo en dan... afwachten. De ene loopt er 5 maanden mee, de ander 20 jaar... Gooo wat is de wereld toch niet eerlijk hé! Ik word daar zo vies van eh!!! GOOOOOO.... Nuja Soetkin, hopelijk geef je hem/haar uw beschermengel en kan hij/zij er aan genezen hé! Wat doen uw duimen waarschijnlijk veel pijn? Je moet voor iedereen duimen en er blijven maar mensen bijkomen voor wie je moet duimen!!! Toch doen we het hé!!! Soetkin, kga ff gaan rusten... tot later hé!
Kmis je!
Dikke kus
Je Vriendinneke Stéfanieke
maandag 9 februari 2009
9 februari 2009
Beste Soetkin,
Vandaag kreeg ik van je Tante Karen een email met daarin de volgende boodschap:
Hallo,
Ook Kris denkt nog aan Soetkin* …
Vandaag verschenen ;
http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=DMF08022009_025
Groeten, Karen en Jan
Voor jouw hieronder meteen de link...
‘Uw geld kan een ziek kind een fantastische dag bezorgen’MIA van Clouseau geveild ten voordele van Make a Wish Foundation
‘Mijn huis is geen trofeeënkast’, zei Kris Wauters vrijdagavond nadat hij en broer Koen twee MIA’s kregen. En dus leek het hem beter om de award voor Beste Groep te verzilveren via deze krant. Vanaf vandaag wordt de MIA van Clouseau geveild ten voordele van Make a Wish Foundation, waar Kris al drie jaar de peter van is. ‘Ik vind het fantastisch om awards te winnen. Dat wil zeggen dat we geapprecieerd worden’, zei Kris Wauters kort nadat zijn groep Clouseau twee keer in de prijzen viel. De MIA’s zijn de belangrijkste Belgische muziekprijzen, en Clouseau won in de categorie Beste Groep en Beste Live. Dus kregen de broers Wauters twee luidsprekers mee naar huis. ‘Maar die objecten zelf interesseren me niet. In mijn woonkamer staan geen awards en hangen geen gouden platen. Meestal belanden ze in een bezemkast of in het toilet van vrienden.’ En dus leken ook de MIA’s het zelfde lot beschoren. Tot Wauters voorstelde om er één te veilen via Het Nieuwsblad/De Gentenaar. De hoogste bieder wordt binnenkor uitgenodigd naar een Clouseau-concert en krijgt de gesigneerde MIA dan persoonlijk uit handen van Koen en Kris. Wat heb jij met Make a Wish?‘Drie jaar geleden hebben ze me gevraagd om peter te worden. Jasmine was al 15 jaar meter, en wat is een meter zonder peter? Ik kende de organisatie, want met Clouseau hadden we al geregeld met Make a Wish samengewerkt. Ik vind het concept fantastisch: kinderen die lijden aan een levensbedreigende ziekte hun wens vervullen en hen een fantastische dag bezorgen. Clouseau krijgt ontzettend veel vragen voor benefieten en goede doelen. Vaak is het erg moeilijk en moeten we neen zeggen. Daarom hebben Koen en ik elk een vast engagement. Ik bij Make a Wish, hij bij Plan.’ Bij welke wensen konden jij en Koen zoal helpen?‘In december is er nog een jongen naar het Sportpaleis gekomen om piano te spelen tijdens een repetitie. Hij heeft ons begeleid tijdens ‘Daar gaat ze’. En we zijn ooit een professionele studio ingedoken met een meisje. Zij zong ‘Hier bij jou’ en Koen en ik waren haar backing vocals. Op het einde van de dag kreeg ze een cd’tje mee naar huis. Of het nu om een dure wens gaat of om een goedkope, het is altijd een mooi verhaal.’Wat verwacht zo’n organisatie van een peter?‘Ik probeer zo veel mogelijk te helpen bij wensvervullingen, en ik draaf wel eens op als er een cheque moet afgehaald worden. Veel bedrijven hebben blijkbaar graag dat er een bekende kop langs komt. En het is ook mijn taak om geld binnen te halen. Als ik een hoge pief tegen komen, dan vraag ik of hij niet wat geld voor me heeft. De reacties zijn altijd positief. De mensen vinden Make a Wish een mooi project. Je kan daar echt niéts verkeerd over zeggen.’ En dus hoop je ook dat deze MIA een pak geld opbrengt?‘Ik ben er zeker van dat er mensen zullen zijn die deze MIA graag op hun kast willen. En dan kan hun geld een ziek kind een fantastische dag bezorgen.’ Hoe bieden?Vanaf vandaag loopt de MIA-veiling op www.spotter.be/mia. Bieden kan tot vrijdagmiddag, 12 uur. In de krant van volgende zaterdag wordt het hoogste bod bekend gemaakt. De hoogste bieder wordt in mei -samen met partner- uitgenodigd naar een concert van Clouseau. Daar overhandigen Kris en Koen de gesigneerde MIA persoonlijk en is er tijd om een praatje te slaan en foto’s te maken.
