Soetkin* & Willem*

Soetkin* & Willem*

zondag 28 september 2008

28september 2008

Dag lieve meid,

Alweer een tijdje geleden dat ik op de blog schreef. Maar het is niet omdat ik niet schrijf dat ik de bog niet lees hé! Zeker niet! Ik ben vrijdag naar je plekje gekomen, je hebt me wel gehoord zeker? Ik was naar ONS liedje aan het luisteren en heb dan mijn ene oortje van mijn MP3 op JOUW plekje gelegd en het andere in mijn oor... Zo konden we samen luisteren naar ONS liedje. We waren niet alleen, want er kwamen nog twee vrouwen af die een tijdje bleven staan. Maar ik was zodanig in ons liedje gekeerd dat ik niet echt keek wie het was... dan ben ik na ons liedje doorgeweest en heb ik de hele terugweg geweent en tegen u gepraat. Khad het zo moeilijk! Kweet niet wat er was. Maar toen Pieter toe kwam heb ik mijn hartje wat gelucht en ging het al wat beter. Nuja...wat een toevoel ik zit hier beneden op de computer voor het venster en ik zie hier een limosine paseren, en ik denk stil in mijn hoofd: Soetkin heeft daar ook ingezeten als ze met make a wish naar clouseau mocht! En na de limosine rijdt er een auto een jeep en op die jeep stater geschreven: MAKE A WISH! Nu zijn mijn gedachten volledig naar jou! Wat een toeval seg!!! Jaja soetje, jij hebt dat toch wel nog meegemaakt en daar ben je super blij om hé! JOUW liedje zal wellicht zondag weer gedraait worden op de mis, en dan zal ik daar weer zitten met een ferme krop, een krop die er nooit meer uitgaat, een krop die blijft zitten langs de ene kant van woede en langs de andere kant van pijn. Woede omdat je weg bent, pijn omdat ik je mis! Soetkin, je bent een pracht vriendin echt waar! Hopelijk heb je veel aan onze tijden gehad! Ik allesinds wel, het mocht nog langer geduurd hebben van mij! Maar daar kun jij ook niets aan doen hé! Zorg goed voor iedereen daarboven, ook voor de meme van Heleen! Het is nieuw voor haar dus vang ze maar goed op! Oké? En als ik een foto heb van ik en Tommy zet ik hem zeker op de blog goed? Kga je laten, misschien schrijf ik vanavond nog verder! Dikke kus!

Ps: kzal deze middag veel leren want heb vrijdag 3 examen! Ga je voor me duimen???

Khou van jou Soetje!
Xje
Je Vriendinneke Stéfanieke

29 opmerkingen:

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Gisteren langs geweest bij oma. Ze wilde dat we nog eens kwamen voor ze opnieuw verhuisd naar haar eigen huisje hier in Gullegem. Ja, zo zonder Jeroom is het voor haar ook weer helemaal anders. Jerooms dochter kwam ook even langs met haar kinderen, dus dan maakten we maar even kennis met een 'nieuwe' kant van jouw familie.
Vandaag is het zondag en de zon schijnt ook alweer. Nog een weekje... Je mag er alvast zeker van zijn dat de kapel bomvol zal zitten. Zoveel mensen die weer zullen langskomen.
Ik las ook dat Willem groen licht kreeg om naar Amerika te vertrekken. Ja wadde zeg, amai. Da's ook iets wat ik nog héél graag zou doen, eens naar Amerika trekken. En dan nog het liefst naar Washington (D.C. dan wel hé), zo ver mogelijk Amerika in. Maar ja, wel héél lang vliegen (en ook niet goedkoop). Gelukkig krijgt je broer nu de kans om eens een 'serieus ver' stapke in de wereld te zetten hé :-). Dat hij maar profiteert! 'k Zal hem dan achteraf wel eens uithoren over dat land(je) ginderachter, hihi.
En ondertussen kan jij, als vlindertje, ook eens meereizen over de grote plas. Schaaf alvast je Engels/Amerikaans maar wat bij...
Swat, genoeg gezeverd. Ik ga ook nog een stapke in de wereld zetten. Misschien eens gaan wandelen terwijl het zonnetje schijnt. Je zal me misschien nog wel zien passeren vandaag, en anders morgen.

