Soetkin* & Willem*

Soetkin* & Willem*

zaterdag 14 juni 2008

Een stukje uit mijn dagboek...

Lieve Soetkin,

Goeie middag, ofja het is bijna avond hé! Hoe gaat het daarboven? Is het ook zo'n wisselvallig weer? We zijn deze middag naar jouw plekje gekomen, heb je ons gehoord? Met de hele kern van de Maxi's waren we aanwezig, om nog eens een goeie dag te komen zeggen. Hopelijk hebben we je niet wakker gemaakt tijdens je middagslaap... Het was raar hoor, iedereen was stil, iedereen staarde vooruit, niemand zei iets, alleen spraken hun gezichten boekdelen... Heb je mij gehoord? Ik heb tegen je gepraat, ik vroeg hoe het was, of je gelukkig was nu, of je blij was om ons nog een keer te zien? Ik deed ook de groetjes van Sieglinde, omdat ze me dat deze middag vroeg en plots als ik je vroeg of je me een teken kon geven dat je er echt nog ben scheen de zon, was jij dat? Ik kreeg er kippenvel van... Ik hou van jou meid, echt waar! Weetje ik mis jou! Moest deze middag 6 hoofdstukken studeren, in het totaal 300pag.maar heb er maar 3 hoofdstukken kunnen doen, zal morgen de andere drie doen... Kga jou weer laten, ik mail u wel vanavond nog, goed?

Veel groetjes daar aan iedereen,
Kmis jou,

Veel liefs
Stéfanie

9 opmerkingen:

Anoniem zei

De pijn vanbinnen
Is moeilijk te dragen
Het gemis steeds groter
Het besef je kwijt te zijn
Steeds harder
Maar of je nu hier bent of niet
Weet dat ik van je hou
En dat altijd zal blijven doen
Ik mis je
Voor eeuwig

Sieglinde

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Datzelfde kippenvel waar Stéfanie het over had in haar dagboekverslag van vandaag krijg ik telkens ik je blogspot bezoek door je grote foto op de startpagina...
Het is en blijft wennen én 't lukt me niet echt. Ik probeer mijn gedachten wat te verzetten door bij momenten naar de 'stomme' voetbal te kijken en wat kaartjes door te nemen. Gelukkig moet ik geen proefwerk 'begrijpend lezen' afleggen want ik zou gebuisd zijn. Dat ondervond ik toen ik het boek 'Vlinder voor Marianne' wilde beginnen lezen. Na een kwartier had ik al één bladzijde verorberd... 't Zal voor later zijn!
Hou je intussen maar 'goed' aldaar!
PS 1 Directeur Bart kwam deze voormiddag nog eens langs. Ook hij mist jou! We bljven zoeken naar het 'waarom' maar vinden geen antwoord!
Ik laat je nu maar! Net als vandaag komen we morgen terug naar je plekje en naar 'jouw' blog.
PS 2 Aan de meelezende studenten: suc-6 met jullie examens!

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Hoe gaat het daar?Hopelijk heb je het daar goed.
Sorry,dat ik je vandaag niet heb kunnen komen bezoeken.Ik kom zeker morgen is het goed.We hebben al je mama gezien en je broer tegen gekomen met de auto.
Ik zal nu nog eens een beetje kijken naar mijn wiskunde en mijn wero voor volgende week.
Ga je voor mij duimen.
Weet je Soetkin dat ik je heel heel erg mis en dat ik denk dat je toch nog eens een mailtje gaat schrijven naar me
ik mis je door en door !!!
Groetjes Je Vriendin Elke Mollie

Anoniem zei

Dag Soetkin,
Vandaag was het een leuke dag. Ik heb ook al gestudeerd voor de proeven van volgende week. Deze morgen was ik bij mijn mammie en pappie want ik heb er geslapen omdat mijn mama en papa weg moesten. Nu ben ik weer thuis en ben juist klaar met eten.IK ben zeker dat je zal duimen voor mij in de proeven !!! Ik heb er al veel aan gedacht dat we een week geleden bij jou in de kerk zaten. We missen je zo !!!

dikke zoen,
louise
xxx

Anoniem zei

Dag muzzeke,
Wat Stéfanie voor jou/ons doet is onvoorstelbaar. Midden haar verdriet, haar ziek-zjn en haar examens slaagt ze erin om dagelijks iets neer te schrijven voor jou/ons en om de binnenkomende post te bekijken en op de blog te plaatsen.
Ik hoop dat ze dit nog lange tijd volhoudt al heb ik (en jij voorzekers ook) er alle begrip voor als er eens een 'schrikkeldag' zou tussenzitten...
Dat zou dan niet betekenen dat we niet aan jou denken hoor! Er gaat geen moment van de dag (en nacht) voorbij of je flitst in mijn/onze gedachten...
Soetkin, ik zie je... (graag)!
papa xxx

sofie zei

Lieve Soetkin,

jouw lach, het plagen, het West-Vlaams op kamp, jouw lied, dat en zoveel meer, het blijft in mijn hoofd/hart.
Dat je een prachtmeid bent merk je aan deze site.
Het waarom speelt door ieder zijn hoofd, maar een antwoord zullen we wel nooit vinden.

Dikke knuffel,
Sofie
moni kinderkamp

ps, veel sterkte aan de familie, Willem, ik wens je het allerbeste toe en stuur je bij deze ook een dikke steun-knuffel!

Anoniem zei

Hallo Soetkin,

Je papa heeft gelijk: chapeau Stefanie dat je dit allemaal kan en blijft doen. Je hebt inderdaad veel werk, en dan dit er ook nog bijnemen... Het moet niet gemakkelijk zijn. Maar WAT een eerbetoon aan Soetkin!!! Je bent een vriendin uit de duizend. (En ik weet zeker dat Soetkin hiermee akkoord gaat!)

Het leven gaat hier gewoon zijn verdere gangetje. De ene dag is het al wat gemakkelijker dan de andere dag. Als ik bezig bent, dan gaat de tijd snel. Maar zodra ik eventjes niets te doen heb en 'stilval', dan begin ik weer aan jou te denken. Wat ben ik blij om jou gekend te hebben. Je hoeft niet bang te zijn, Soetkin: je betekende echt iets voor heel veel mensen. We zullen je niet gauw vergeten!

Ik mis je...
Kus en knuffel

Tine

Anoniem zei

Dag soetkin,
Het is een tijdje geleden dat ik iets neerschreef hier op jou blog... Maar dat neemt niet weg dat ik niet aan je denk. Iedere dag flits jij wel eens door mijn hoofd. Gisteren kwam ik jou bezoeken. Maar jammergenoeg heb ik niet zo heel lang gebleven, twas hevig aan het regenen maar kheb jou toch nog eens 'gezien'. eender deze dagen zal ik nog eens komen om een bloemetje te leggen op jou graf.
Ik hoop dat alles daar goed gaat.
Tot later meid!
Groetjes Heleen

Anoniem zei

Hallo Soetkin, toen ik gisteren de blog opende, zag ik onmiddellijk de foto die ik nog miste tussen al die andere mooie foto's. Ik had er al met tine, hanne en thomas naar gezocht, maar niet gevonden. Nu dus wel.
Je zult het nogal druk hebben met het steunen van al die vrienden van jou die examen hebben. Vergeet zeker je broer niet, want die zal het waarschijnlijk ook wel moeilijk hebben.
Ik duim met jou mee voor al die vrienden. Veel succes.
Carine.