Ps: De rode tekst Soetkin, gaat echt over jou!!!
Vandaag kreeg ik van je Tante Karen een email met daarin de volgende boodschap:
Hallo,
Ook Kris denkt nog aan Soetkin* …
Vandaag verschenen ;
http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=DMF08022009_025
Groeten, Karen en Jan
Voor jouw hieronder meteen de link...
‘Uw geld kan een ziek kind een fantastische dag bezorgen’MIA van Clouseau geveild ten voordele van Make a Wish Foundation
‘Mijn huis is geen trofeeënkast’, zei Kris Wauters vrijdagavond nadat hij en broer Koen twee MIA’s kregen. En dus leek het hem beter om de award voor Beste Groep te verzilveren via deze krant. Vanaf vandaag wordt de MIA van Clouseau geveild ten voordele van Make a Wish Foundation, waar Kris al drie jaar de peter van is. ‘Ik vind het fantastisch om awards te winnen. Dat wil zeggen dat we geapprecieerd worden’, zei Kris Wauters kort nadat zijn groep Clouseau twee keer in de prijzen viel. De MIA’s zijn de belangrijkste Belgische muziekprijzen, en Clouseau won in de categorie Beste Groep en Beste Live. Dus kregen de broers Wauters twee luidsprekers mee naar huis. ‘Maar die objecten zelf interesseren me niet. In mijn woonkamer staan geen awards en hangen geen gouden platen. Meestal belanden ze in een bezemkast of in het toilet van vrienden.’ En dus leken ook de MIA’s het zelfde lot beschoren. Tot Wauters voorstelde om er één te veilen via Het Nieuwsblad/De Gentenaar. De hoogste bieder wordt binnenkor uitgenodigd naar een Clouseau-concert en krijgt de gesigneerde MIA dan persoonlijk uit handen van Koen en Kris. Wat heb jij met Make a Wish?‘Drie jaar geleden hebben ze me gevraagd om peter te worden. Jasmine was al 15 jaar meter, en wat is een meter zonder peter? Ik kende de organisatie, want met Clouseau hadden we al geregeld met Make a Wish samengewerkt. Ik vind het concept fantastisch: kinderen die lijden aan een levensbedreigende ziekte hun wens vervullen en hen een fantastische dag bezorgen. Clouseau krijgt ontzettend veel vragen voor benefieten en goede doelen. Vaak is het erg moeilijk en moeten we neen zeggen. Daarom hebben Koen en ik elk een vast engagement. Ik bij Make a Wish, hij bij Plan.’ Bij welke wensen konden jij en Koen zoal helpen?‘In december is er nog een jongen naar het Sportpaleis gekomen om piano te spelen tijdens een repetitie. Hij heeft ons begeleid tijdens ‘Daar gaat ze’. En we zijn ooit een professionele studio ingedoken met een meisje. Zij zong ‘Hier bij jou’ en Koen en ik waren haar backing vocals. Op het einde van de dag kreeg ze een cd’tje mee naar huis. Of het nu om een dure wens gaat of om een goedkope, het is altijd een mooi verhaal.’Wat verwacht zo’n organisatie van een peter?‘Ik probeer zo veel mogelijk te helpen bij wensvervullingen, en ik draaf wel eens op als er een cheque moet afgehaald worden. Veel bedrijven hebben blijkbaar graag dat er een bekende kop langs komt. En het is ook mijn taak om geld binnen te halen. Als ik een hoge pief tegen komen, dan vraag ik of hij niet wat geld voor me heeft. De reacties zijn altijd positief. De mensen vinden Make a Wish een mooi project. Je kan daar echt niéts verkeerd over zeggen.’ En dus hoop je ook dat deze MIA een pak geld opbrengt?‘Ik ben er zeker van dat er mensen zullen zijn die deze MIA graag op hun kast willen. En dan kan hun geld een ziek kind een fantastische dag bezorgen.’ Hoe bieden?Vanaf vandaag loopt de MIA-veiling op www.spotter.be/mia. Bieden kan tot vrijdagmiddag, 12 uur. In de krant van volgende zaterdag wordt het hoogste bod bekend gemaakt. De hoogste bieder wordt in mei -samen met partner- uitgenodigd naar een concert van Clouseau. Daar overhandigen Kris en Koen de gesigneerde MIA persoonlijk en is er tijd om een praatje te slaan en foto’s te maken.
