"en de tranen
die we wenen,
vaak onzichtbaar
en diep vanbinnen,
koesteren zo ontelbaar
veel
en prachtige herinneringen,
dat wie we missen
de dood
zelfs heel misschien,
en voor heel even,
wel kan overwinnen"
die we wenen,
vaak onzichtbaar
en diep vanbinnen,
koesteren zo ontelbaar
veel
en prachtige herinneringen,
dat wie we missen
de dood
zelfs heel misschien,
en voor heel even,
wel kan overwinnen"