Tot dan!!

Anoniem zei

Hey Soetkin,

kom nog eens even een berichtje schrijven voor jou. Ik kom welke dag lezen, maar van dat schrijven komt er niet veel in huis. Nu is't zondag en heb ik eens wat meer tijd (alhoewel dat geen excuus mag zijn zene).
Ik wil jou eerst en vooral bedanken voor de mooie dagen die je ons in september al gegeven hebt hoor. Echt prachtig, we zijn al alle dagen gaan wandelen met onze Jonas en hebben hier al vele vlinders zien fladderen de laatste dagen. Opvallend hoe hard wij daar nu op letten. We krijgen de microbe over van jou vriendin Stefanie. Ook al kennen we haar niet persoonlijk toch lijkt het of we haar kennen.
Je mag echt trots zijn op zo'n vriendin hoor.
Verder gebeurt er hier niet zo veel hoor. Alle dagen trouw therapie volgen, blogjes bijlezen en proberen reacties te plaatsen, koken, de was en de plas, ... je kent dat wel hé.

Lieve Soetkin,

de zaterdag gaan we er niet kunnen zijn op jouw herdenkingsmis,maar ik ga wel extra aan je denken hoor. Wij gaan met het KKF naar Planckendael, proberen onze zinnen wat te verzetten.
Alvast een extra dikke knuffel van ons en tot de volgende,

Jonas, Sien, Wannes, Nancy & Peter

Anoniem zei

Hoi Soetkin,

Alweer een tijde geleden hé. Er is dan ook massas veel gebeurd. Mijn studies kregen een hele ommezwaai. In plaats van in Gent te studeren, zit ik nu in Leuven, ver hé!? En aangezien ik nu dus een ander kot heb, moest hier vanalles geregeld worden. 'k heb hier twee weken geen internet, dus heb ik je blog hier lang moeten missen :s, excuses daarvoor! Maar nu ik weer internet heb op mijn kot, zal ik vast en zeker terug een regelmatige bezoekster zijn van jouw blog.
Nu studeer ik dus verpleegkunde :) Weet je nog toen ik jou eens kwam bezoeken en de verpleegster was er ook en ik dan dingen vroeg over wanneer de verplegers eigenlijk moesten komen naar u. Hihi, en toen je zei dat het normaal zo rond dat tijdstip was, reageerde ik direct: "a dan zijn ze nu te laat." Waarop die vepleegster zei: 't is een strenge hé die vriendin van u :p Als ik ooit verpleegster ben, zal ik dan wel moeten zorgen dat ik dan altijd stipt ben é :p ;)

Dikke knuf
B.

Anoniem zei

Dag muzze,
We zijn alweer een tijdje thuis van Rotterdam met een ommetje langs Geraardsbergen waar je broer zijn allerlaatste ado-weekend meemaakte. Ja, de volgende keer is hij +21 jaar en dan mag hij niet meer gaan (net als o.m. Liesbeth, die we vandaag ook zagen...).
Blijkbaar hebben jouw ado-vrienden (m/v) heel 't weekend veel aan jou gedacht, over jou gebabbeld en zelfs brieven naar jou geschreven.
We kregen die mee naar huis. In de komende dagen komen we ze voorlezen op jouw plekje. Om ze nadien te bewaren in onze vlinderdoos.
On-ge-loof-lijk hoe GELIEFD je bent en blijft en al even on-ge-loof-lijk dat je er niet meer bent. Vandaag kregen we een laatste ado-foto te zien van jou (genomen net voor je ziekenhuisopname in februari). Bleekjes maar met een stralende glimlach; die glimlach die we voortaan missen... dag en nacht...
Soetkin, mensen die zeggen dat 'het' slijt of went, bedoelen het voorzekers goed maar hebben het toch verkeerd voor, me dunkt!
In ieder geval en zeker in ons geval, we M I S S E N je héél erg!
Dag muzze, tot morgen dan maar weer, misschien voor de laatste keer in droge omstandigheden!? Of bestel je hierboven nog wat mooie dagen?
Slaapwel,
papa xxx

Anoniem zei

Soetkin,

hier ben ik weer, ook met een krop in mijn keel, na het lezen van de tekstjes...
Heb al veel zakdoeken nodig gehad de laatste maanden...
De zon maakt gelukkig veel goed de laatste dagen, eens die niet meer schijnt, wordt het lastiger.