Ps: De rode tekst Soetkin, gaat echt over jou!!!
Een hele dikke kus,Khou van jou!!! Kmis je super hard!!!
Je Vriendinneke Stéfanieke
zaterdag 7 februari 2009
7 februari 2009
Dag lieve meid,
Hoe gaat het met je? Hier baja... druk hé! Kheb al 150 oefeningen gemaakt van Heelkunde (wondzorg lik dame zegn)... en nu ff ontspannen op de computer. Kheb vandaag mijn lidschap van het koor afgezegt. Kga niet meer naar Maxi-canteclaer. Kheb mijn mappen ingedient, volgende week mijn tshirt en dan ben ik volledig vrij! Het ging gewoon niet meer om daar te gaan zingen. Aan alle liedjes denk ik aan u, ik kan gewoon niet blijven zingen... Vandaag moesten we The Rose zingen (En de sopraantjes waaronder Jij en ik) zongen een andere stem weetje dat nog?! Toen ik begon te zingen zag ik ons terug staan, toen we dit nummer moesten voorbrengen. Er rolden een aantal tranen over mijn wangen, ik besefte nogmaals dat het echt niet verder kon om in het koor te blijven... Dus ik heb afscheid genomen van het koor... Ik kom vanavond nog een cadeautje brengen ofwel morgen ik zie wel wanneer pieter mij kan voeren goed? Goo...kheb een down weekend, wat kun je daaraan doen om te veranderen??? Heb jij dat nog? Vroeger als ik me voelde zoals nu stuurde ik meestal een sms naar jou, nu ging ik dat doen en kzag jouw nummer staan... MOEILIJK MOMENT! Maar kwil u niet verwijderen uit mijn lijst!!! Gooo Soetje, kwou dak je nog kon zien en knuffelen. Kheb het zo nodig!!! Maar ja...kga mij nog ff verdiepen in de wondzorg, dan heb ik geen tijd om te piekeren. Ik mail je nog wel goed? Kben gewoon alles een beetje beu. Tot later hé Soetje! Ps: voor de lezers --> Kwil jullie zeker niet ontmoedigen of ervoor zorgen dat jullie een mindere dag hebben hoor! Maar kwil gewoon eerlijk uitkomen voor mijn gevoelens! De ene dag is de andere niet hé! Nuja mijn excuses allesinds.
Dikke kus Soetkin, Khoor je nog wel hé!!!
Knuffel!!!
Xje Stéfanieke
Je Vriendinneke!!!!
Hoe gaat het met je? Hier baja... druk hé! Kheb al 150 oefeningen gemaakt van Heelkunde (wondzorg lik dame zegn)... en nu ff ontspannen op de computer. Kheb vandaag mijn lidschap van het koor afgezegt. Kga niet meer naar Maxi-canteclaer. Kheb mijn mappen ingedient, volgende week mijn tshirt en dan ben ik volledig vrij! Het ging gewoon niet meer om daar te gaan zingen. Aan alle liedjes denk ik aan u, ik kan gewoon niet blijven zingen... Vandaag moesten we The Rose zingen (En de sopraantjes waaronder Jij en ik) zongen een andere stem weetje dat nog?! Toen ik begon te zingen zag ik ons terug staan, toen we dit nummer moesten voorbrengen. Er rolden een aantal tranen over mijn wangen, ik besefte nogmaals dat het echt niet verder kon om in het koor te blijven... Dus ik heb afscheid genomen van het koor... Ik kom vanavond nog een cadeautje brengen ofwel morgen ik zie wel wanneer pieter mij kan voeren goed? Goo...kheb een down weekend, wat kun je daaraan doen om te veranderen??? Heb jij dat nog? Vroeger als ik me voelde zoals nu stuurde ik meestal een sms naar jou, nu ging ik dat doen en kzag jouw nummer staan... MOEILIJK MOMENT! Maar kwil u niet verwijderen uit mijn lijst!!! Gooo Soetje, kwou dak je nog kon zien en knuffelen. Kheb het zo nodig!!! Maar ja...kga mij nog ff verdiepen in de wondzorg, dan heb ik geen tijd om te piekeren. Ik mail je nog wel goed? Kben gewoon alles een beetje beu. Tot later hé Soetje! Ps: voor de lezers --> Kwil jullie zeker niet ontmoedigen of ervoor zorgen dat jullie een mindere dag hebben hoor! Maar kwil gewoon eerlijk uitkomen voor mijn gevoelens! De ene dag is de andere niet hé! Nuja mijn excuses allesinds.
Dikke kus Soetkin, Khoor je nog wel hé!!!
Knuffel!!!
