Soetkin* & Willem*

Soetkin* & Willem*

zondag 21 september 2008

21 september 2008

Dag lieve meid,

Hoe gaat het met je? Met mij cva, heb het hele weekend moeten werken. Vandaar dat ik nog niet veel heb kunnen bloggen, mijn excuses! Ja je 18de verjaardag komt steeds dichter bij en aan mijn verrassing moet er nog heel veel gedaan worden, hopelijk lukt het me en kan ik je wel verrassen. We zullen zien éh, hopelijk ben je er blij mee! Ga je me dat duidelijk maken via een zonnestraal of een fladderende vlinder? Ik was gisteren aan het studeren buiten en er vlogen voortdurend vlinders voorbij, witte, bruine, zelfs een blauwe een hele mooie! Amai... mijn concentratie was moeilijk op peil te houden :-) Maar kijk Soetje, kben echt heel moe en natuurlijk afgetjoold van te gaan werken. Kga gaan slapen zodak morgen fris ben voor weer een week erin te vliegen. Trouwens kheb woensdag examen en volgende week vrijdag ook de hele dag. Ga je dan voor mij duimen? Ik heb gedurende het hele weekend al super veel mails ontvangen van mensen die helpen om te tekenen, kheb daar 100kinderdagverblijven gecontacteerd en een groot deel doet al mee! We zullen het halen Soetkin, we denken zoals vroeger: Samen staan we sterk !! Hé!? Maar kijk nu ben ik wel echt weg!

Dikke zoen,
Slaapzacht, droom zoet!
Nachtzoentje,
Je Vriendinneke Stéfanieke

15 opmerkingen:

Anoniem zei

Goeiemorgen Soetkin,
Hoe est met je? Sorry dat ik dit weekend niet gekomen ben hopelijk heeft er iemand anders een kaarsje aangelegt zodat het niet te heel vroeg donker was.
Zaterdag was ik naar de KSA en ik was heel vuil en het was wat laat ook.Als ik thuis was moesten mijn mama en papa direct vertrekken naar de kliniek naar mijn pepe.
Gisteren stond ik op en ik kon terug niet meer bewegen van de pijn in mijn rug. Ik heb bijna heel de dag in mijn bed gezeten en pilletjes genomen en zalfjes. Straks moet ik om 9u bij de dokter zijn.Ga je een beetje duimen dat het goed verloopt.Zo kan ik dus niet naar school.Hopelijk is het niet voor heel de week.
Maar ik heb gevraagt aan mijn mama ze moet toch naar school met het briefje of ze gaat vragen of we nu mogen tekenen.
Ik ga nu nog wat eten en dan met mijn mama naar de dokter en het is heel lastig om op een stoel te zitten hoor dus zal ik maar afsluiten.
Dag Soetkin en hou je goed hé
Vele knuffels van mij
Groetjes Elke

PS mijn mama komt deze avond terug met een kaarsje ik zal misschien wel niet mee zijn
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

hallo

de zon straalt
en doet zo haar best
maar de mensen zien het niet
ze haasten zich voort
allemaal op hun eigen eilandje
en de bloemen aan de kant van de weg
die zich met hun onvoorstelbare schoonheid
door de zachte middagzon laten strelen
de mensen zien ze niet
ze lopen maar door
en sommigen lopen recht door het gras
om maar sneller bij hun doel te komen
de bloemen plat, ze schreeuwen om hulp
langzaam verdorren ze
hun steel geknakt
hun schoonheid verloren
de zon huilt om deze bloemen
en pas dan, als zijn tranen de aarde raken
als zijn woedende bliksemschichten
de mensen bang maken
pas dan zien ze de zon
en zijn regenboog
en smeken ze haar om weer te schijnen
de bloemen te strelen
met zijn warme, zachte stralen
de wereld licht te maken
maar als ze dat dan eenmaal doet
begint het weer opnieuw
en de mensen blijven maar haasten
en de zon verdwijnt van ellende
achter een donkere wolkenhemel
om nooit meer terug te komen
en het is hun eigen schuld

