Soetkin* & Willem*

Soetkin* & Willem*

vrijdag 18 juli 2008

18 juli...

Dag lieve meid,

Het was me een behoorlijk zware dag... Ik ben deze voormiddag naar Tante Karen en Peter Jan geweest om uit te leggen hoe de blog in zijn werk gaat. Zij gaan tijdelijk de blog (reacties enz.)overnemen als ik op reis en op kamp ben, goed? Hoe gaat het met je? Ik heb moeten werken tot 21u en ben zodanig "ten" dat ik gewoon een tekst ga typen... Goed? Sorry hoor. Maar mail u nog wel in het lang en kom u wel nog het één en ander vertellen.

Soms verlang ik naar de sneeuw,
omdat ik weet dat jij dan aan me denkt,
en jij vanaf je mooie wolk,
even naar me wenkt!

Soms als ik een regenboog zie,
weet ik dat jij daar bent.
Helemaal bovenaan,
en mij je aandacht even schenkt!

Soms hoor ik je in de wind,
die door de bomen waait,
en het mooie bos,
even met de takken zwaait!

Soms zie ik je bij de zee,
met eb en met vloed,
de golven deinen rustig mee,
en ik weet dat jij me dan even groet.

Weet dat je altijd in mijn gedachte bent,
en ik die mooie momenten niet kan missen,
je bent nog steeds dicht bij mij,
of ik moet me wel heel erg vergissen!


Soetje, kvind dat een super mooie tekst. Het is echt hoe ik me voel!
Tot morgen, met een heel ander verhaal!

Slaapzacht, kleine meid!
Jouw Vriendin
Stéfanie

11 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Soetkin,
Hoe gaat het nog met jou? Hier gaat alles zijn gewone gangetje.
Nog enkele dagen en dan gaan we op reis. Nu, tis geen lange en geen zo'n verre reis hoor. Naar Friesland, van dinsdag tot zondag. Dus ja, dat valt goed mee.
Ik zie dat je tante Karen de blog zal overnemen? Dat zal wel lukken hé. En anders kan je broer nog een snelcursus bloggen geven... Willem zal wel weten hoe dat in elkaar zit. (Niet dat ik zo'n computerkenner ben hoor. Zou zelf ook cursus bloggen kunnen gebruiken ;) Wie weet...)
Ben je ook zo benieuw naar Stéfanies nieuwe haarsnit? Maar ja, jij hebt ze al gezien waarschijnlijk. Ze moest toch gisteren naar de kapper hé? Nu, misschien kom ik ze nog eens tegen op jouw plekje, dan kan ze haar coupe eens showen.
Ik kom zeker nog eens langs voor ik vertrek. 'k Ga je nu laten. Aan tante Karen en peter Jan: veel succes met de blog! Zorg maar dat we weten wat gedaan tegen dat we allemaal terug zijn van onze reis.

Slaapwel en tot morgen...

PS: Binnenkort breng ik nog een verrassing voor je mee. Ik weet nog niet wanneer, maar ze komt er. 'k Hou je op de hoogte!

Anoniem zei

Lieve Soetkin,
dagelijks kijken we naar je blog, Stefanie is een hartsvriendin voor jou.
We zijn zeker dat je hierboven niet alleen bent met onze andere hartediefjes die ook de strijd moesten opgeven dit jaar.
Papa en mama van Eline (ex-3K6)

Anoniem zei

Dag Soetkin,
We zijn alweer een dagje verder... Zoals we vanavond kwamen vertellen vertoefden we vandaag in Brussel (terwijl Willem naar moemoe en naar oom Jan en tante Karen 'fladderde').
Elke keer staan we versteld van de mooie veranderingen op jouw plekje. En vanavond kwam Daphne en haar ouders weer eens langs. Toch lief dat er zovéél mensen om je geven hé!?
Dat was vroeger eigenlijk ook zo maar -in gewone omstandigheden- let een mens daar minder op... jammer genoeg...
Mensen zouden eigenlijk veel bewuster door het leven moeten gaan, me dunkt... Allé, toch zeker sommige mensen...
Maar genoeg gepreekt, zo laat op de avnd... Geniet van je nachtrust en tot morgen, muzzeke!
Slaap lekker! xxx