Xje Stéfanieke
Je Vriendinneke!!!!
woensdag 4 februari 2009
4 februari 2009
Dag lieve meid,
Heb geen tijd om een hele tekst te typen, maar wou wel ff tonen dat ik wel nog aan u denk en iedere dag kijk op de blog. Kmoet nog 150 oefeningen maken van wondzorg...dus nog werk genoeg. Kheb even nog da tekstje van Tante Karen in de Libelle gescant zo kan je het ook lezen goed? Allé kzal u laten zu, nog veel werk te doen. Zaterdag kom ik langs, met uw cadeautje!
Dikke kus,
Kzie u super graag!
Kmis je ook super hard!!!
Dikke kus,
Je Vriendinneke Stéfanieke
Heb geen tijd om een hele tekst te typen, maar wou wel ff tonen dat ik wel nog aan u denk en iedere dag kijk op de blog. Kmoet nog 150 oefeningen maken van wondzorg...dus nog werk genoeg. Kheb even nog da tekstje van Tante Karen in de Libelle gescant zo kan je het ook lezen goed? Allé kzal u laten zu, nog veel werk te doen. Zaterdag kom ik langs, met uw cadeautje!
Dikke kus,
Kzie u super graag!
Kmis je ook super hard!!!
Dikke kus,
Je Vriendinneke Stéfanieke
zaterdag 31 januari 2009
Een positieve meededeling!!!
Soetkin,
even melden dat ......... ik GESLAAGD BEN!!!!!! Kheb er super veel voor gewerkt en gisteren te horen gekregen dat ik erdoor ben!!! Ben SUPER content!!! Soetkin, vergeet niet dat ik die studies doe voor u hé, ik had aan u beloofd dat ik u later zou komen verplegen...nu zal dat niet meer lukken maar dat verplegen, daar heb ik mijn woord aan gehouden!!! Hopelijk lukt het mij!!!
Kga u laten, want ik ben op weekend met pieter ... Kzit in Nederland! Tis hier prachtig, we zitten net aan de Rijn, hebben supermooi uitzicht! En we hebben internet op de kamer :-) Ik bezorg u binnenkort wel een live foto uit Nederland!
Dikke kus,
Khou van jou!
Dada
even melden dat ......... ik GESLAAGD BEN!!!!!! Kheb er super veel voor gewerkt en gisteren te horen gekregen dat ik erdoor ben!!! Ben SUPER content!!! Soetkin, vergeet niet dat ik die studies doe voor u hé, ik had aan u beloofd dat ik u later zou komen verplegen...nu zal dat niet meer lukken maar dat verplegen, daar heb ik mijn woord aan gehouden!!! Hopelijk lukt het mij!!!
Kga u laten, want ik ben op weekend met pieter ... Kzit in Nederland! Tis hier prachtig, we zitten net aan de Rijn, hebben supermooi uitzicht! En we hebben internet op de kamer :-) Ik bezorg u binnenkort wel een live foto uit Nederland!
Dikke kus,
Khou van jou!
Dada
dinsdag 20 januari 2009
20 Januari 2009
Dag lieve meid,
Hier ben ik weer, fijn hé? Of mis je mij daar niet? Hoe gaat het met je? Hier druk druk druk hé... amai kheb net eens mijn agenda bekeken en tziet er weer behoorlijk vol uit :-) Kheb weer het één en ander te vertellen hoor. Ik zit dus eigenlijk vollop in de blok hé...maar morgen is het (denk ik) geen zo'n zwaar vak en dus maak ik even tijd voor jouw! Ik kreeg het te moeilijk omdat ik zo weinig nog op de blog zat. Kvoelde mij eigenlijk een beetje schuldig! Je begrijpt me wel hé! Nuja...mijn eerste twee examen zijn goed gegaan, het eerste super, het tweede wat minder maar kdenk niet dat het rampzalig zal zijn... we zien wel hé. Morgen nog één dan vrijdag 2: mondeling en schriftelijk, maandag 2: mondeling en schriftelijk en dinsdag nog 1: mondeling. Dus het valt mee :) ... nuja mijn nieuws. Ah ik heb me ingeschreven om in de krokusvakantie (dus weer geen vakantie voor mij ) een hoofdmonicursus te volgen. Ja kzalt keer uitleggen hé. Je weet wel dat ik al een aantal jaar op kamp ga met gehandicapte kindjes hé? Wel ik