Soetkin* & Willem*

Soetkin* & Willem*

zaterdag 13 september 2008

13september

Dag lieve meid,

Hier ben ik weer na een aantal dagen stress. Sorry dat het zo lang duurde vooralleer ik terug kon bloggen maar in het hoger onderwijs is het nogal stressie en druk. En ook nu mijn schoonzus bevallen is zit ik iedere avond in het ziekenhuis om bij de kleine Tommy te zijn. Maar zondag verlaat mijn schoonzus het ziekenhuis dus dan zal ik savonds wat vroeger thuis zijn en terug kunnen bloggen. Ben weer ziek,... barstende hoofd- en nekpijn... Niet te doen! Het is net of mijn hoofd gaat ontploffen. Maar we zijn harde mensen en klagen niet want dat deed jij ook niet hé Soetje. Hoe gaat het met jou? Ik ben donderdag nog eens tot bij jouw plekje gekomen heb je me gehoord. Er was ook een vriendin mee, die vriendin die er ook op jouw vorige dienst bij was. En vandaag ben ik op stap geweest met een vriendin van op kamp, amai mijn hoofd zeg. Ik kwam bijna slecht op de bus! Gelukkig konden we net op tijd uitstappen of het was niet zo fijn geweest op de bus! Nuja dat doet er nu allemaal niet toe hé! Ik ben het een en ander in elkaar aan het steken voor 5oktober, maar je zal dan maar zien wat het is goed? Ik zal het wel al een keer komen tonen naar jouw plekje want kweet dat je heel nieuwsgierig kon zijn :-) Hihi... Maar kijk, kga dan eens bellen naar pieter want hij moest optreden vandaag en kon er nu jammer genoeg niet bijzijn omdat ik barstende hoofdpijn heb en me echt duizelig voel! We horen elkaar wel nog hé! Een hele dikke zoen!

Slaapwel meisje!
Dikke kus
Je Vriendinneke Stéfanieke

9 opmerkingen:

Anoniem zei

Dag muzzeke,
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: we hebben vandaag een raar dagje achter de rug... 't Was immers weer het jaarlijks familiefeest van het Kinderkankerfonds in Wetteren. Omdat je broer er echt wilde bij zijn (hij had iets georganiseerd voor jullie ado's), trokken we er met een klein hartje naar toe. 't Was vreemd zo zonder jou.
Op 't moment dat de meer dan 100 cabrio's aan de traditionele rondrit zouden beginnen, regende het erg (zodat alle open daken van de Ferrari, Lamborghini en ander schoon tuig weer dichtgingen). Willem 'graffitide' er intussen duchtig verder op los... En wij keken naar de wolken, want door omstandigheden vond vandaag de ballonvaart plaats die we vorig jaar t.g.v. dit feest hadden gewonnen. Een telefoontje naar de ballonvaarder maakte duidelijk dat we toch naar Sint-Niklaas mochten afzakken want dat het weer beter zou worden. En ja hoor, toen alles in gereedheid werd gebracht, was 't droog en konden we even later opstijgen. En toen maakten we iets strafs mee. Jouw plekje hier op aarde (dat zo mooi is dank zij de vele bloemen, schelpen, vlinders...) kennen we intusssen erg goed; vandaag kwamen we evenwel ook even jouw hemels plekje bezoeken. De ballonvaarder steeg immers plots op door het dikke wolkendek en op zo'n 1500 meter hoogte kwamen we boven de wolken uit en zagen we plots de zon en keken we neer op de dikke wolkenpakken... En daarboven? Daar was 't hemels mooi! We werden er stil van... nu nog!
Allé tot morgenvroeg; dan is er immers mis voor opa en komen we even met de familie naar zijn (en jouw) plekje!
Slpwl, papa xxx

