Lieve Soetkin & Lieve Willem

Deze site is gemaakt voor Soetkin & Willem Verschaete! Soetkin is overleden op 3 juni 2008 en was 17 jaar! Willem is overleden op 20 maart 2011 en was 23 jaar. Om Soetkin & Willem nog eens te bewijzen dat ze blijven bestaan, heb ik deze site opgericht! Soetkin was een prachtige meid en moet blijven voortbestaan! Willem was een schat van een jongen, bleef vechten net als zijn zus tot het allerlaatste! We gaan ze allemaal heel hard missen! We houden van jullie!!! Veel liefs Stefanie

vrijdag 29 augustus 2008

4 opmerkingen:

Anoniem zei: Dag Soetkin

Sorry dat je gisteren geen gedichtje kreeg was hier een nerveuze toestand duurde zolang voor ik een berichtje ontvangde uit het ziekenhuis en zoals je wel weet duurd wachten lang .K ben je tante Karen haar verjaardag ook nie vergeten had het voor de zekerheid opgeschreven , zal je nu laten tot later een dikke knuf voor u en iedereen

De Steen
Je heb een steen verlegd
in een rivier op aarde.
Het water gaar er anders overheen.
De stroom van een rivier
hou je niet tegen.
Het water vindt er altijd
een weg omheen

Misschien eens gevuld door sneeuw en regen,
neemt de rivier Je kiezel met zich mee.
Om hem dan glad en rond gesleten,
te laten rusten in de luwte van de zee.

Ik heb een steen verlegd
in een rivier op aarde.
Nu weet Je dat Je nooit zal zijn vergeten.
Je leverde het bewijs van Jou bestaan.
Omdat door het verleggen
van die ene steen
de stroom
nooit meer dezelfde weg zal gaan.

groetjes....A; 29 augustus 2008 om 10:28
Anoniem zei: Dag lieve Soetkin,

Hier ben ik terug. Ik ben nu weer terug thuis van de atletiek want mijn mama heeft me komen halen. Maar het was jammer genoeg de laatste dag van het kamp. Maar ik zal zeker nog blijven verder doen met atletiek. En bij mijn peter was het ook zeer leuk. We hebben met de vriendjes in de buurt gespeeld. En vanavond komen er nog mensen barbecueen naar ons.

Dikke dikke zoen en knuffel,
Louise
xxxxxxxxxxxxxx; 29 augustus 2008 om 17:56
Anoniem zei: Soetkin,
het uitstapje voor Silke is dus in het water gevallen.
Ze lag de hele nacht te hoesten en heeft bijna niets geslapen en ik dus ook niet...geeuw!
Er waren deze morgen dus traantjes bij, toen ik zei dat ze niet mee kon gaan, heb ze getroost met te zeggen, dat we dan wel samen naar zee gaan op een andere keer.
De dokter is gekomen en ze heeft een bronchitis. Oververmoeid, misschien nog een gevolg van de vakantie? Toen we in Frankrijk waren mochten ze langer opblijven, maar daarom sliepen ze eigenlijk niet langer.
Dus kunnen we morgen ook niet naar Fata Morgana, maar ja, er zijn ergere dingen in het leven hé.
Nu slaapt ze al een paar uren en nu heb ik ze nog niet één keer gehoord.
Ik hoop dat we een rustige nacht tegemoet gaan.
Hoe mooie plannen toch op het laatste moment nog in het water kunnen vallen hé!
Een boodschap aan alle bloggers:
geniet van elk moment dat je kan!
Stel niet tot morgen uit, wat je vandaag nog kan doen!
Een beetje de spreuken van 'bond zonder naam' en daar zit meestal veel waarheid in.

Zal hierbij afsluiten, want ik heb ook mijn uurtjes slaap nodig!

Slaap zacht Soetkin!
tante Isa xxx; 29 augustus 2008 om 22:22
Anoniem zei: Dag muzzeke,
Van slaap gesproken...
Het is nu over halfdrie 's nachts.
Gisteren vertrokken we na ons vakantieschoolwerk naar jouw plekje en dan meteen naar het verre Oudegem waar Willem een verjaardagsfeestje had van één van jullie UZ-vriendinnen. Vorig jaar was je er nog bij, weet je ongetwijfeld nog wel!?
'k Ga dus nu rap gaan slapen...
Tot morgen! papa xxx; 30 augustus 2008 om 02:29