Anoniem zei

Soetkin,
Tijdens Stefanies 'welverdiende vakantie' zullen peter Jan en ik de blog 'beheren' en de reacties erop plaatsen. Natuurlijk willen we dit doen ! In ons 'opgefrist' bureau met limekleurige accenten denken we sowieso héél veel aan jou... We hadden deze kleur al altijd willen verwerken in t bureau en toen je mama en papa dit zagen wist je mama onmiddellijk te vertellen dat dit de kleur was waarvan je droomde om je kamer op te frissen !!! Toeval ???
Wanneer we nog een stapje verder staan in de afwerking krijg jij hier ook nog een speciaal PLEKJE met foto's... Nu 'kijk' je naar ons vanop de, uit hout gesneden stoel, met wandelstok en stapschoenen, t-shirt met VLINDER op,... Deze foto gaf je op een jaarkalender in 2003 aan je peter...
Allemaal herinneringen om te koesteren...
Willem kwam gisteren in de namiddag en onze gastjes beleefden weer de tijd van hun leven !
Na het avondeten hebben ze wat gevoetbald in de tuin en Willem bekende dat hij in heel lange tijd niet meer zo gelachen had...
Het leven gaat verder, met mindere en betere momenten, zo is dat...
Het valt niet echt mee maar we doen ons best...
We missen je !
Tante Karen, peter Jan, Lowie, Ernest, Fien, Tuur.

Anoniem zei

hallo Soetkin

Je deed raar zeker toen ik vrijdagavond op JE PLEKJE stond ,je kent me niet ,en ik heb je maar 1keer gezien ,k hoorde wel al van u vertellen van je tante Karen ,heb 2vlindertjes en wat zelf gemaakte bloempjes neer gezet hoor dat je het goed vind .De kleinzoon heeft het kleur gekozen .Sorry dat ik je daar stoorde ,maar moets even weg,gaat wat moeilijk maar ja Tzijn de jaren mag niet klagen .het is waar wat je papa daar neerschreef de mensen zouden veel bewuster moeten leven en soms wat meer waardering voor de medemens opbrengen ,Als ieder wat doet zal de wereld er mooier uit zien .
k zal je nu laten dank dat ik je gisteren mocht storen , moest het even kwijt
RUST ZACHT

Anoniem zei

Soetkin,
ik kom je eigenlijk iets vragen.
Morgen zijn mama en papa 24 jaar getrouwd en zijn ook tante Adelheid en oom Henry 18 jaar getrouwd.
Kun jij misschien zorgen voor de nodige zonnestralen, als het gaat natuurlijk?
Dat is dan jouw kado voor hen...
Maandag zijn moemoe (en haar tweelingsbroer)en vava jarig.
Misschien kun je dan ook zorgen voor een beetje zon...

Dikke knuffel
tante Isa xxx

Anoniem zei

Dag muzze,
Alhoewel ik weet dat deze reactie voorzekers niet 'te rap' zal verschijnen (je Vriendin Stéfanie is immers op draai met haar muzikale vriend; zo vertelde ze deze namiddag toen ze even een deugddoend babbeltje kwam slaan en een mooi bloemstukje afleverde... wat lief hé!?,) klim ik toch even in de pen.
Amai wat een lange zin!
Ik hoop dat er veel ge-4-d werd op Stienes verjaardag en dat ook jij hierboven een rustig dagje beleefde. Te zien/voelen aan de 'eerste' zonnestralen heb jij je voorzekers gejeund?
En dan die nieuwe vlinder met 'belletjes' die neerstreek op jouw plekje. Ook tof hé!? Op jouw 3K6-kamertje en thuis klingelde zoiets er immers ook steeds op los. Attent hé van 'Stienes tante An'!?
Soetkin, overal waar we komen, klampt men ons aan om het te hebben over jou, over jouw plekje of over 'jouw' blog. En al slagen we er niet steeds in om 'passend' te reageren, het doet eigenlijk wel deugd dat men jou niet is vergeten!
Om dit duidelijk te maken zullen blijkbaar heel wat mensen overwaaien op 5 oktober in de kapel van het Don Boscocollege te Kortrijk (herdenkingsmis om 10 uur). Misschien kunnen de vééééle blogbezoekers die nog nooit reageerden ook eens een kleine reactie plaatsen!? Moeilijk is 't niet, toch 'technisch gezien' niet. ;-)
Gewoon iets typen in het vakje rechts bovenaan bij 'Laat een reactie achter', nadien de vreemde lettercombinatie (die steeds verschillend is) eronder overtypen bij 'woordverificatie' en om dan tenslotte een 'identiteit' te kiezen. Dit kan 'anoniem' (onderaan) of via 'naam/URL' waar je dan wel nog even je (voor)naam moet typen.
't Is al. Maar voor Soetkin* en wulder en natuurlijk ook Stéfanie is het wel leuk om te zien wie ons muzzeke nog steeds niet vergeten is!
Bedankt aan de bloglezers/-makers en tot morgen, Soetkinneke!
papa xxx