Papa, mama en Willem kwamen deze avond wat later toe bij moemoe en vava, ze waren ook eerst nog naar jouw plekje gekomen, rekening houdend met de korter wordende dagen.

Heb wel kunnen genieten van het week end, dankzij het mooie weer.
Ben graag eens buiten hé, zit altijd al een hele week binnen.

Er was rommelmarkt en kermis in Bissegem. Silke zag er een mooie fiets met vlinders op, maar hij was een beetje aan de kleine kant voor haar, dus lieten we hem staan, maar zo fladderden onze gedachten naar jou en zo is dat overal waar we gaan en staan zo!

Slaap zacht en tot morgen Soetkin!
tante Isa xxx

Anoniem zei

Dag lieve Soetkin,

Het is misschien nog wel vroeg maar toch blog ik eerst nog even naar je want vandaag is er geen school voor ons en gaan we naar mammie en pappie. Mama gaat naar Brugge met Nancy. Oma en opa zitten nu in het vliegtuig richting Turkije. En ze hebben nog nooit zo ver gegaan en ook nog nooit met het vliegtuig weg geweest. Misschien blog ik vanavond nog eens naar je, goed?


1001 zoenen en knuffels,
Louise
xxxxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Hallo Soetkin,
De schooldag zit er al terug op.Het was tof hoor.En mijn proefje van frans is goed gegaan.
Gisteren zijn we dus naar het boudewijnpark in Brugge geweest.Het was leuk hoor en zo'n mooi weer.Er was daar een kindje op bezoek tesamen met de mensen van make a wish ik moest terug aan jou denken en ook aan je broer.
Sorry dat we dan niet meer zijn langs gekomen maar het was nogal laat en mijn mama was heel moe.
Ik zal het moeten kort houden want moet om 17u naar de kiné en daarna komen we nog eens tot bij jou oké.
Tot straks Soetkin
Vele dikke knuffels van mij en een natte zoen van Mops
Jou vriendin Elke

Anoniem zei

Dag muzze,
't Was inderdaad nog mooi weer om langs te komen. 't Zal ons 'varen' in de komende tijd als 't regenachtig zal zijn. Maar dat hebben we ervoor over! Moeilijker wordt het als het binnenkort ook nog eens veel vroeger donker zal zijn. Mag ik nog niet teveel aan denken.
Vanmorgen gaf pater Bart weer een teken van leven; blijkbaar heeft hij vorige week reeds doorlichting gehad in zijn nieuwe school. Brrr..., mag ik niet aan denken!
Maar nu ziet hij het weer zitten om aan de slag te gaan voor jouw herdenkingsmis van zondag aanstaande. 't Wordt mooi. Zorg je voor wat mooi weer (ingeval men niet zou binnen kunnen in de kapel van het Don Boscocollege te Kortrijk... op zondag 5/10 om 11 uur!?) Men weet maar nooit!
Vandaag was er een 'kozen' van mij op bezoek; iemand waarmee we al lange tijd niet echt contact hadden gehad. Niet dat er problemen waren maar druk... druk... van beide kanten. Hoe gaat het in een mensenleven? En nu... naar aanleiding van jouw heengaan komen inderdaad (sommige) mensen weer dichter bij elkaar (terwijl er andere -jammer genoeg- ook 'afhaken').
't Blijft een moeilijk iets.
Morgen moet ik bijvoorbeeld weer naar de Profsopleiding in Brugge.
Collega-directeurs die ik al maanden niet meer heb gezien... De begroeting wordt weer een zwaar moment!
'k Zou dus best vroeg onder de wol (euh dons ;-) kruipen, me dunkt!
Slaapwel, Soetkin. En tot morgen!
papa xxx

Anoniem zei

Soetkin,

de overgang van week end naar werkweek werd weer ingezet.
Massa's werk blijven toestromen...
Oktober wordt dus ook nog heel druk.
Heb net 2 lange telefoongesprekken achter de rug en hier ben ik nu dus.

