Soetkin* & Willem*

Soetkin* & Willem*

maandag 15 september 2008

15 september 2008!!!

Dag lieve soetkin,

Hoe gaat het met jou? Hier gaat het redelijk. Ben vandaag naar de dokter geweest omdat ik echt nog altijd ziek was. Heb een aantal dagen verlof om er dan terug helemaal tegenin te gaan! Weet eigenlijk niet zoveel te vertellen vandaag, alleen dat ik nog altijd super moe ben. Ik heb vandaag een beetje proberen te leren, het lukt redelijk! Soetje, ik doe mee aan een actie voor kinderen met levensbedreigende ziekten. Er is een villa, aan de efteling voor kinderen met levensbedreigende ziekten. Daar kunnen ze een weekje logeren en zo een beetje proberen te "vergeten" wat ze allemaal moeten verwerken. Ieder kamer is in een thema gemaakt. Vb. een huisje van barbie. En nu verzamelen we 5km tekeningen en als we dat hebben krijgen we van een firma 20 000Euro voor een nieuwe thema kamer. Als er dus kinderen zijn die tekeningen willen maken mogen ze die altijd opsturen naar mij : stefanie clement, wagenbrugstraat 38, 8560 Moorsele (liefst in een A4 envelope zo is het niet gekreukt) Maar ze moeten gemaakt worden op een speciaal blad. Dus als er kinderen zijn die een tekening willen maken mail eerst naar mij stefanieclement@gmail.com dan stuur ik de bijlage door met de tekening, anders worden ze niet aanvaard! Nu soetje, kga jou laten. Hopelijk vind je het niet erg dat ik even mailde en reclame maakte maar als het voor kinderen is die een levensbedreigende ziekte hebben vind je dat oké hé?

Dikke zoen,
Slaapwel!

Nachtzoen!
Je Vriendinneke Stéfanieke

11 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Stefanie,

ik lees dat je ook tekenaars aan't optrommelen bent. Wel wij ook hoor. Wij hebben ondertussen al alle scholen in Herenthout aangesproken. Nu afwachten maar.
Ze hebben 37 km tekening nodig om een nieuw wereldrecord te hebbenen 5 km/huisje. Dus mensen (lieve kindjes) met z'n allen aan't tekenen.
Je ziet hé Soetkin, die vriendin van jou heeft een gouden hart voor kinderen. Je mag echt wel trots zijn op zo'n vriendin.

Veel liefs,

Jonas & co

Anoniem zei

Soetkin,
Gisteren...104 dagen na jouw vertrek van hier naar daar (waar de hemel zo blauw is, alles zo stil en vredig...dit konden je mama en papa zaterdag zelf ervaren hoog in de lucht...). 104 dagen verbleef jij in het UZ te Gent en nu zijn we al 104 dagen verder... Peter Jan en ik werden er 'weer' stil van en we zeiden 'verdorie toch'...
We doen verder met een lach en een traan...
We missen je...
Tante Karen, peter Jan, Lowie, Ernest, Fien, Tuur.

Anoniem zei

Goeiemorgen Soetkin,
Ik ben er deze morgen even vroeg bij. Hoe est?
Vandaag terug school. Wij gaan met de fiets naar Wevelgem met al de zesdes voor een biatlon das eerst zwemmen en dan lopen in het park.
Het zal weer tof zijn.
Hopelijk is het vandaag wat stiller hé bij jou of vind je dat niet zo erg.
Toen ik en later mijn mama toekwamen was er nogal wat leven van al die boormachines en die kranen dat ze maar een beetje ver van jou plekje blijven hé.
zo Soetkin zal je dan maar weer laten en tot vanavond op jou plekje.

En aan iedereen veel tekenen hé als ik tijd heb zal ik er ook maken.Stefanie je zal me nog wel horen oke.