Anoniem zei

Dag lieve lieve Soetkin,

Hier ben ik terug na een weekendje Disneyland Parijs. Op zaterdagmorgen zijn we om zeven uur vertrokken en zijn we aangekomen om tien uur in ons hotel. We hebben eerst naar het Disneypark zelf gegaan omdat we nog niet in onze hotelkamer konden omdat ze ze nog moesten poetsen. We zijn met een busje eigenlijk tot aan het park zelf geweest. En dan hebben we al op veel atracties kunnen zitten maar we moesten ongeveer wel een vijvenveertigtal minuutjes wachten maar je werd er voor beloond!!! We hebben die dag op deze atracties gezeten: autopia, de raketjes, treintje, paardenmolen en nog veel meer dingen hoor. Oh ja bijna vergeten we hebben ook op de Indiane Jones gezeten en ik en nonkel Carl hebben ongeveer een uurtje moeten wachten en toen we uiteindelijk op ons karretje mochten ging hij wel blokkeren op het hoogste punt en gelukkig ook het begin. En ze kwamen ons dan er uithalen en moesten we langs een trapje naar beneden gaan en dan achter de schermen tot aan de uitgang gaan. We hebben ook naar de stoet gaan kijken en we hebben ook handtekeningrn verzameld van in het park en in het hotel, eigenlijk waar er figuren waren. 's Avonds zijn we dan nog gaan eten in het steak house van Disney-Village. De volgende dag zijn we dan eerst gaan ontbijten en zijn we naar walt Disney studios gegaan. Dat is het andere park. We hebben daar ook wat attracties gedaan en één er van was de Crush Coaster dat was van nemo. Wel twee uren moeten aanschuiven maar het was echt de moeite waard!!!!!!!! Dan zijn we nog eens naar het andere park geweest en Manon en haar peter zijn dan naar de rappe trein geweest terwijl tante Sanne en ik wat rondneusden in de winkeltjes. Dan moesten we helaas het Disneyland weekend afsluiten.


1001 knuffels en zoenen,
Louise
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Dag Soetkin,
We zijn alweer een dagje verder geraakt... Op school liep er hier en daar wat mis (bij leerlingen) en mag/moet ik dan optreden. En alhoewel er ergere dingen zijn in 't leven, blijf ik er (voorlopig!?) voor gaan. Er zijn immers regels en afspraken nodig om 'het' te laten draaien.
Zijn die er 'hierboven' bij jullie ook? Met jou zullen ze voorzekers niet veel last hebben; zo plichtsbewust als jij altijd was. ;-)
Blijf maar zó voortdoen. Onze herinneringen aan jou zijn er alleszins van die aard.
Op 5 oktober (vlug nog een beetje reclame maken voor jouw verjaardagsmis) zal je ongetwijfeld opnieuw zo'n zaken te horen krijgen.
En zullen er weer traantjes vloeien; tranen van vreugde omwille van de fantastisch mooie tijd die je ons hebt bezorgd én van verdriet omdat die tijd véél te kort was.
Maar daar is JAMMER genoeg niets meer aan te veranderen. Daar ben ik me terdege van bewust (en toch wil ik het niet geloven...); nooit meer... da's zo nooit hé!?
(Temeer dat leerlingen op school zo vaak zeggen: " 'k Zal 't nooit meer doen, meester! ")
Dus ja, muzze, je hebt het ons niet makkelijk gemaakt, AL KON JE ER NIETS AAN DOEN!
Sorry als ik jou met schuldgevoelens opzadel. Was en is niet de bedoeling!
Tot morgen dan maar weer; morgen... dinsdag!
wulder xxx
PS De groeten van Olijfje...

Anoniem zei

Soetkin,

heel kort hoor, val bijna in slaap...
Wat kan werken toch lastig zijn en dan 's avonds nog het huishoudelijk werk.
Als we ooit verhuizen, willen we nu toch echt wel een vaatwasmachine, vroeger vonden we dat niet nodig, maar de behoefte ernaar, wordt steeds groter.
Oom Dominiek heeft ook al zware weken achter de rug en we beginnen het 'gewaar' te worden.

Ik dacht dat de cursussen aan het minderen waren, wel ze brengen er nog steeds bij, de deugnieten.
Zo blijven we bezig hé.

En met u, OK?
Papa is niet alleen hoor, die het moeilijk blijft hebben.
Hij probeert zich ook te ontspannen en de gedachten wat af te leiden, maar eens terug thuis, dringt de realiteit zich weer op.
Het zal wel slijten, hoor je wel eens zeggen.
Weet het eigenlijk niet zo goed hoor, misschien ooit wel!