In Bissegem was er ook geen school vandaag, vanwege de kermis.
Silke en Jelle mochten gelukkig naar moemoe en vava en deze namiddag is tante Adelheid bij ons thuis gekomen om me een handje te helpen en om voor de kindjes te zorgen.
Was op zoek naar iemand die mijne strijk wou overnemen in deze drukke periode en heb zo dus vlug iemand gevonden.

Ge weet dat we van het leven moeten genieten, maar door de vele overuren had ik voor niets geen tijd meer, dus zochten we naar een oplossing.

De klok tikt weer vlug voorbij, binnen een uur of 8 vertrek ik al naar het werk en ik moet nog vanalles doen...

Slaap zacht en tot morgen Soetkin,
tante Isa xxx

Anoniem zei

Hoi Soetkin!

Weer een tijdje geleden dat ik je schreef... Je zult wel weten wat mijn reden is, hé: druk natuurlijk.
Allerlei dingen voor school zoals dat aardrijkskunde voor de klas brengen en zo... Je weet wel wat we in het zesde allemaal moeten doen, hé.

Bijna jouw mis en jouw verjaardag!
Ga je me een beetje helpen met mijn zenuwen en de rest? Dan lukt het wel. Hopelijk vind je het mooi..

Weet je, Soetkin, al enige dagen ik geen vlinders! Hoe gaat het met jou? Geef je gauw weer eens een teken?

De witte vlindertjes die mama en ik naar jouw plekje gebracht hebben kunnen trouwens licht geven, als je het knopje onderaan aanschakelt...

Donderdag en vrijdag was er bezinning voor ons. Hoewel het niet enorm diepzinnig was, vond ik het toch niet zo gemakkelijk, hoor. Maar dat weet je natuurlijk al, hé.

Zo, lieve Soetkin, nu ga ik in mijn bedje kruipen, want we hebben nog een hele week voor de boeg én jouw mis.

Dikke knuffel en laat je alsjeblief gauw weer zien,

Daphne

Anoniem zei

Lieve Soetkin,
Al een tijdje mag ik meegenieten van de mooie blog van jou en je wel bijzondere vriendin. Hemel en aarde worden zo heel mooi met elkaar verbonden. Zoveel mensen die komen meelezen, ieder met z’n eigen pijn en verdriet, met verlangens en dromen, de kleine dingen van elke dag, de dagelijkse beslommeringen, … Zoveel bekenden en onbekenden komen bij je langs … elk met hun eigen verhaal. Wat een bijzondere meid ben je toch, Soetkin !! Ik mag je elke dag ontmoeten in de ogen van je mama en in de schrijfsels van je papa. Tussen de regels door herken ik de ondragelijke pijn van het verliezen van een kind. Een stuk van jezelf sterft mee… Dan doe je je best om al je moed bij elkaar te rapen en de wereld weer in te stappen. Je kijkt om je heen en je voelt je precies een vreemde op deze aardbol … Elke stap die je nu zet doe je veel trager en veel bewuster. Je kijkt op een andere manier naar de mensen om je heen … Dan is elke nieuwe dag een hemels geschenk. Lieve Soetkin, dank je wel dat ook jij de hemel wat dichter bij me brengt. Ik lees dat je van kinderen houdt en wel graag wat klasbezoekjes maakte. Mocht er nog wat plaats zijn op de blog dan zet ik er nog graag dit verhaaltje bij. Ik heb het daarnet verteld aan Nore. Ze kreeg het boek “ De wonderboom”( Catherine Balcaen) voor haar zesde verjaardag. Het is haar lievelingsboek. Lieve Soetkin, ik geef je dit mooie verhaal met je mee… misschien kan je het voorlezen aan al die lieve kinderen die veel te vroeg zijn heengegaan. En met jouw mooie, zachte stem wordt dit wel een bijzonder moment voor hen …
"Maar heel lang geleden, toen de mensen nog met de bomen praatten, straalden ze licht uit, net als ik. Wat waren ze mooi die mensen… Maar nu is alles anders', voegde de boom er met een zucht aan toe. 'Wat is er gebeurd? Waarom stralen de mensen niet meer? Vroeg Zeo, want dat vond ze wel jammer. 'Ach liefje, licht is er nog hoor! Er zijn nog altijd mensen die stralen als een zon. Je merkt het niet altijd meteen want het licht brandt binnenin. Maar er zijn er steeds minder. Ze zijn vergeten hoe het moet. Ze hebben te veel haast, zijn te druk bezig. Ze kunnen niet blij zijn met wat ze hebben. En zo houden ze hun lichtjes gedoofd. Ze blijven voortdurend piekeren en zuchten en maken alles ingewikkeld.' 'Wat moet ik doen om net als jij te schijnen?' vroeg Zeo. 'Zeer eenvoudig' , antwoordde de boom. 'Eerst moet je heel stil worden. Denk aan de mooie dingen in je leven. Aan het stuk speelgoed waar je het liefst mee speelt. Aan het boek waar je het liefst in kijkt. Aan het fijn plekje in de tuin waar je je schatten verbergt. Aan het dierenvriendje dat naar je geheimen luistert. Denk aan al de mensen van wie je houdt. Er zijn er vast heel veel. Zo krijg je van binnen een heerlijk gevoel. Het gevoel van tevreden zijn. Laat dat heerlijk gevoel elke dag iets groter worden en voor je het weet begin je vanzelf te schitteren…"
Warme groet en knuffel
van Griet en Brecht,
Frouke,Mirte, Warre + en Nore