dacht dit jaar van eigenlijk heb ik wel zin in een uitdaging. Kzou wel graag groeps worden. Dus de hoofdverantwoordelijkheid van een groep dragen. Dan heb je moni's en gastjes en ben jij er de verantwoordelijke voor. En kdacht dat is iets voor mij. Dus ben ik nu de hele krokusvakantie op cursus. Dan moet ik stage doen en normaal zou dat zijn nu op jomba in augustus dat ik groeps ben en dan als ik geslaagd ben heb ik mijn diploma hoofdmoni. Kzie dat eigenlijk heel erg zitten! Kheb dan zitten denken dat ik tegen augustus wil in auto rijden dus nu in februari ergens doe ik mijn examen om dan te hopen dak tegen augustus mijn rijbewijs heb omdat ik dan met de auto op kamp ga en als ik ga solliciteren voor het Wit gele kruis ook in auto moet kunnen rijden. Dat wil dus zeggen als ik groeps wordt dat ik moet vergaderingen organiseren en lijden in mijn vrije weekends dus dat ik nog wat meer werk krijg. Maar kvind dat eigenlijk super, kheb dan geen tijd om te piekeren. En ik heb ook meer werk aanvaard in het rusthuis, ik werk nu om de 14dagen het weekend (dus eigenlijk 2op4 weekends)... Goed hé? Allé ben terug de bezige bij aan het spelen. Nuja... kben wel aan het twijfelen of ik nog naar het koor zal gaan. ik amuseer me niet meer, het is nie meer zoals vroeger. Nu jij er niet meer bent voel ik mij er ook overbodig. Kben heel erg aan het twijfelen om te stoppen. Maar kzing eigenlijk wel graag. Maar kwetet nie, kdenk dat ik er mee stop. Kzou eigenlijk graag mijn eigen koor hebben, dat zou toch super zijn. Ik dirigeren en Pieter muziek spelen?! Zo doen we nog eens iets samen, dan hebben we iets waar we samen naar uitkijken. En als dat er ooit van komt (want dat is eigenlijk een droom van mij) dan zal ik super veel liedjes zingen over Vlinders goed? Dan ben je er altijd aanwezig!!! Maar kijk kwil je nog zoveel vertellen, en kzal het zeker doen maar niet meer vandaag. Anders krijgen de bloglezers onder hun voeten van hun echtgenoot(e) omdat ze te lang op het internet zitten. MAar tegen dat ze dit hier allemaal gelezen hebben... Kwil nog ff zeggen dat Pieter een autotje gekocht heeft (geen nieuw zoals tante isa, maar wel een schoontje) zo hoeven we eindelijk niet meer overal met de fiets naartoe. Jaja soetkin, we worden stillaan volwassen. Binnenkort een huisje mss en dan trouwen en dan een kindje (pieter wil eerst een kindje en dan trouwen maar ik wil eerst trouwen en dan een kindje :-) ) en dan ... ons leven, ons gezin... Alles gaat zo vlug! Alles...enkel het gemis van u blijft!!! Soetkin, weetje nog dat we altijd lachten als ik een kindje zou hebben dat jij er suikertante van zou zijn, en dat het jouw naam moest hebben? Dat ene kan niet, maar dat andere komt zeker in orde...wees daar maar zeker van!!! Uit het oog, is zeker niet uit mijn hart!!!! Maar nu ga ik je laten, ik mail binnen een aantal dagen nog een keer als ik even tijd heb!!! Goed? Geniet er nog van, blijf duimen voor uw broer, voor uw papa en mama, voor uw nonkel die in het gips zit, voor uw vriendinnen die examen hebben en voor alle mensen die zich ongelukkig voelen!!!
Ps: Uw papa zei me dat de blog de laatste tijd wat traag ging, ik heb een aantal filmpjes af gedaan. Ik zal af en toe eens veranderen goed? Hopelijk gaat hij nu al wat rapper! Alstublieft Fries!!! :-) Zie je wel dat ik alles voor u doe hé :p
Ps: Obama is de nieuwe president van Amerika, volg jij dit ook? Tis ne knappen éh :p
Kzie u heel graag Soetkin!!!
Kmis je echt heel hard!!!