Tijd voor platte rust nu!
Slaap zacht Soetkin!
tante Isa xxx

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Hier ben ik terug.Ik ben al 2 dagen thuis van school en wat is dat saai.En mijn mama en papa zijn nog niet thuis en hier dan alleen ik ga liever naar school hoor.Het is weer mijn rug hé zoals de vorige keer.Moet nu vanavond nog naar de kiné en mag niet turnen en zwemmen voor enkele weken dus ook niet gaan surfen. Als ik kan ga ik morgen terug naar school moet ander thuis zitten tot vrijdag en zo verlies ik veel lessen hé.
Het is hier koers deze namiddag en ik dacht dat ze hier gingen paseren maar nee t'is hierachter.
Ja het is bijna 5 okt.jouw herdenkingsmis en dan 6 okt. jouw verjaardag ik heb al iets voor jou voor op jouw plekje.
Ben je al even gaan kijken hoe jou broer het stelt in school?
Zo zal je dan maar weer laten en tot vanavond na de kiné op jou plekje.
Dag Soetkin en tot straks en een dikke warme knuffel van mij
jou vriendin Elke
xxx

Anoniem zei

Hoi Soetkin,
Alweer een dinsdag verder. Jaja, 't is me wel wat te zeggen. Je papa schreef dat hij op school streng moest optreden... Wel bij mij is 't ook zo. Amai, dat zesde leerjaar denkt soms echt dat ze álles mogen. Maar ja, daarvoor zijn we leerkracht zeker?
Nu, morgen maar een half dagje school, kan dan wat meer op 't gemakje werken.
Mijn mama is op bezoek geweest bij jouw mama vandaag. Er moest ergens een les gegeven worden rond een Jommekesboek. Jaja, en Jommekesfreak zoals ik ben heb ik wel een grote verzameling. Maar spijtig genoeg had ik net dát boek weer niet. Gelukkig heeft je broer ook een grote verzameling waar die strip wel in zat en mocht mijn mama hem dus eventjes ontlenen.
Maar kijk, kga dan zelf ook nog wat werken. Nog wat extra werkblaadjes maken voor de wiskundelessen. 'k Moet toch zorgen dat ze werk genoeg hebben hé, anders gaan ze weer teveel babbelen. (Gelukkig zijn er banken in de gang, voor sommigen toch wel nodig om even afgezonderd te zitten...)

Sluutjes, slaapwel en morgen met nieuwe moed ertegenaan.

Dada!!

Anoniem zei

Dag lieve Soetkin,

Alweer een dinsdag voorbij zo als elke week dat iemand anders zegt en nu ik. Een dinsdag waar we ons echt niet goed bij voelden. Maar nu even naar de dag zelf hé. We hebben vandaag turnen gehad en ook de toets van w.o., ook lvs toetsen.
Deze namiddag hebben we een tekening gemaakt voor Stéfanie maar we zijn nog niet klaar en vrijdag doen we er mee verder. Heel de school doet er aan mee. Leuk hé! We komen zeker deze week nog naar je plekje.

1001 zoenen en knuffels,
Louise
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Soetkin,

wil niet teveel in herhaling vallen, maar ja, alweer beire-moe.
Ben net thuis gekomen van het werk.
Was om 7 uur begonnen, om 18 uur moest ik naar de tandarts en om 20 uur ben ik dan weer naar het werk getrokken...
De laatste overuren hoop ik.
Gelukkig telt september maar 30 dagen, die éénendertigste zou er teveel aan zijn geweest.

Had weer een moeilijk moment deze morgen.
Ik draaide de verjaardagskalender eens een blaadje om, naar de maand oktober en ja, bij 6 oktober staat jouw naam, voor eeuwig en altijd!
Het deed enorm raar en gaf me een eng gevoel.
Die kleine dingen, zijn soms zo moeilijk te begrijpen en te verteren.
We hebben ook al goeie momenten gehad, telkens ik een vlinder zie, krijg ik een goed gevoel, dan denk ik nog steeds dat jij het bent!

Nu is het momenteel aan het regenen, maar het is avond en we zitten binnen en dat is helemaal niet erg.

Slaap zacht Soetkin,
tante Isa xxx

Anoniem zei

Sssssssoetkin,
In een haastje en in stilte om je niet te wekken...: een berichtje zoals beloofd.
Je hebt mijn lang vertellement daarstraks wel gehoord voorzekers!?
Slaap maar rustig verder!
Tot morgenn!
papa xxx

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Alweer een dagje verder, de tijd gaat door. En wat gaat hij snel zeg! Amai!
Vandaag (gelukkig) maar een half dagje school. Maar ja, van uitrusten is er niet echt sprake. De voorbereidingen zoals gewoonlijk, verbeterwerk zoals gewoonlijk en eens kijken wat ik volgende week zal geven. Nu, na een aantal jaartjes (en met een vaste klas) zal dat allemaal (hopelijk) wel wat vlotter en sneller gaan. Maar alle begin is moeilijk hé. Je moet ook ergens mee beginnen.

