Soetkin* & Willem*

Soetkin* & Willem*

vrijdag 22 augustus 2008


6 opmerkingen:

Anoniem zei

hallo Soetkin

Wat een pechdag zijn nogthans de 13de niet ,het begon goed gisteren vertrok mijn vakantiegastje met wateroogjes terug naar huis was liever gebleven.
Dus had ik voor vandaag veel plannen maar werd al eerst bezig gehouden dat vond ik niet erg was een vriendin had ze al lang niet meer gezien schema raakte wel in de war ,eerst kaartjes gepost 2blije eentje voor je nichtje Fien en eentje voor je vriendin Stefanie op kamp,dan nog een droevig voor je oma Lieve.
Dan ging ik door rijden naar jou plekje heeft niet mogen zijn ben gevallen met de fiets ,bloemstukje dat ik maakte aandiggelen ,dan maar weer naar huis ,heb het mogen weggooien was wel in honderd stukjes vond het zo erg .Heb me wat bezeerd niet erg hoor zal maar denken is voor een goed doel
gelukkig kreeg ik dan een leuk smsje van de dochter ,de controle bij de gynicoloog was goed nu afwachten tot de baby komt zal je nu laten ben wat bekomen hier achter de pc
groetjes ...............

Anoniem zei

Dag meid,
hier een kort berichtje hoor voor vandaag. 'k Heb net gekeken naar de finale van de 4x100 en raad eens? Jaja, net geen goud natuurlijk, maar toch wel de eerste medaille voor België!! Goed gedaan hé? Jij hebt wss ook wel zitten supporteren.
Ga nu nog snel even een warm badje nemen en dan eten. Zo zijn we zeker op tijd vanavond. Verwacht je ons al? Ja, het begon daarnet opnieuw te regenen. Het begint nu weer meer door te dringen.
Maar vanavond is het ook weer de eerste repetitie na het verlof. En weet je, in een van de gedichten die ik oma gaf, schreef ik iets over muziek. Dus je kan er zeker van zijn dat ik vanavond voor jou en Jeroom zal zingen. (En voor de vele anderen...)

Tot straks hé!

Daaag

Anoniem zei

Hey lieve Soetkin,

Ben hier weer. Nu ben ik weer thuis en is er een thuiswacht bij ons want mijn mama en papa zijn naar een feest. Nu vraag je je af wat ik zeker gedaan heb bij zoë ahwel ik zal het eens vertellen é. We hebben veel gespeeld en en naar tv gekeken. En in de namiddeg zijn we naar juf lieves haar klas gegaan om het mooi te zetten voor 1 september want het is bijna weer school hé. Tot morgen é !!!!!


Dikke dikke zoen en knuffel,
Louise
xxxxxxxxxxxx

Anoniem zei

Dag muzzeke,
We beleven rare dagen... Vier overlijdens in één week in onze familie- en kennissenkring...
Dus veel familie en vrienden om te ontmoeten en veel keer de gemeende vraag: "En oewest?"
En ja, meestal ben (of was?) ik creatief in mijn antwoorden... De laatste tijd is 't stukken moeilijker om passend en gevat te reageren omdat ik het antwoord soms ook niet ken...
"Hoe is 't met mij?" 'k Weet het vaak niet... Druk bezig voor de school, nadenken over praktische regelingen, me soms druk maken om kleine dingen, luisteren naar mensen (leerkrachten of ouders van leerlingen) met al dan niet grote problemen... Tussendoor steeds die flitsende gedachten naar jou...
En ook bij mama is dat zo... Eén woord is voor haar soms genoeg om in huilen uit te barsten... Erg gevat ;-) vroeg ik haar vanavond waar die tranen vandaan bleven komen... Ook zij wist het antwoord niet...
Maar morgen zullen ze er weer zijn, die tranen... En bij velen... Tranen van geluk voor hetgeen Jeroom voor velen heeft betekend; tranen van verdriet omwille van het 'definitieve' afscheid...
En zo blijven we bezig... en zullen we 'hopelijk nog lang' bezig blijven...
Help je ons hierbij?
Merci zulle, lieve 'muis'...
papa xxx

Anoniem zei

Soetkin,
heb net bijna een uur aan de telefoon gehangen met mijn schoonzus en mijn oor doet een beetje raar en mijn arm slaapt van de telefoon zolang vast te houden...
Aangezien ik toch niet blind kan typen, doe ik het dit keer met één hand, tot het andere weer ontwaakt.

Wat deed het raar vandaag in de begrafenis. Als je dan goed let op alle woorden van meneer pastoor, dan zijn er zoveel woorden die me aan jou deden denken.
Ook soms positief dan.
Jullie worden daar echt wel op handen gedragen, denk ik.
Ons verdriet wordt er niet minder door, maar je kan het misschien wel beter aanvaarden en begrijpen.
Misschien moet ik wel weer eens meer tijd vrijmaken om naar de kerk te gaan.
Eigenlijk kom je daar wel tot rust en alle woorden hebben daar zoveel betekenis.
Kom morgen iets nieuws brengen naar jouw plekje.
Papa schreef dat hij de sneeuwballen mee had genomen naar huis en dat vind ik natuurlijk niet erg, maar dan kan er weer iets bij hé?

Tot morgen!
Slaap zacht
tante Isa xxx

Anoniem zei

Soetkin,
t Valt inderdaad niet goed mee de laatste tijd... Emoties gieren door 'ons' lijf... Een lach en een traan telkens zo dichtbij...
Ook de vragen blijven komen... Tuur vraagt zich telkens af waarom mensen moeten sterven ??? Waarom gebeurt alles nu zo snel in onze familie (ja Jeroom sloten we snel in ons hart)...
Vandaag tranen om Jeroom en jou in gedachten maar ook een lach op Fiens verjaardag. Je broer en Katrijn en Maarten kwamen eten en daarna, wegens het slechte weer en ook omdat dit o zo leuk is, naar de cinema ! Jouw plaatsje aan de tafel bleef leeg... We wilden zo graag met 10 zijn... Stoelen genoeg hoor maar... We spraken er ook al over met oma Lieve : de volgende 'feest'gelegenheid bij haar thuis zal zo raar zijn... Jij en Jeroom... Ik mag er nog niet aan denken... We proberen elkaar in de familie zo goed mogelijk te steunen maar voor je mama en papa en Willem is dit toch niet gemakkelijk hoor... Verdorie toch...
We missen je !
Tante Karen, peter Jan, Lowie, Ernest, Fien, Tuur.
Morgen denken we ook speciaal aan Jeroom en Emily-Grace...