Anoniem zei

Dag lieve Soetkin,

Het was vandaag een toffe dag. Op school hebben we wat getekend, wero en nog de belangrijkste vakken gedaan zoals wiskunde. Sorry dat ik niet naar je plekje kwam maar ik had het zo druk dit weekend maar morgen kom ik zeker naar je plekje hoor en er komt niets meer tussen. Ik ga morgen niet gaan paardrijden en daarom kom ik nog eens naar jou en ga ik ook naar de bib. Ik ga je nu maar laten en zal morgen de rest wel vertellen, goed?


Daaaaaaaaaaaaaaaaaag,
Louise
xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Soetkin,

ben al in slaap gevallen in de zetel daarnet, erg hé!
Wou toch nog vlug goeiedag komen zeggen, want nu ga ik eens echt vroeg slapen.

Wat een mooi verhaal dat ik hier net las op de blog.
Woorden met veel waarheid.
Het is van mij ook een droom om ooit eens een boek te schrijven, we zien wel...
Heb nog zoveel plannen, jij had er ook nog zoveel...
We leven van dag tot dag en zien wel wat de morgen ons brengt!

We kunnen altijd terug blikken op wat voorbij is en kunnen veel plannen voor de toekomst, telkens met een vraagteken erbij?

Wat kregen we vandaag voorgeschoteld? Regen en koude en mijn humeur was plots heel wat minder... Ben daar echt gevoelig voor.
Zoals ze zeggen in de volksmond, we moeten het pakken zoals het komt!

Slaap zacht en tot morgen!
tante Isa xxx

Anoniem zei

Dag muzzeke,
Toen we daarstraks -op deze herfstige 'november'dag- langskwamen op je plekje, was ik wat blij dat mama je op 6 juni ingeduffeld had in jouw Nijntje-fleece-dekentje. 't Was immers vandaag erg koud..., al kreeg ik het zopas weer 'warm' bij het lezen van al dat moois op de blog.
Dat dubbel gevoel steekt voortdurend de kop op... Bij momenten hang ik precies 'niet meer samen' en even later ben ik dan weer 'duizend man sterk' (allé, bij manier van spreken ;-).
En dat laatste missen we wel hé...: jouw lach... jouw stem... jouw warme aanwezigheid!
Nog vijf keer slapen (en wat wakker liggen!?) en 't is zover: jouw eerste herdenkingsmis samen met vrienden, kennissen en familie...
Ik hoop (wij hopen) dat je tevreden zal terugblikken op die 5de oktober en dat je 's anderendaags een spetterend 18de verjaardagsfeest zal beleven hierboven...! (Net zo jong als ik was toen tante Nele stierf...) Op 11 november zal 't precies 30 jaar geleden zijn dat het dodelijk ongeval gebeurde...
Toch niet te geloven wat een mens zo allemaal moet 'incasseren' tijdens zijn leven... Tegen wie zeg ik het trouwens?
Soetkin,
mijn briefje was ditmaal iets langer maar ons bezoekje aan jouw plekje was daarstraks iets korter omwille van de regen en de kou... Dus ja!?
Tot morgen dan maar weer!
Slaap zacht!
papa (en mama)
XxxXxx