Anoniem zei

Soetkin,
het is iss niet moeilijk zoals je papa zei om een reactie te sturen op je blog, en er zijn wss honderden lezers die je nog nooit een berichtje gestuurd hebben, maar soms is het echt moeilijk om de juiste woorden te vinden, om de juiste reactie te geven op de berichten. We zouden het idd missen als Sté geen interimarissen gevonden had om de blog over te nemen. Onze dagelijkse favoriete lectuur (alhoewel dat ik vond dat je ook wel wat vakantie verdiende samen met je beste vriendin en je ouders). We missen je, dat is zeker, maar we blijven aan je denken als een leuke, altijd lachende meid.
voor altijd je fan.

Anoniem zei

ja ik heb 5 oktober ook al genoteerd in mijn agenda, ik moet rouwens niet ver lopen de straat over. Het is inderdaad een hele bemoediging zoveel mensen te zien op je blog en ja, er zullen er veel zijn die lezen en niet altijd reageren, toch fijn dat je tante dit heeft overgenomen van stefanie, want ik ga zeker 2 x per dag kijken naar je blog en lees heel mooie reacties. Ik ga morgen naar Lourdes en zal dan een week je blog missen, maar ik denk nog aan je en zeker aan je ouders en broer, ook vandaag nu ze 24 jaar getrouwd zijn, dit meende ik toch te lezen, misschien kom ik even op je plekje in de voormiddag dag lieve soetkin en zorg goed voor iedereen hier beneden he zr gerda

Anoniem zei

Soetkin,
ik ben al een tijdje wakker, Silke en Jelle zijn geen lang-slapers hé, maar dan hebben we ook een lange dag, want morgen komen ze allen bij ons eten voor de verjaardag van moemoe en vava.
We hebben gisteren de boodschappen gedaan en je kunt het al raden, de kindjes mochten de servietten kiezen, ja hoor, ze kozen er met vlinders op...
Moemoe kan geen reactie plaatsen op deze blog, maar ze vertelt veel over jou tegen mij.
Wekelijks zegt ze dat ze het nog steeds niet kan geloven, dat het echt is.
Ze maakte het 30 jaar geleden zelf mee toen tante Nele naar de hemel ging, maar een kleindochter afgeven is misschien nog moeilijker voor haar?
Zorg daar verder goed voor elkaar hé, je kent tante Nele natuurlijk alleen maar van op foto.
Momenteel schijnt de zon hier al, bedankt hoor! Wat blijf je toch een lief meisje!
We vieren morgen geen feest zonder jou, maar met jou in ons hart en onze gedachten.
Tot straks misschien nog een keer.
Vele groetjes van oom Dominiek, Silke en Jelle.

tante Isa xxx

Anoniem zei

--------------------------------------------------------------------------------

Vlinderspitsuur


Zomerse zondag
hoogdag in
de bloementuin
Onder de zonnelach
in ’t blauw
geniet ik
van een kleurenpracht
Een hommel zoemt de lofbazuin

Zomerse zondag
Vlinders vieren
sabbat
in de buddleja
Koolwitje, dagpauwoog
gehakkelde aurelia
zandoogje en atalanta
wiegen ritmisch op en neer
Fladderen vrolijk
heen en weer
Vleugels open
en weer dicht
Dansend in het
zonnelicht

Zonder benzine te verbruiken
is’t spitsuur in de vlinderstruiken

Annie