Slaapzacht lieve meid,
Dikke kus,
Je Vriendinneke Stéfanieke
Hier ben ik weer, fijn hé? Of mis je mij daar niet? Hoe gaat het met je? Hier druk druk druk hé... amai kheb net eens mijn agenda bekeken en tziet er weer behoorlijk vol uit :-) Kheb weer het één en ander te vertellen hoor. Ik zit dus eigenlijk vollop in de blok hé...maar morgen is het (denk ik) geen zo'n zwaar vak en dus maak ik even tijd voor jouw! Ik kreeg het te moeilijk omdat ik zo weinig nog op de blog zat. Kvoelde mij eigenlijk een beetje schuldig! Je begrijpt me wel hé! Nuja...mijn eerste twee examen zijn goed gegaan, het eerste super, het tweede wat minder maar kdenk niet dat het rampzalig zal zijn... we zien wel hé. Morgen nog één dan vrijdag 2: mondeling en schriftelijk, maandag 2: mondeling en schriftelijk en dinsdag nog 1: mondeling. Dus het valt mee :) ... nuja mijn nieuws. Ah ik heb me ingeschreven om in de krokusvakantie (dus weer geen vakantie voor mij ) een hoofdmonicursus te volgen. Ja kzalt keer uitleggen hé. Je weet wel dat ik al een aantal jaar op kamp ga met gehandicapte kindjes hé? Wel ik dacht dit jaar van eigenlijk heb ik wel zin in een uitdaging. Kzou wel graag groeps worden. Dus de hoofdverantwoordelijkheid van een groep dragen. Dan heb je moni's en gastjes en ben jij er de verantwoordelijke voor. En kdacht dat is iets voor mij. Dus ben ik nu de hele krokusvakantie op cursus. Dan moet ik stage doen en normaal zou dat zijn nu op jomba in augustus dat ik groeps ben en dan als ik geslaagd ben heb ik mijn diploma hoofdmoni. Kzie dat eigenlijk heel erg zitten! Kheb dan zitten denken dat ik tegen augustus wil in auto rijden dus nu in februari ergens doe ik mijn examen om dan te hopen dak tegen augustus mijn rijbewijs heb omdat ik dan met de auto op kamp ga en als ik ga solliciteren voor het Wit gele kruis ook in auto moet kunnen rijden. Dat wil dus zeggen als ik groeps wordt dat ik moet vergaderingen organiseren en lijden in mijn vrije weekends dus dat ik nog wat meer werk krijg. Maar kvind dat eigenlijk super, kheb dan geen tijd om te piekeren. En ik heb ook meer werk aanvaard in het rusthuis, ik werk nu om de 14dagen het weekend (dus eigenlijk 2op4 weekends)... Goed hé? Allé ben terug de bezige bij aan het spelen. Nuja... kben wel aan het twijfelen of ik nog naar het koor zal gaan. ik amuseer me niet meer, het is nie meer zoals vroeger. Nu jij er niet meer bent voel ik mij er ook overbodig. Kben heel erg aan het twijfelen om te stoppen. Maar kzing eigenlijk wel graag. Maar kwetet nie, kdenk dat ik er mee stop. Kzou eigenlijk graag mijn eigen koor hebben, dat zou toch super zijn. Ik dirigeren en Pieter muziek spelen?! Zo doen we nog eens iets samen, dan hebben we iets waar we samen naar uitkijken. En als dat er ooit van komt (want dat is eigenlijk een droom van mij) dan zal ik super veel liedjes zingen over Vlinders goed? Dan ben je er altijd aanwezig!!! Maar kijk kwil je nog zoveel vertellen, en kzal het zeker doen maar niet meer vandaag. Anders krijgen de bloglezers onder hun voeten van hun echtgenoot(e) omdat ze te lang op het internet zitten. MAar tegen dat ze dit hier allemaal gelezen hebben... Kwil nog ff zeggen dat Pieter een autotje gekocht heeft (geen nieuw zoals tante isa, maar wel een schoontje) zo hoeven we eindelijk niet meer overal met de fiets naartoe. Jaja soetkin, we worden stillaan volwassen. Binnenkort een huisje mss en dan trouwen en dan een kindje (pieter wil eerst een kindje en dan trouwen maar ik wil eerst trouwen en dan een kindje :-) ) en dan ... ons leven, ons gezin... Alles gaat zo vlug! Alles...enkel het gemis van u blijft!!! Soetkin, weetje nog dat we altijd lachten als ik een kindje zou hebben dat jij er suikertante van zou zijn, en dat het jouw naam moest hebben? Dat ene kan niet, maar dat andere komt zeker in orde...wees daar maar zeker van!!! Uit het oog, is zeker niet uit mijn hart!!!! Maar nu ga ik je laten, ik mail binnen een aantal dagen nog een keer als ik even tijd heb!!! Goed? Geniet er nog van, blijf duimen voor uw broer, voor uw papa en mama, voor uw nonkel die in het gips zit, voor uw vriendinnen die examen hebben en voor alle mensen die zich ongelukkig voelen!!!
Ps: Uw papa zei me dat de blog de laatste tijd wat traag ging, ik heb een aantal filmpjes af gedaan. Ik zal af en toe eens veranderen goed? Hopelijk gaat hij nu al wat rapper! Alstublieft Fries!!! :-) Zie je wel dat ik alles voor u doe hé :p
Ps: Obama is de nieuwe president van Amerika, volg jij dit ook? Tis ne knappen éh :p
Kzie u heel graag Soetkin!!!
