Soetkin* & Willem*

Soetkin* & Willem*

zondag 20 juli 2008

20 juli...

Dag lieve meid,

Hier ben ik weer, ik heb gisteren niet kunnen bloggen omdat Pieter moest optreden en zo was ik mee naar het optreden, het was in Westouter! Maar dankzij u lieve tante Karen en peter Jan werden de reacties meteen goedgekeurd! Bedankt daarvoor, tante Karen en peter Jan... Ik ben gisteren (zoals papa fries al zei) naar hen thuis geweest, we hebben er veel gepraat en eigenlijk ook wat gelachen ... het deed deugd. (We moeten dat meer doen!) Hoe gaat het met je, aan het weer te zien vandaag wat minder dan gisteren? Maar we blijven doorgaan hé meid, zo ben je dat gewoon en zo blijven we dat ook doen! Ik kom deze middag nog eens langs op JOUW plekje goed? Dat is dan de 5de keer deze week... Maar ik typ hier eerst nog een gedichtje neer:

Rust nu maar uit,
de lange weg was zwaar.
Soms struikelend, soms huppelend,
met verbeten wil, geduldige moed,
moedig geduld,
steeds volhoudend,
tot eens alles breekt
en men alleen voor de dood staat,
die altijd veel te vroeg komt!


Ik vind dat een heel aangrijpend gedichtje en tegelijkertijd ook wel passend bij je, niet? Nu mag je uitrusten want je was was inderdaad zwaar. Je hebt veel meegemaakt en had altijd moed om door te gaan. Je bleef volhouden, tot je plots niet meer kon. En nu staat men alleen, jij bent er niet meer en bent veel te vroeg gegaan! Soetje, kmis jou!!! Ik kom deze middag langs om nog even wat Vriendinnegeheimpjes te vertellen :-) ... Goed?

Een hele dikke zoen,
Prettige zondag,
Tot vanavond!

Zoen,
Je Vriendin Stéfanie

12 opmerkingen:

Anoniem zei

Dag meid,
Ben gisteren, net als Stéfanie, niet meer op de blog geraakt. Moest namelijk gaan babysitten op de kindjes van mijn neef. Jaja, Arne was een beetje ziek en Mirthe is zo'n spook. Maar 't is goed gelukt hoor. Jij ging ook altijd graag babysitten. Alleen is jouw babysitkindje al wat groter. Arne en Mirthe zijn nog klein.
Er zijn idd heel erg veel reacties gekomen. Maar zoals je papa zegt: het kan altijd beter. Niet iedereen moet ellenlange zinnen typen, hé ;). Een kort berichtje of gedichtje is ook al goed.
Maar ja, vele mensen komen mss liever persoonlijk eens een klapke doe. Dat begrijp ik wel. Het is niet altijd gemakkelijk om te schrijven als iedereen kan meelezen. Daarom passeer ik ook dikwijls nog eens. En als ik niet op jouw plekje raak, dan zie ik toch je foto op mijn bureaublad van de computer.
Dinsdag vertrekken we op reis, naar het (niet zo verre) Friesland. Maar dat wist je al natuurlijk. Mocht ik aan het strand passeren, zoek ik zeker enkele schelpjes uit. Wie weet, mss vind ik wel een Friese vlinder??
Allé, tot de volgende... CU

Anoniem zei

Dag muzze,
Vandaag is 't een 'beetje' een rare dag. Vierentwintig jaar geleden beloofden we (mama en ikke) elkaar trouw, vierentwintig jaar geleden werden we man en vrouw... en beloofden we goed voor elkaar (en de 'latere' kindjes ;-) te zorgen in ziekte en gezondheid...
Dat die zin zo van toepassing zou zijn, wisten we toen nog niet.
Misschien gelukkig maar... De mooie tijd met ons tweetjes, later met ons drietjes en vanaf 1990 met ons viertjes kan niemand ons afpakken!!!
En daar zijn we 'v(f)ier' op!
Tot seffens op jouw plekje!
papa xxx

Anoniem zei

Dag Soetkin,

jaja ik blijf je 'lastig vallen' op je blog. ;) Aangezien ik een trouwe lezer van je blog ben, had ik onlangs gelezen dat er iemand schreef dat ze gaan eten waren en dat er een vlindertje op de tafel lag. Raad eens, vandaag zijn wij ook gaan eten en er stond ook een mooi vlindertje op de tafel. Ik keer ernaar en dacht onmiddelijk aan jou, ik zag dat mijn mama het ook direct door had. :) één signaal is genoeg om te weten dat we je allebei (Alhoewel je mijn mama niet kent en zij jou enkel doordat ik veel vertelde over jou) keihard missen :(.
Toch was je er hé ;)

Liefs
B.

Anoniem zei

Hoi Soetkin,

vandaag nog eens de moed gehad om iets neer te typen hier.
Ik kom alle dagen kijken hoor, maar ik kan het niet om alle dagen iets te schrijven. Dit wil niet zeggen dat we niet aan jou denken hoor. Alle dagen flits je wel eens door ons hoofd.
Ons patatje Jonas heeft z'n laatste kuur niet kunnen afmaken, want onze meneer zit in serieuse neutropenie (slechts 70). Wil jij er even mee voor zorgen dat deze terug wat stijgen?
Verder doet hij het goed hoor tot nu toe.
Hij heeft onlangs een mooie vlinder voor jouw gekozen en ons Sientje ook één. Hopelijk vindt je hem mooi of is Sabine er misschien nog niet geraakt met de vlinders? Ik zal het haar eens vragen volgende week.