Anoniem zei

Dag meid,
Alweer een dagje verder en 't is echt stralend weer. Goed, je merkt wel dat het al wat kouder wordt (en dat mag ook wel aangezien het bijna herfst is...). Ik las dat je papa op een ballonvaart is geweest. Je ziet wel dat jij niet altijd hier op bezoek moet komen hé. Je papa is er inderdaad in geslaagd om jouw nieuwe plekje een bezoekje te brengen. En naar ik lees is het daar dus echt heel rustig. Hopelijk amuseer je je daar toch wel wat (maar dat zal wel).
Ik kijk al verlangend uit naar 5 oktober. Het komt telkens dichter en dichter. Wat gaat de tijd toch snel! De vakantie is alweer twee weken voorbij... Ik geef opnieuw les in Bavikhove. Ze kennen jou daar ook allemaal, aangezien ik daar lesgaf op die 'zwarte' dinsdag in juni. Jaja, je bent overal bekend hoor! Ik denk wel dat iedereen nog veel te vertellen heeft over jou, al die herinneringen.
Toen ik gisteren stopte bij Maxi (omdat mama nog iets moest vragen) waren ze net bezig met het lied 'verdronken vlinder' (pas nu sta ik écht stil bij de tekst en de betekenis). Pieter zei dat de sopranen wat meer hun best moesten doen, ze moesten wat luider zingen zodat ze meer hoorbaar waren. Zo zie je maar: ook in Maxi word je echt gemist. Jij kon iedereen zo goed ondersteunen. Maar ze zijn alvast aan het repeteren voor 5 oktober. Zo kan je ze nog eens 'live' en speciaal voor jou bezig horen. Steun ze maar een beetje, die sopranen :-). Een extra duwtje in de rug.
Allé dan, 'k ben er es mee weg. 't Is zo'n mooi weer, mss nog een wandelingetje. En wie weet kom ik wel weer (toevallig) even langs je plekje. 't Zal wel niet zo hoog in de wolken zijn, zoals je papa. Aangezien ik geen ballon ter beschikking heb (toch geen met een mandje, hihi).

Dag lieve meid!

Anoniem zei

Dag lieve Soetkin,
Hoe est met je ?Met mij alles oke. Het weekend zit er bijna terug op dus morgen terug school maar ben niet boos hoor want ik ga heel graag.Jij ging ook graag naar school hé.
Het was hier een heel druk weekend hoor. Gisteren veel bezoek van buren die even komen kijken en vandaag zijn mijn meme en pepe gekomen voor mijn verjaardag.
Ja Soetkin binnenkort is het jou verjaardag en dat zal ik niet vergeten hoor ik breng dan jou pakje naar je plekje.
En ik lees dat ze veel aan het voorbereiden zijn voor jou verjaardag. Het zal heel mooi worden
Zo, zal je dan maar weer laten en tot morgenavond op jou plekje
(sorry dat ik er gisteren niet was
maar het was KSA en ik was heel moe)

Vele knuffels en een dikke zoen van mij.
Je vriendin Elke M.
xxxxxxxxxx

Anoniem zei

Dag muzze,
Men ziet het niet steeds aan mij (dat denk ik toch) maar toch blijf ik het o zo moeilijk hebben met je-niet-meer-bij-ons-zijn.
Vandaag was het de herdenkingsmis voor opa (en de andere bedevaarders) en dacht ik achteraf: djuutedjuu, we moesten die erg 'gewone' mis toch een beetje gekruid hebben...; net zoals we op 5 oktober willen doen, al mag het die dag ook wel niet té speciaal zijn. We 'vieren' die dag wel jouw 18de verjaardag maar 't zal vieren met een zwart randje zijn.
Na opa's mis trokken we naar 't Stampkot, de plaats waar (n)oma voortaan weer meer/altijd zal verblijven nu Jeroom er ook niet meer is... Daar was 't zoals altijd een wriemelende boel van spelende neefjes en nichtjes, alhoewel deze laatsten sinds jouw 'verdwijnen' ook wat gekortwiekt zijn... En wij (mama en ikke) zaten erbij zonder 'iemand', aangezien Willem vandaag naar een postzegelbeurs in Antwerpen was... Na de middag trokken we dan met velen naar de sporthal De Lange Munte waar Maarten een handbaltornooi had. Allemaal zaken die jij nu moet missen... (of ben je dan toch soms in de buurt?)
PS Mocht je morgen 'thuis' zijn, dan is de kans groot dat er in de buurt van jouw plekje veel lawaai zal zijn. Er staat immers een tractor klaar en een grote kraan en een klein kraantje... Benieuwd wat ze gaan uitspoken!? Of is 't om die berg aarde op te kuisen?
We zien wel. Morgen komen we alvast even loeren!
Slaapwel, Soetkin!
papa xxx

Anoniem zei

Soetkin,

hier ben ik terug, ongeveer zelfde uur en tijd als gewoonlijk.
Inderdaad mooi weer vandaag, ideaal om de benen te strekken.
We gingen deze middag eerst iets eten in 't rusteel en daarna kwamen we te voet naar jouw plekje.
Jelleke herkent altijd de nieuwigheden en weet je blindelings liggen...
Toen ik deze morgen het rolluik omhoog deed in hun kamer en de mooie zonnestralen binnen kwamen, zei hij 'Soetkin heeft haar best gedaan'
Hij is nog zo klein, maar beleeft alles heel bewust mee.