Vele groetjes
Jou vriendin Elke

Anoniem zei

Hallo vriendinneke, vandaag zijn er weer een aantal testjes om te zien of ze nog een andere medicatie kunnen en mogen bijgeven pfff weer even slikken en geduld blijven opbrengen he! Straks kan ik eindelijk ook weer even naar je plekje komen en daar vertel ik je alles hoor! Je bent zo dichtbij en toch zo ver af. Ja het gemis blijft gemis en wordt telkens dieper gemis , liefs

Anoniem zei

hey meid !

hoe is het vandaag met jou ? ik ben nu al vier dagen thuis van het ziekenhuis en ben blij dat ik in mijn eigen bedje kan slapen . ik heb nog steeds veel pijn maar krijg dan ook veel pijnstillers. ik had zo graag gehad dat je hier nog was ! sorry dat ik al een tijdje niet naar jou plekje ben kunnen komen, maar praktisch gaat dat op dit moment nog niet . ik kom wel zeker op 5 oktober naar jou ! je doodsprentje staat in mijn kamer en ik kijk er elke dag naar . het is echt een zeer mooie foto.
vandaag staat er bij mij op de planning : kiné, zelf oefenen en spaans leren . en dat voor de komende twee weken :-)

ik ga je laten en eens in actie schieten .

ik mis jou echt en het idee dat ik je nooit meer zal zien, is onbeschrijfelijk.. je was een supermeid !!

knuffel,
Loes
xxx

Anoniem zei

Dag lieve Soetkin,

Het was vandaag een leuke dag. We hebben wel een toets van w.o. gehad. We hebben ook onze spreekbeurt gedaan over het belfort in Brugge. Het is zeer goezd gegaan! De andere spreekbeurten van de klas waren ook zeer goed. Ben nu juist klaar met studeren en nu ben ik nog even aan het bloggen omdat we straks naar oma gaan. Tot morgen dan maar hé.



1001 zoenen en knuffels,
Louise
xxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Vandaag op je plekje viel het nogal mee van het lawaai. Was dit al de hele dag zo rustig? Ik vind wel dat ze goed hun best doen om het lawaai tot een minimum te beperken. Het uitzicht is er echter niet mooier op geworden, vind je ook niet?
Jaja, 't zal weer veel veranderd zijn eenmaal de afsluiting verdwenen is. Je plekje is alleszins weeral wat aangepast. Dat blijft maar veranderen hé.
Je tante Karen zei/schreef dat het gisteren 104 dagen geleden was dat jij ons verlaten hebt. Goh, wat vliegt de tijd toch. Is dat echt al zo lang?? Af en toe gaat het wel redelijk, maar dan komt het besef precies als een hamer op je hoofd kloppen...
Gisteren was het infoavond op school. Daarom kon ik niet zoveel zeggen (want 't was nogal laat... drink achteraf hé). Maar er is daar een van de ouders onwel geworden. Deze morgen hoorde ik dan 'hersenbloeding'. Ja, ook een dinsdag die zij niet snel zullen vergeten. Net zoals wij 'jouw' dinsdag voor altijd zullen onthouden.
Gelukkig hebben we ook veel andere dagen die ons altijd zullen bijblijven. Zoals die keren dat je vertelde over Clouseau in het Sportpaleis. Of de keer dat je het lied samen met hen mocht opnemen. En al de optredens met het koor. En de weekends waar je (mits wat verhuiswerk) altijd op aanwezig was, zoveel je maar kon.
Je gelach, je persoon, je zijn dat is iets dat me altijd bij zal blijven. Ook al loop je hier niet meer rond, toch blijf je echt leven.

Allé, 'k ga dan nog wat werken. Werk werk werk, 't is nooit genoeg...

Sluutjes en slaapwel al voor straks ('t is nu nog wat vroeg hé).

Kiss

Anoniem zei

Soetkin,

zoveel mooie woorden weer hier op de blog.
Ook nog een aantal vriendinnen met pijn, vanmijnentwege, veel moed en sterkte gewenst!

Elk huisje heeft zijn kruisje!
Maar de één zijn kruis, is toch zwaarder om dragen dan het andere hoor.