Hoe gaat het nog met jou? Kan jij daar ook wat goed uitrusten of leef je mee met ons 'drukke aardlingen'? Ja, bij jou gaat de tijd waarschijnlijk wel niet zo snel vooruit, of is het alleszins wel minder druk. Maar ja, tegen dat je iedereen eens een bezoekje bracht, luisterde naar de vele verhalen van de bezoekers op je plekje, de vele blogverslagen leest... ben je waarschijnlijk ook wel een tijdje bezig.

Maar kijk: kga je dan weer wat laten rusten. Ik moet je niet altijd bezighouden hé. Ga maar eens op bezoek naar wat anderen, fladder bij hen maar even langs of binnen. Misschien kom ik vanavond wel nog even langs, je ziet me dan wel nog!

Dag Soetje!

Anoniem zei

Dag muzze,
't Moet niet altijd laat zijn hé om in de pen te klimmen!? De tijd gaat inderdaad snel, som te snel om mee te kunen met het véééééééle werk dat ik (wij) heb(ben). Al blijven we graag tijd maken om naar jouw plekje te komen, al ligt de omgeving er nogal modderig bij... Met het wegnemen met al die grafstenen en het aanvoeren van die aarde zal er nog veel werk aan de winkel zijn tegen dat het Allerheiligen zal zijn.
Maar ervoor hebben we nog een afspraak met jou op 5 oktober! We maken er hopelijk iets moois en deugddoends van... (al klinkt dat laatste woord wel een beetje vreemd).
Nu ja, in 't weekend trekt je broer weer op adokamp (misschien zijn laatste omwille van ... te oud) in Geraardsbergen; een plaats waar ook jij goede herinneringen aan hebt, is 't niet?
Daar gaan we weer...
't Is voorzekers beter om hier af te sluiten!
Geniet nog van de zonnige avond !
Tot morgen, papa xxx

Anoniem zei

Dag lieve Soetkin,

Het was vandaag een leuke dag. We hebben Franse toets gehad en ik vond hem tamelijk makelijk. Morgen hebben we gelukkig geen toetsen en vrijdag hebben we dan wel een toets. Deze namiddag ben ik gaan paardrijden en het was super leuk. Ben nu wat aan het chatten met Zoë maar ik maak nu ook nog tijd om naar je te bloggen. En dan komen we deze week zeker naar je plekje, goed?


1001 zoenen en knuffels,
Louise
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Vlug nog even bloggen.
Ik ben vandaag terug naar school geweest en het is goed verlopen.Het is beter dan thuis zitten hé.
deze namiddag moest ik eerst naar accent en dan hebben we boodschappen gedaan en vanavond moest ik terug naar de kiné maar het is al veel beter hoor.
Dan zijn we naar jou plekje gekomen en we zijn jouw mama en papa tegen gekomen. Jou mama was ons voor met de kaarsjes maar dat geeft niet hoor. Als ik dan eens niet kan komen weet ik dat er toch altijd een kaarsje zal branden.Toch probeer ik iedere dag te komen al is het maar een kort bezoekje want we blijven je missen hoor iedere dag denken we nog heel veel aan jou, aan je mama en papa en jou broer.

Zo, zal je dan maar weer laten en tot morgen
Slaapwel Soetkin en kruip maar diep onder je dekentje
Dikke nachtzoen
Jou vriendin Elke

Anoniem zei

Soetkin,

jouw trouwe blogbezoeker is hier weer, in Gullegem raak ik niet iedere dag, maar op de blog gelukkig wel.
Mocht het me eens een dagje niet lukken, zou jij dat zeker niet erg vinden, maar ik zou me er niet zo goed bij voelen.
Een mens moet doen waar hij zich goed bij voelt en hier ben ik dan aan het juiste adres.

Zal het eens niet over het werk hebben vandaag, heb je al genoeg over gehoord de laatste tijd...

Heb weer een piekerdag achter de rug, het is nochtans een gewone woensdag.
Weet niet echt waarom, maar ik had het weer o zo moeilijk, dat je niet meer bij ons bent.
De aangrijpende woorden hier op de blog, vrienden of familie die hetzelfde voelen als ik.
Heb niet veel nodig vandaag om een traantje weg te pinken.
Zoveel gezochte miserie op de wereld en dan zo'n onschuldig meisje die ze veel te vroeg kwamen halen, echt niet eerlijk.

Zal het hierbij laten.
Dikke knuffel en slaap zacht!
tante Isa xxx