Een leuke ervaring gisteren van mama,papa en Willem in de luchtballon.
Zo hadden ze echt wel het gevoel eens heel dicht bij jou te zijn!
Het gemis werd er niet kleiner door, maar het speciaal gevoel dat ze er hadden des te groter!

Ga nu nog wat typen voor Silke.
Ze wil haar frans goed oefenen en de woorden die ze moet kennen typ ik nog eens over en zo heeft ze extra oefeningen.
Zo wil zij dat zelf.

Slaap zacht!
tante Isa xxx

Anoniem zei

hallo




Bomen


BomenTussen bomen hoog verheven
Vastgeankerd in de grond
Houten armen die naar boven wezen
Alsof niets anders nog bestond

Het geruis van het gebladerte
Hoog boven mij
Het verhaal van een levenslied
Duizend zachte stemmen fluisteren vrij
Mijn aanwezigheid hindert niet

Het verhaal doorheen de seizoenen van het leven
Hoe alles eens begon
Ongecompliceerd zonder woorden
Als geweven
In de pracht en praal van de avondzon

Reikend naar de hoogste regionen
Het droombeeld dat niet bestond
Vastgeketend in de aarde
Waar de boom zijn voedsel vond

De hoge bomen
Ze fluisteren mij heel zacht
Niet alles is zomaar te krijgen
Wat je ook verwacht...

groetjes knuffie

Anoniem zei

Soetkin,

de nieuwe week werd weer ingezet.
De maandag is bijna achter de rug
en daar zijn we niet boos om.
Na het week end blijft dat de moeilijkste dag van de week en zo denk ik er wellicht niet alleen over...
Is dat bij jullie ook een beetje zo, of zijn alle dagen gelijk?

Wat zijn de dagen al veel aan het inkorten hé!
Ook moeilijk weer om ons te kleden.
's Morgens en 's avonds is het fris en overdag valt het voorlopig redelijk mee qua temperatuur.
Bedankt hiervoor.
Wat zien we de zon toch graag!
Net zoals we jou graag zien, jij was ook een zonnetje en bent dat nog steeds.
Nu kunnen anderen genieten van jouw warme lach.
Wat wij hier armer zijn geworden, zijn ze in de hemel rijker geworden!
Zo zit het leven in elkaar.

Slaap zacht Soetkin,
tante Isa xxx

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Vandaag werd ik door enkele leerkrachten op school aangesproken met vragen waarvan ik dacht 'Hoe weten jullie dat?'... tot mijn euro viel. Mijn blogbrieven naar jou worden blijkbaar gelezen!?
'k Zal dus in de toekomst 'voorzichtig' moeten zijn in hetgeen ik aan het 'papier' toevertrouw... ;-)
Alhoewel, er staan geen leugens in. Men mag weten dat wij (en velen met ons) het ENORM moeilijk hebben met jouw overlijden.
Je wilde nog zoveel doen (en wij samen met jou) en da's allemaal voorbij.
En toch blijft de wereld draaien, gaat het 'leven' voort, blijven sommigen problemen maken waar er geen zijn...
Verdomd lastig bij momenten (en die momenten liggen dicht bij elkaar...).
Ik ga dan ook maar stoppen. We komen morgen DINSDAG weer langs en vertellen dan wel een en ander ter plekke. (Zo kan men lekker niet meelezen... ;-)
PS Er was inderdaad nogal wat lawaai rond jouw plekje zeker? We vermoeden dat er heel binnenkort grote afdekzeilen zullen verschijnen rond en over al die palen om tal van graven voorgoed te laten verdwijnen.
Slaapwel, muzze!
papa xxx

Anoniem zei

Dag meid,
Net terug van de infoavond voor de ouders. Jaja, leerkracht is toch zo'n gemakkelijk beroep hé. Alleen spijtig dat sommige mensen alleen maar de goede kanten ervan zien.
Maar ja, zo heeft alles wel iets negatiefs zeker?
Morgen is het weeral dinsdag. Jaja, opnieuw een dinsdag verder. Er zijn er al zoveel gepasseerd, maar toch blijft die dinsdag iets speciaals hebben.
Nu, kga rap gaan slapen. Want heb ook verkoudheid (en hoop dat die snel overgaat). Beetje rusten hé.

Slaapwel!