Soetkin* & Willem*

Soetkin* & Willem*

maandag 4 oktober 2010

4 oktober

Lieve Soetkin,

Hier Stéfanieke hé, alweer veel te lang geleden. Maar het is hier zo druk druk druk... Hoe gaat het met jou? Klaar voor de winterslaap? Hier alles goed, maar nu ik alleen woon heb ik altijd wel iets aan mijn hoofd. Vorige week zat ik de hele week thuis met mijn rug... Mijn onderste faetgewrichten zaten blok toe. Dit is nu al de 2de keer in korte tijd. En een rug is belangrijk hé? Maar vandaag terug mijn eerste dag vandaag viel mee. Natuurlijk heb ik nog pijn maar probeer er wat mee te leven... Zoals jij dit ook moest doen hé. Ik zag dat ik woendag de laten heb op het werk, dat wil ook zeggen dat ik nogmaals niet naar uw mis kan komen!!! Kvind dit wel zeer jammer, maar je weet dat ik altijd bij u ben in uw hart hé! ik zal zeker aan u denken... en samen met uw pepe gaan we aan u denken is dit goed? Kga nu nog even kijken naar tv en dan ga ik slapen. Morgen moet ik niet werken, maar heb al een hele lijst met TO DO dingen...

Allé, Lieve Soetkin,
Kzie jou graag he!!!

Dikke kus en tot op uw plekje hé... In mijn nieuwe Thuis heb je alvast een aantal plekjes gekregen!

Slaapzacht!
Je Vriendinneke Stéfanieke

3 opmerkingen:

papa zei

TWEEDE POGING: ik kreeg immers een foutmelding...

Dag muzze,
Op deze Werelddierendag deed ik het wat rustig(er) aan; er was dan ook een vrije dag op school. Maar toch moest ik er met de vroegen uit want de hersteller voor onze defecte vaatwasser kwam langs. Hij nam het toestel mee in de hoop dat hij het nog kan herstellen... In 't slechtste geval wordt het vervangen. Met machines kan dat 'zomaar'; met mensen en dieren 'jammer genoeg' niet...
Ik vertroetelde vandaag wel jouw konijn en mijn kip... en kon -niettegenstaande het 'maandag timmerdag' was- toch langskomen op je plekje omwille van voormelde congédag. De nieuwe bloempjes lachten me toe.
En wat je broere betreft: die had vandaag geen vrijaf maar zijn eerste echte schooldag sinds maanden. Men stippelde een speciaal traject voor hem uit met een deel van de restvakken uit 't eerste jaar én enkele vakken uit 't tweede jaar. Hij ziet het zitten!
O ja, morgen is het dag van de leerkracht. Doe je Hierboven de groeten aan meester L. van de Watermolen?
Slaapwel, lieve dochter (en fijn dat je vriendin S. weer een 'vers' blaadje maakte op de blog hé!?)
papa xxx (X)

papa zei

Dag muzze(ke),
Morgen ben je jarig... 20 jaar jong...
Hoe anders hadden wij (en ook jij) indertijd deze verjaardag voorgesteld!? Een jon-ge-da-me van 20 lentes, naarstig aan 't studeren voor ergotherapeute...
't Is 'een beetje' anders gelopen hé!? En 't loopt nog steeds anders; broere en mama zijn sinds vanmorgen naar 't UZ in Gent tot morgenavond. Ze zullen voorzekers rechtstreeks van ginder naar de mis komen, de mis voor jou.
(Een mis waarin jij hoorbaar zal aanwezig zijn!) Hopelijk kan moemoe ook een beetje meevolgen van Hierboven uit?
En al even hopelijk kan ik seffens de slaap vatten in dit lege, stille huis... en lukt het voor broere en mama ook om in die kliniekenomgeving (met piepende pompen en alarmen) wat nachtrust te vinden!
PS Wat vind je van 'het mooie' op jouw plekje? 't Is een cadeau van je peter en tante K. (Bedankt...)
Tot morgen zonder zorgen,
papa xxx (X)

Anoniem zei

Soetkin,

de vergaderingen vielen mee.
Het hangt allemaal een beetje af van de voorzitter en hij zette het op een drafje...
De tweede duurde langer dan de eerste, terwijl ik het omgekeerde had gedacht. Niet alles is voorspelbaar hé.

De voorbije nacht kwam Jelle al wenen wakker. Hij moest weer aan moemoe denken. Zou de herfst dan ook gevoeliger zijn voor kindjes?
Het vallen van het blad?
Ik stuurde toch maar een smsje naar papa deze middag om te kijken of hij daar weer niet zat te treuren... Ik kreeg een positief smsje terug en was opgelucht.

Morgen is het jouw verjaardag.
Is er feest Hierboven?
Hier bij ons gaan we je gedenken, zoals papa al zei.
Eerst komen we naar jouw plekje, dan naar de mis en dan gaan we nog eens mee naar oma.
Vorig jaar was moemoe ook nog in jouw verjaardagsmis.
Achteraf bekeken, was ze toen al niet meer zoals vroeger, ze was vermoeid. Wie had durven denken dat ze er 2 maanden later al niet meer zou zijn?
We missen jullie zo!

Slaapwel moe!
Slaap zacht Soetkin!
tante Isa xxx