Kmis je echt heel hard!!!
Slaapzacht lieve meid,
Dikke kus,
Je Vriendinneke Stéfanieke
donderdag 8 januari 2009
08/01/2009
Dag mijn lieve meid,
Hoe gaat het met jou? Hier alles super super super druk... Ik heb even een gaatje vrijgemaakt om nog eens op de blog te schrijven want binnen 5dagen ben ik weer naar mijn meme voor de dan pas directe blok! Dat wil zeggen vanaf 13januari toto 27januari geen computer, dus ook geen internet en ook geen blog voor mij! Dat is het spijtige eraan, maar het moet hé soetkin en khoop daj mij daarin verstaat. Kwil er echt door zijn, kwil alles op alles doen om geslaagd te zijn, tmoet gewoon! Maar dat wil zeggen dat ik dan wel extra hard mijn best moet doen, terwijl ik eigenlijk al zoveel doe ervoor... Maar een jaartje tanden bijten en dan stop ik ermee! Dan ga ik werk zoeken en ga ik mensen helpen die ziek zijn. Misschien ga ik wel solliciteren bij Villa pardoes, Koester, Make a wish,... Wie weet! Nu we zien wel... Gooo amai amai amai de tijd vliegt hier voorbij! Ik heb nu nog stage in het Biezenheem in Bissegem en khad vandaag de gesplitsten da wil zeggen van 8u-12u30 en van 16u30-19u... Dat wil zeggen dat dat voor mij de hele dag weg en weer rijden is met de fiets door zo'n weer naar huis, naar bissegem, naar huis, ... maar het is goed voor de conditie dus het kan ermee door. Maar het is wel heel vermoeiend, kdoe het super graag echt, tligt me wel maar kga toch blij zijn als ik thuis ben, alhoewel dat ik al mijn collega's ga missen want ze zijn echt super lief!!! Nuja,... kwil je alvast een gelukkig nieuwjaar toewensen en ook de vaste trouwe lezers die hier elke dag, of toch af en toe eens op de blog zitten! Kmoet zeggen Soetkin, dat het me veel doet! Kben blij dat ik niet de enige ben die nog aan je denkt en die heel veel van je houdt! Ik heb een tekening voor je gemaakt en meegestuurd met de tekeningen voor villa pardoes, vandaag zijn ze opgestuurd en kijk je dan ook even op de site of je ze vind. Kheb er mijn naam opgeschreven dus enkel mijn naam in typen en dan ga je ze zien! Hopelijk vind je ze mooi, maar ik ben niet echt een mooie tekenaar :-) Dus gebruik wat fantasie. Nu ja kijk kga je laten want kzou graag om 22u gaan slapen en fris zijn want mijn begeleidster komt. Ik hoor je nog wel hé en ik kom zoals altijd zaterdag naar je plekje op mijn vaste uur! Soetkin, kmis je heel erg... Mijn wens voor 2009 ging over u, hopelijk mag hij in vervulling komen!!!
PS: Je hebt de groetjes van hanne, mijn kleine "zusje" van op kamp waar ik veel aan gehad heb en nu nog veel aan heb! Heb jij ze mij geschonken??? Alvast bedankt!
Soetkin, khou echt superveel van jou! KWou dat ik je nog eens kon vastpakken! (daar gaan mijn dromen trouwens elke nacht over!!!)
Kmis u hééééééél hard!!!
Slaapzacht,
Groetjes aan uw lotgenootjes, familieleden, vrienden, kennissen!!!
Dikke kus
Je Vriendinneke Kleine Nieke!!!