Anoniem zei

Hoi, dag Soetje,
Amai, 't is me weer wat te zeggen. Zoveel bezoekers die alweer iets achtergelaten hebben om te lezen. Kan je je dagen zo nog wat vullen (hihi, flauw mopje)...?
Vandaag weer een dinsdag voorbij. Er zijn al vele klassen die willen meetekenen hoor. En ook enkele van mijn klas die al zusjes, broertjes... aangesproken hebben om ook de kleurpotloden in de hand te nemen. Dus je ziet, we hebben al wat verzameld.
't Was vandaag niet zo'n mooi weer. Alhoewel dat een regendagje ook eens mag. We wonen tenslotte nog altijd in België hé. En België zonder regen, is als een café... (idd, zonder bier). We waren wat alleen op school vandaag. De twee vierdes hebben sportweek en het vijfde was op uitstap naar Gent. Dus moesten we het doen met het ander zesde. Jaja, en qua bewakingen kan dat toch wat tellen. (Plus nog eens in de motregen...) Maar ja, regen of geen regen, in de speeltijden was het altijd 'builoos', dus konden ze wat energie kwijt op het voetbalveld (gelukkig!).
Hopelijk is het idd wat mooi weer zondag. Niet enkel voor de vele mensen die (misschien) buiten zullen staan, maar ook omdat mooi weer precies beter bij jou past. We voelen ons idd allemaal triest dat je niet meer bij ons bent, maar toch denk ik dat jij liefst van al zou hebben dat we jou vooral lachend herdenken. En daar past ook wel weer mooi weer bij.
Natuurlijk valt er af en toe een traan, hoe kan dat ook anders? Maar zoals jij iedere dag naar me lacht op de vele foto's en op mijn computerscherm, zo vind ik dat we je moeten blijven herinneren.
Morgen nog een dagje. Gelukkig maar een half dagje. Nog wat verbeteren... (Ja, 't zesde kan tamelijk snel werken, wat wel een beetje lastig is voor de juf door het vele verbeterwerk.) Maar we klagen niet!!

Soetje, 'k ga je laten slapen en kga dat zelf ook doen. 'k Voel hier al de koude wind wat opsteken en denk dat 'k rap onder de warme dekentjes ga kruipen.

Slaapwel en toedels...

Anoniem zei

Soetkin,
Deze dagen waren traditiegetrouw één van die dagen waarop jouw peter 'zou in gang geschoten zijn' om je te vragen wat je zou willen voor jouw verjaardag...
Maar vanaf nu blijft het stil... ongelooflijk stil...
Het antwoord kennen we... Konden we dat maar verwezenlijken...
We hebben het daar verschrikkelijk moeilijk mee !
Voor altijd in ons hart...
Tante Karen, peter Jan, Lowie, Ernest, Fien, Tuur.

Anoniem zei

Lieve, lieve Soetkin

Wat jij allemaal teweeg brengt...
Geef je een warme knuffel aan Trien? Op 15 oktober missen wij haar 5 jaar...

L. XXX

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Ik ben juist thuis van accent en van op boodschappen te gaan.
Ja, ben er gisteren niet geraakt hé op jou plekje om een kaarsje aan te leggen met zo'n nat weer . Ik was al nat toen ik thuis kwam en mijn mama kon niet rijden want ze was heel laat thuis en met mijn fiets zag ik het eigenlijk niet zitten. Vond je het erg ?
Maar ik heb ook goed nieuws. We gaan met onze bovenbouw in school ook tekenen . Nu enkel hopen dat alle klassen meedoen ik weet al van een paar dus we zijn op goeie weg.
Ik moet nu nog wat studeren voor godsdienst en frans dus zal ik je dan maar laten.
Straks kom ik nog af hoor.
dada Soetkin
Vele dikke knuffels van mij en tot straks

Je vriendin Elke

Anoniem zei

Dag lieve Soetkin,

Ik ben vandaag natuurlijk naar school geweest. En ben deze namiddag naar de bib geweest en ben ook naar de ring shopping geweest en ik heb je mama daar gezien misschien zal ze het al tegen jou gezegd op je plekje. Ik heb niet naar je plekje kunnen komen omdat mijn mama en Nancy eens naar de ring wilden en we konden niet meer langs komen omdat het zo laat was en we dan nog warm moesten eten. En echt 1000000000 sorry sorry maar morgen komen we echt heeeeeeeeeel zeker.