We moeten altijd positief blijven denken, op alle gebied!

Weer veel stress op het werk, een aantal machines die het weer niet meer deden vandaag ( wat wil je, ze draaien dubbel zoveel als anders) en wij dus ook.
Ik trek me alles veel teveel aan.
Zal nu ook niet meer veranderen zeker? Het is mijn ingesteldheid.
Het is nu avond en nu nog efkes ontspannen en dan gaan slapen.
Slaap zelfs niet meer goed de laatste weken, kom elk uur van de nacht wakker...

Blijf jij maar knusjes onder Nijntje liggen en slaap zacht Soetkin!

tante Isa xxx
groetjes van ons allen

Anoniem zei

Dag muzze,
We hebben de zoveelste dinsdag -zonder jou- doorsparteld... 't Was even slikken toen ik tante Karens berichtje las. Die '104 dagen', dat was me echt ontgaan. Sorry hoor!
Al herinner ik me jouw 104 dagen in 't UZ maar al te goed... (en die dagen erna ook zulle).
Langs alle kanten komen er berichtjes toe van mensen die er op 5 oktober om 11 uur zullen bij zijn; anderen die zich verontschuldigen... Ik hoop dat iedereen weet dat hij/zij welkom is maar zich niet verplicht moet voelen. Aangezien het in een (weliswaar grote) kapel is, zou het er misschien wel druk kunnen zijn, vooral omdat er juist voor (om 10 uur) ook nog een mis is. Gelukkig is er een grote parking. (Voor alle duidelijkheid: 't is in de kapel gelegen aan de sporthalle van het college (inrit aan de Chirolokalen in de Don Boscolaan te Kortrijk).
Maar genoeg 'reclame' gemaakt hiervoor..., al maak ik van de gelegenheid graag gebruik om nog even reclame te maken voor het initiatief waar jouw Vriendin haar schouders onder zet. Ik contacteerde de Nederlandse verantwoordelijke en vernam dat er tijd is tot eind november om tekeningen te maken, weliswaar op dat blad dat je op internet vindt (of via Stéfanie kan bekomen).
Toen we indertijd naar Leiden trokken met jou, ondervonden we al hoe goed men families van zieke kinderen soigneert in Nederland! Dus meedoen is de boodschap... en haar vraag doorsturen naar andere kinderen/scholen/jeugdbewegingen/... mag best.
Allé, dat was weer eens een lange brief (waarin niet veel geheimen stonden, hé!? ;-) 't Is 'veiliger' als we 't komen vertellen op jouw plekje hé (of staand in de mand van een luchtballon...)
PS Mama was vandaag bij oma... Kon Jeroom hun gesprek meevolgen of babbelden ze te stil? Vraag je hem ne keer?
De groetjes,
papa xxx

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Hier ben ik dan terug.
Eigenlijk heb ik niet zoveel nieuws vandaag. We zijn juist terug van ons dagelijks bezoekje bij jou.Het was wel friskes vandaag hoor ik had zoals gewoonlijk geen jas aan en ik had het heel koud maar zolang het maar niet regent is het best wel oké.
Het was weer tof in de klas vandaag maar onze juf is toch heel streng hoor.
Vrijdag hebben we terug proef Frans en dat kan ik niet goe.
Ik zal dan stoppen want ik zit in de weg van mijn mama ze is aan het kuisen .
Tot morgen Soetkin en voor straks slaapwel

Dag Soetkin
Een dikke knuffel van mij en één van mops
xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Dag lieve Soetkin,

Het was vandaag weer een leuke dag. Ben natuurlijk naar school geweest in de voormiddag. En in de namiddag ben ik gaan paardrijden. Het was zeer tof hoor en volgende week zal ik nog eens meedoen in de springles met Angelique. Morgen ga ik met Helena voor de eerste keer zonder mijn mama met de fiets naar school. Zou je er voor kunnen zorgen dat ik niets tegen kom met de fiets?


1001 zoenen en knuffels,
Louise
xxxxxxxxxxxxxxxxxx