Hoe gaat het met jou? Hier alles super super super druk... Ik heb even een gaatje vrijgemaakt om nog eens op de blog te schrijven want binnen 5dagen ben ik weer naar mijn meme voor de dan pas directe blok! Dat wil zeggen vanaf 13januari toto 27januari geen computer, dus ook geen internet en ook geen blog voor mij! Dat is het spijtige eraan, maar het moet hé soetkin en khoop daj mij daarin verstaat. Kwil er echt door zijn, kwil alles op alles doen om geslaagd te zijn, tmoet gewoon! Maar dat wil zeggen dat ik dan wel extra hard mijn best moet doen, terwijl ik eigenlijk al zoveel doe ervoor... Maar een jaartje tanden bijten en dan stop ik ermee! Dan ga ik werk zoeken en ga ik mensen helpen die ziek zijn. Misschien ga ik wel solliciteren bij Villa pardoes, Koester, Make a wish,... Wie weet! Nu we zien wel... Gooo amai amai amai de tijd vliegt hier voorbij! Ik heb nu nog stage in het Biezenheem in Bissegem en khad vandaag de gesplitsten da wil zeggen van 8u-12u30 en van 16u30-19u... Dat wil zeggen dat dat voor mij de hele dag weg en weer rijden is met de fiets door zo'n weer naar huis, naar bissegem, naar huis, ... maar het is goed voor de conditie dus het kan ermee door. Maar het is wel heel vermoeiend, kdoe het super graag echt, tligt me wel maar kga toch blij zijn als ik thuis ben, alhoewel dat ik al mijn collega's ga missen want ze zijn echt super lief!!! Nuja,... kwil je alvast een gelukkig nieuwjaar toewensen en ook de vaste trouwe lezers die hier elke dag, of toch af en toe eens op de blog zitten! Kmoet zeggen Soetkin, dat het me veel doet! Kben blij dat ik niet de enige ben die nog aan je denkt en die heel veel van je houdt! Ik heb een tekening voor je gemaakt en meegestuurd met de tekeningen voor villa pardoes, vandaag zijn ze opgestuurd en kijk je dan ook even op de site of je ze vind. Kheb er mijn naam opgeschreven dus enkel mijn naam in typen en dan ga je ze zien! Hopelijk vind je ze mooi, maar ik ben niet echt een mooie tekenaar :-) Dus gebruik wat fantasie. Nu ja kijk kga je laten want kzou graag om 22u gaan slapen en fris zijn want mijn begeleidster komt. Ik hoor je nog wel hé en ik kom zoals altijd zaterdag naar je plekje op mijn vaste uur! Soetkin, kmis je heel erg... Mijn wens voor 2009 ging over u, hopelijk mag hij in vervulling komen!!!
PS: Je hebt de groetjes van hanne, mijn kleine "zusje" van op kamp waar ik veel aan gehad heb en nu nog veel aan heb! Heb jij ze mij geschonken??? Alvast bedankt!
Soetkin, khou echt superveel van jou! KWou dat ik je nog eens kon vastpakken! (daar gaan mijn dromen trouwens elke nacht over!!!)
Kmis u hééééééél hard!!!
Slaapzacht,
Groetjes aan uw lotgenootjes, familieleden, vrienden, kennissen!!!
Dikke kus
Je Vriendinneke Kleine Nieke!!!
donderdag 1 januari 2009
Lieve Soetkin,
01 januari 2008...
Jouw nieuwjaarsbrief aan jouw 'liefste peter Jan' :
'...
Ik wens jou 7 regenbogen,
die al je tranen zullen drogen.
Ik wens voor jou zoveel fijne dingen,
dat je steeds kunt lachen, dansen en zingen.
Ik wens je de mooiste dromen,
waar elfen, vlinders en engeltjes in komen.
Ik wens voor jou een warme zonnestraal,
dat wens ik je het meest van allemaal.
...'
01 januari 2009...
Dit jaar geen nieuwjaarsbrief van jou aan peter Jan...
Je gaf ons, via je broer, mama en papa, een vlinderlichtje om bij jouw foto te plaatsen.
En de woorden die je vorig jaar sprak, daar blijven we nu met tranen in de ogen, stil en sprakeloos door...
Woorden om te koesteren en nooit meer los te laten...
We missen je zo hard !
We hopen dat je ook daar gelukkig bent in t nieuwe jaar...
Hier proberen we, zoals je het zo mooi wenst, happy te zijn ... in 2009.
Voor altijd in ons hart !
Tante Karen, peter Jan, Lowie, Ernest, Fien, Tuur.
01 januari 2008...
Jouw nieuwjaarsbrief aan jouw 'liefste peter Jan' :
'...
Ik wens jou 7 regenbogen,
die al je tranen zullen drogen.
Ik wens voor jou zoveel fijne dingen,
dat je steeds kunt lachen, dansen en zingen.
Ik wens je de mooiste dromen,
waar elfen, vlinders en engeltjes in komen.
Ik wens voor jou een warme zonnestraal,
dat wens ik je het meest van allemaal.
...'
01 januari 2009...
Dit jaar geen nieuwjaarsbrief van jou aan peter Jan...
Je gaf ons, via je broer, mama en papa, een vlinderlichtje om bij jouw foto te plaatsen.
En de woorden die je vorig jaar sprak, daar blijven we nu met tranen in de ogen, stil en sprakeloos door...
Woorden om te koesteren en nooit meer los te laten...
We missen je zo hard !
We hopen dat je ook daar gelukkig bent in t nieuwe jaar...
Hier proberen we, zoals je het zo mooi wenst, happy te zijn ... in 2009.
Voor altijd in ons hart !
Tante Karen, peter Jan, Lowie, Ernest, Fien, Tuur.
Abonneren op:
Posts (Atom)