1001 zoenen en knuffels,
Louise
xxxxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Hoi Soetkin,
Ik leesde eens in mijn curus en daar stond:
"Eens droomde ik dat ik een vlinder was, hier en daar rondfladderend. In alle opzichten voelde ik me een vlinder. Plots ontwaakte ik en was ik weer mezelf. Nu weet ik het niet meer: was ik toen een mens die droomde dat hij een vlinder was, of ben ik nu een vlinder die droomt dat hij een mens is?"
Nog maar eens om aan te tonen, dat er zoveel dingen zijn, waardoor ik je nooit, maar dan ook NOOIT zal vergeten! Ik mis je, zoals ook zovelen anderen doen Soetkin!
Dikke knuf
je fwiendinnetj

Anoniem zei

Dag muzzeke,
Met lucifers onder mijn 'oogdeksels' typ ik rap nog een berichtje om je gerust te stellen. Directeur Bart verwerkte zopas al onze ingrediënten tot een mooi geheel en stuurde die vanuit Hechtel door met een 'prior-meelke'. Het wordt zondag een mooie 'viering', al hadden we liever jouw verjaardag ANDERS gevierd... zeker weten!
Maar we moeten vooruit, zegt men...
Mijn diesel sputtert wel wat tegen!
Tot morgen, Soetkin!
Slaapwel!
papa xxx
PS T.a.v. Elke: gisteren hebben we een kaarsje kunnen aansteken, in weer en wind... en t.a.v. Daphne: we 'staken' ook één vlindertje aan!

Anoniem zei

Dag Soetje,
Ben deze week langs het shoppingcenter gereden, zoals ik elke morgen dus doe. Maar er stond nog tamelijk veel verkeer, dus was het wat aanschuiven aan de lichten. Het was nogal een mistige ochtend en je kon niet veel zien. Maar plots was daar zo'n lichtstraal, afkomstig van het grote neonbord dat ze daar nu plaatsten. En dat bord liet keer voor keer een vlinder zien. Ja, het is wel hun logo, maar toch. Het is precies alsof die vlinder de mensen de weg wilde tonen door de mist heen. Echt, je zag precies veel beter, misschien raar, maar toch was het zo.

Ben net terug van de repetitie en heb daar ook wel reclame gemaakt voor de tekeningen en voor het concert van Sursum Corda. Morgen is er een extra repetitie en vrijdag dan nog eens. Hopelijk heb ik nog wat stem tegen de volgende weken... Maar 't zal wel. Een beetje oppassen hé en niet te luid zingen.

'k Ga je nu laten, want val bijna in slaap achter mijn computer. Nog 4 nachtjes slapen tot je mis en nog 5 nachtjes voor het grote feest. Ik wou dat ik kon meevieren met jou, maar 'k zal vieren van hier beneden. Vier maar lekker samen met je nieuwe (en ook oude) vrienden!

Slaapwel en dikke knuf

Anoniem zei

Soetkin,

heel kort hoor, maar omdat ik het niet kan laten, ben ik hier nog een keer.
Kom net thuis van een vergadering, vandaar dit late tijdstip...

Had een week of 2 geleden een plantje gekregen van een collega, voor op mijn bureau te zetten.
Nu is het al verwelkt, verzorgde het nochtans goed, maar ja, teveel of te weinig water gegeven zeker?
Bloemen verwelken, schepen vergaan, maar onze vriendschap bljft eeuwig bestaan!
Schreven we vroeger soms in vriendenboeken, maar nu is dit echt wel van toepassing!

De juiste woorden vinden is niet altijd even gemakkelijk.
Maar dat we je heel hard blijven missen, daar zijn geen woorden voor!

