Soetkin* & Willem*

Soetkin* & Willem*

maandag 23 juni 2008

23 juni...

Dag mijn meisje,

Hoe gaat het met je? Alles goed? Wat was het weer een prachtige dag vandaag, zorg jij daar voor? Als jij daarvoor zorg, Dank! Nu hoe gaat het met mij? Soms vraag ik me dat ook af..ja, hoe gaat het eigenlijk met mij? Cva zou ik zeggen, het kan altijd beter maar ja! Eum...mijn 1ste examen was superslecht, amai dat wordt zeker een buis! Wiskunde :s gooo stom vak! Maar godsdienst ging heel goed...Ben wel tamelijk goed in dat vak :-) Deze middag is Jilly gekomen en hebben we aan het krantje gewerkt, we hebben een aantal dingen uitgedoktert :-) Ik ben ook naar jouw plekje gekomen om 20u...zat al de hele tijd aan u te denken en het werd hier wat druk, zodat ik even de rust nam om tot bij jou te komen. Amai...er zijn weeral vlinder geland! Het is echt prachtig! Wacht tot alles er is zoals het moet zijn :-) het zal prachtig worden meid! Pfff...wat mis ik je toch. In het examen van godsdienst moesten we vertellen wat ons droevig maakte, ik vertelde je verhaal, moest even een traan wegpinken... het is allemaal zo raar, zo stom, zo... soms geloof ik het nog altijd niet dat jij er echt niet meer bent, ik wil je voelen, wil je zien, wil je horen... maar gelukkig heb ik hier thuis ook veel herinneringen van jou: video's, foto's, kaartjes,... hihi als ik er naar kijk begin ik binnenin te lachen... Je was/bent zo'n leuke meid! Weetje wat ik wel tof vind en wat wel deugd doet? Dat ik soms zo'n mailtjes krijg van mensen die vragen hoe het met me gaat, mensen die vertellen hoe mooi ze de site vinden, ... het raakt me telkens weer! Maar het doet deugd, ik wou met deze site mensen helpen omgaan met hun gevoelens en dat lukt me telkens weer. Dat was mijn doel en mijn doel is bereikt! Ik dacht ook de hele dag aan je papa. Zijn eerste werkdag,...aan je mama: het alleen thuis zijn! Ergens binnenin hoop ik dat ze beseffen dat ik bij hen ben in hun hart, zoals zij ook bij mij! En weetje tijdens het examen hé, hoopte ik soms dat jij mij een antwoord zou influisteren, met je foto voor me en je muziek in mijn hoofd!!! Het is toch raar hé, dat wij nu ons leven verder moeten zetten met enkel herinneringen. Donderdag is het engelenmis voor Xante, zorg jij dat ze bij de engelen behoord? Ga je ze goed opvangen? Wij (familie, vrienden, kennissen,...) nemen nu afscheid, afscheid van een prachtige baby. Jij was goed in babysitten, zou je het zien zitten nu ook? Het is een schatje! Verzorg haar goed! Beloof je mij dat? Als ze zich verdrietig voelt, troost haar dan. Geef je hand, blijf niet aan de kant,... Maar kijk Soet de eerste avond zonder blokken, het doet raar :-) Maar dan krijg ik mijn draaiboek om te leren en op 2 juli heb ik examen in de katho dus kan dan daar aan beginnen! Maar ja ik ga jou nu laten, morgen probeer ik om zo snel mogelijk bij jouw plekje te zijn goed? Het kan misschien wel een beetje vroeger zijn ook want ik moet naar de bbq bij mijn titularis thuis met de hele klas en ze komen mij thuis oppikken. Ik blijf bij jou in je hart! Slaapwel mijn meisje! Droom zacht!

Dikke kus
Stéfanietje

2 opmerkingen:

Anoniem zei

hallo

Telkens weer ben ik ontroerd als ik hier kom lezen en ondek dat echte vriendschap nog bestaat, daar is soms zo weinig op deze wereld van te merken,doe zo verderje helpt er ieder met pijn en verdriet mee


in diepduistere dagen
momenten vol vragen
omhelst vriendschap in dit leven
haar warmte om jou heen

genegenheid en hoop
verbondenheid in troost
vrienden drogen tranen
lopen de weg samen

een weg vol pijn en verdriet
verdwijnen zal hij niet
laat hun liefde je leiden
naar het einde der tijden

waar de maan omgeven door sterren
haar licht vriendschap zal sterken
tot een wereld in zachte dromen
die er ooit aan zal komen

jou de pijn helpt te dragen
in wondermooie dagen
waar de zon in jouw leven
door vrienden wordt gegeven

groetjes

Anoniem zei

hallo

Ik vins het zoooooo erg van dat kindje die plots gestorven is.... Wij hebben zelf ook een dochtertje van bijna 1jaar en de tranen komen iedere keer in mijn ogen bij het lezen van je dagboek. Ook door het feit dat je inderdaad zo een goede vriendin bent van Soetkin en een steun voor haar familie.
Inderdaad haar papa terug aan het werk, mama alleen thuis broer op kamp zonder zijn zus....
het zijn harde tijden, maar omringd door vrienden die elkaar steunen kunnen jullie terugdenken aan Soetkin en Xante, en langzaam aan de mooie herinneringen met een glimlach opvangen ook al is dit met een traan

Ashley en co