Veel liefs,

Jonas & co

Anoniem zei

dag soetkin,
sorry dat ik je vandaag niet heb komen bezoeken , morgen wel hoor.
Maar mijn papa is aan het schilderen en mijn mama aan het behangen in ons nieuw huis en we zijn nog niet lang thuis en we zijn heel moe.
Ja Soetkin we blijven je heel erg missen hoor en het blijft heel moeilijk om te geloven dat jij er niet meer bent.
maar wij komen ook zeker naar jou herdenkingsmis op 5 okt.
Zo Soetkin ik zal je nu ook weer laten en tot morgen
Slaapwel en een dikke knuffel van ons allen.

Jou vriendin Elke
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Muzzeke en meelezende Stéfanie,
Daarstraks kreeg ik een sms'je van Louise dat ze jammer genoeg geen internetverbinding heeft in de gite waar ze momenteel verblijft...
't Zal dus van die kant efkes 'stil' blijven...
Of wij binnenkort in 'Vrankrijk' makkelijk op de blog zullen geraken is ook nog bang afwachten.
We zien/proberen wel!
Tot morgen, papa xxx

Anoniem zei

Ons feestje met Stiene viel gister jammergenoeg helemaal in het water. Vrijdag werd ze thuis erg ziek, blauwe lippen, koorts, overgeven, diarree,...
Het ging helemaal niet goed, dus werd ze weer opgenomen, en moest ze vocht en bloed krijgen. En geen bezoek om besmetting te voorkomen . Dus liep ik er wat verloren bij, we waren net aan haar huis toegekomen toen ik het bericht kreeg. Vlakbij is er een bloemenwinkel en ik zag hele mooie vlinders in de etalage staan. Je raadt het al, ik kon het niet laten en ging zo'n vlindertje voor jou halen.
Vandaag was Stiene al wat beter en heb ik dan toch eens kunnen op bezoek gaan.
groetjes,
An , tante van Stiene 3k6

Anoniem zei

Soetkin,
net toen we gingen vertrekken bij moemoe en vava, na ons wekelijks samen-zijn op zondagavond, was het aan het regenen en zat er een fantastisch mooie regenboog.
Je liet de zon bijna de ganse dag schijnen, waarvoor dank en toen het avond werd, werd je misschien verdrietig en kon je op hetzelfde moment ook weer lachen, vandaar die regenboog.
Papa zat op het laatste moment een beetje nerveus, omdat hij nog naar jouw plekje wou komen.
De regenbui heeft niet echt lang geduurd, toen ze bij jou aankwamen was de bui over...
Probeer je morgen ook nog eens de zon te laten schijnen?
Ga nu afsluiten, want heb nog wat werk voor morgen.

Slaap zacht!
tante Isa xxx

Anoniem zei

dag Soetkin

Ben jij een wolkje aan de lucht?
Ben jij de wind die zachtjes zucht?

Ben jij de boom die de storm doorstaat?
Ben jij een golf die over het water gaat?

Ben jij een bloem die prachtig bloeit?
Ben jij die vlinderstruik die groeit?

Ben jij dat sterretje stralend in de nacht?
Ben jij in de hemel waar jij op ons wacht?

Is de hemel blauw
Of ook wel eens grauw
Wolken trekken als de uren snel voorbij
Of de zon ook schijnt en dan weer verdwijnt
Wees niet treurig denk blijmoedig steeds daarbij

groetjes A..

Anoniem zei

Je vraagt je af...
... en dan komt morgen.
Je dacht aan wat ze gaf ,
stil en bewaakt , verborgen.
Ik laat je denken ,
maar geef jezelf de kans ,
wanneer je de zin niet afmaken
kan , toch even te spreken...
Zwijgen is geen stilte
want het spreken is de kilte...

Hou je haaks ,
x

Anoniem zei

Soetkin,
het was een drukke dag, nu ze met z'n allen bij ons thuis de verjaardag kwamen vieren van moemoe en vava (die bleef alleen thuis, we brachten hem dan 's avonds nog een bezoekje).
Ik had het een paar keer moeilijk en trok me dan even terug om een traantje weg te pinken...
Hoe kan het ook anders, we hebben ook wel wat gelachen hoor, zoals op de feestjes vroeger.
Maar toch, het was weer anders zonder jou. Wat blijven we je toch heel hard missen.
Heb gisterenavond op youtube naar wat liedjes zitten luisteren en heb ook veel liedjes beluisterd van Clouseau. Wat zitten er daar toch mooie teksten tussen, die nu heel toepasselijk zijn.
Ik zou het zelf heel moeilijk vinden om naar een concert te gaan van hen, echt zo'n aangrijpende teksten.
Zal hier afsluiten, kom je morgen zeker weer bezoeken op jouw plekje.

Slaap zacht
tante Isa xxx

Anoniem zei

In het land der dromen
Waar alles lijkt uit te komen
Zweef je soms boven de bomen

In het land der zuchten
Waar mening hart kan verluchten
Hoor men ook leugens en geruchten

In het land der smarten
De plaats der gebroken harten
Zal men zijn verdriet tarten

In het land van vreugde en verdriet
Vergiet jij je tranen, niemand die het ziet
Maar alleen dat ben je niet
In het land, heel ver daarboven
Waar ze niets van elkaar gaan roven
Daar zal geluk, liefde, vriendschap nooit doven