Slaap zacht en tot morgen!
Dikke knuffel,
tante Isa xxx

Anoniem zei

Dag Soetkin

Zoals ik zaterdag beloofd heb op je plekje kom ik bedanken ,Jou woordjes hebben zijn nut bewezen daarboven ,woensdag kregen we heel vlotjes en nogal onverwachts een kleindochter bij ze luistert naar de naam Jana

vele dikke knuffels ..A

Anoniem zei

Dag lieve Soetkin,

Het was vandaag zeer slecht weer. Op school hebben we een toets gehad van spelling en morgen hebben we toets van frans. Maar ik ken goed mijn woorden hoor. Zondag kom ik naar jou herdenkingsmis en ik zal een tekstje voorlezen maar morgen moet ik nog naar je papa gaan vragen wanneer ik er moet zijn en waar ik moet zitten. En zal je voor mij ook duimen voor mijn toets zoals sté.


1001 zoenen en knuffels,
Louise
xxxxxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Soetkin,

veel te lezen op de blog vandaag, amai wat blijf je toch heel graag gezien en vooral gemist...

Ging deze avond naar de kapster om mijn grijze haren te laten kleuren, wil er zondag goed uitzien voor jouw viering, al is dit woord misschien niet echt gepast?
Ik was weer over jou aan het vertellen, dat het zo moeilijk is om het te aanvaarden.
Ze begreep me heel goed, ze is ook heel gevoelig en leeft ook enorm mee in zo'n situaties.

Vandaag op het werk hoorde ik een mooi nummer in de radio, maar ik kan echt de titel niet meer zeggen, het was in het engels.
Heb mij 5 minuutjes aan mijn bureautje gezet en heb naar jouw foto zitten staren met tranen in mijn ogen...
Het blijft zo verdomd lastig!

Zijn ze daar bij jou ook een feestje aan het voorbereiden voor jouw achttiende verjaardag?
Sorry hoor, maar Silke vroeg vandaag of we maandag eens naar jouw huis mochten komen?
Ze heeft ook zo'n klein hartje.

De rest is voor morgen,
slaap zacht Soetkin!
tante Isa xxx

Anoniem zei

Dag muzzeke,
Ik heb alweer de 'laten'. Zopas nog bezig geweest voor school en dan voor jouw herdenkings'viering'. Zopas nog wat getelefoneerd (beter laat dan heel laat).
We zagen vanavond dat je morgen of overmorgen een nieuwe buur zal krijgen, vlak naast jouw plekje. 't Zal voortaan wat moeilijker zijn om de bloemetjes water te geven, al is dat met zo'n weer eerder om 't water uit de potten te gieten... ;-)
Morgenavond begint 'gelukkig' het weekend. Heb ik iets meer tijd om te schrijven... of te babbelen...
Maar nu dringend tijd om weer wat te gaan slapen (of het te proberen).
Slpwl, Soetkin! xxx

Anoniem zei

Hallo lieve Soetkin,

Op 5 oktober zullen we niet aanwezig zijn maar dat wil niet zeggen dat wij niet aan U zullen denken.
Wij zullen met ons hart en gedachten bij U zijn zondag maar niet allen zondag ook op alle andere momenten en andere dagen van de week bent U in onze gedachten.
Dat weet jij en dat zie wel, daar ben ik van overtuigd.

Veel liefs aan uw mama en papa en broer.

Bart en Mieke,
Arne en Verleye Stiene 3 k 6

Anoniem zei

Dag lieve Soetkin,
Het is al weer weekend.
Wat is het bar slecht weer vandaag.
Ik ben je niet komen bezoeken sorry daarvoor maar met al die regen en mama moest papa wat helpen want er staat water in de kelder en in huis Maar ik ben al heel blij dat je mama en papa een kaarsje aanleggen als ik even niet langskom.
Hopelijk is het morgen en de volgende dagen een klein beetje droger dan kom ik zeker weer langs.
En Soetkin, heb je al een nieuwe buur.
En het is ook bijna zondag jou herdenkingmis en maandag jou verjaardag dan breng ik jou pakje mee hopelijk vind je het mooi.
Ik vind het heel tof dat we dan even kennis kunnen maken met al je andere goede vriendinnen ik ken er al veel van op de blog.
Zo Soetkin k'zal je dan maar weer laten en tot morgen op jou plekje waarschijnlijk na de KSA.
Vele knuffeltje en een dikke nachtzoen en slaapwel voor straks
Je vriendin Elke
xxxxxxxxxxxxxxxxx